Γιατί με έσωσες;

21

Σκηνές από το χθεσινό βράδυ ξεπηδούν από το μυαλό μου. Εμένα να έχω καταρρεύσει στο ασανσέρ έπειτα από μία κρίση πανικού, τον Ιάκωβο να με ψάχνει απεγνωσμένα και εν τέλει να με βρίσκει τρομερά αγχωμένος. Με έφερε σπίτι, μετέφερε όλα τα πράγματα μου από το σπίτι του και του φίλου του και περίμενε μέχρι να σιγουρευτεί πως είμαι καλά. Πρότεινε μέχρι και να επισκεφτώ κάποιον ψυχολόγο και να του μιλήσω αλλά αυτή η επιλογή είναι η τελευταία της λίστας μου. Τελικά φάγαμε δημητριακά και έπειτα με αποχαιρέτησε για να μπορέσω να ξεκουραστώ λίγο. Και είχε δίκιο χρειαζόμουν τρομερά έναν καλό ύπνο μακριά από τις χαώδεις σκέψεις μου. Η κούραση βέβαια που νιώθω από την ώρα που ξύπνησα δεν συγκρίνεται με καμία άλλη. Εδώ και μία ώρα δεν έχω το κουράγιο και την δύναμη να σηκωθώ από το κρεβάτι. Το κινητό μου δεν έχει πάψει να δονείται είτε για να δεχτώ συγχαρητήρια από όσους παρακολούθησαν την ομιλία μου είτε μηνύματα από τον Σταύρο, τον Ιάκωβο και τον Σωτήρη. Δεν ανοίγω κανένα από αυτά καθώς υποσχέθηκα στον εαυτό μου μία μέρα χαλάρωσης και ξεκούρασης. Μέσα μου με τρώει να μάθω τι ακριβώς θέλει ο Σωτήρης, εάν πίστεψε όλο το ψέμα που του αράδιασα χθες και πώς του φάνηκα στην ομιλία.

Ένα αχνό χαμόγελο σχηματίζεται στο πρόσωπο μου καθώς θυμάμαι το ενδιαφέρον που έδειξε χθες για εμένα, για τα τραύματα μου, πραγματικά ταράχτηκε. Σε μία άλλη ζωή, σε ένα παράλληλο σύμπαν, σε μία παράλληλη γη ίσως να ήμασταν ζευγάρι και να μου είχε κλέψει την καρδιά με τα υπέροχα εξωτερικά του χαρακτηριστικά. Θα μπορούσα να βρίσκομαι στην θέση της Γεωργίας, να ξυπνώ κάθε πρωί στο πλάι του και να νιώθω ευγνώμων για κάθε στιγμή που περνάω μαζί του. Όμως σε αυτήν την γη, στην δική μας πραγματικότητα εγώ και ο Σωτήρης είμαστε δύο αιώνιοι εχθροί με περιόδους ανακωχής και ένα αδιόρατο τείχος ανάμεσα μας να κρατώ ερμητικά κλειστά τα συναισθήματα μας. Εγώ και ο Σωτήρης, αυτός ο επίγειος άγγελος με ψυχή δαίμονα δεν θα μπορέσουμε ποτέ να σταματήσουμε το κυνηγητό της λύτρωσης, ο ένας από τον άλλο. Πάντα θα αναζητούμε την συγχώρεση και επάνω στην προσπάθεια της απόκτησης της θα δημιουργούμε νέους λόγους και νέες πληγές. Δύο αέναοι εχθροί με περισσότερα κοινά παρά διαφορές. Η μορφή του τριγυρνάει στο μυαλό μου και πονάει περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Ισχυρίστηκε ότι άλλαξε αλλά καμία αλλαγή δεν είναι εμφανής επάνω του. Και εάν αυτή κρύβεται με περίτεχνο τρόπο τότε δεν είμαι διατεθειμένη να μείνω κοντά του περισσότερο από όσο πρέπει για να την ανακαλύψω.