Γιατί με έσωσες;

Κεφάλαιο 9

Έχουν περάσει τρεις εβδομάδες από τότε που ο Σωτήρης εξαφανίστηκε από το σπίτι μου αφήνοντας πίσω του το απόλυτο χάος. Θυμάμαι πως καθάριζα μέχρι τα ξημερώματα, φυσικά δεν κάλεσα καμία αστυνομία και όσο για τα έγγραφα του Σταύρου σκαρφίστηκα πως ο δυνατός αέρας από το παράθυρο τα έκανε καπνό. Τώρα δεν νομίζω να θυμάται πως ουδέποτε ήταν ανοιχτό. Ώρες ώρες χαίρομαι που οι άντρες δεν είναι ιδιαίτερα παρατηρητικοί και έχουν μικρή μνήμη. Αυτό το διάστημα ο Σταύρος έγινε πιο γλυκός μαζί μου, περάσαμε χρόνο ποιοτικό. Παρακολουθήσαμε δύο παραστάσεις θεάτρου, μαγείρεψα γι' αυτόν χωρίς να τον δηλητηριάσω, φάγαμε στο αγαπημένο του εστιατόριο, ένα βράδυ κοιμήθηκα σπίτι του. Επί τρεις εβδομάδες δεν πέρασε μέρα που δεν τον είδα, που δεν του έστειλα μήνυμα ή που δεν περάσαμε χρόνο μαζί. Η δουλειά του είναι αρκετά ευέλικτη, το ίδιο και η σχολή μου. Έχω δημιουργήσει ένα πρόγραμμα ώστε να προλαβαίνω να μελετώ και ταυτόχρονα να αφιερώνω χρόνο στο αγόρι μου.

Στην σχολή τα πράγματα είναι διαφορετικά. Η Βαλέρια εντελώς ξαφνικά μου ανακοίνωσε πως θα επέστρεφε για ένα μήνα στην Θεσσαλονίκη για κάτι προσωπικό. Η Γεωργία δεν ξανασυναντήθηκε με τον Σωτήρη, του οποίου η απουσία μου προκαλεί θλίψη. Δεν επικοινώνησε μαζί μου έπειτα από εκείνη την νύχτα, δεν ξαναπήρε το ίδιο δρομολόγιο με μένα, έχει εξαφανιστεί και από τα σόσιαλ! Δεν γνωρίζω που ακριβώς οφείλεται αυτή η συμπεριφορά αλλά εφόσον επέλεξε να απομακρυνθεί δεν μπορώ παρά να το επιτρέψω. Εξάλλου έχω βρει τον άνθρωπο μου.

«Κυρία Οικονόμου θέλετε να δώσετε την λύση στο πρακτικό;» Με κοιτάζει βλοσυρά από το έδρανο και ένα ειρωνικό χαμόγελο στολίζει τα ζουμερά του χείλη. Είναι έγκλημα η επιλογή καθηγητή κοντά στα τριάντα! Πραγματικό έγκλημα να το θυμάστε.

«Φυσικά. Ο ισχυρισμός β είναι νόμω αβάσιμος. Η Α δεν δύναται να απαλλαχθεί καθώς ευθύνεται αντικειμενικά. Το σκυλάκι φροντίδας δεν ανήκει στην παράγραφο 2 του 924 ΑΚ, και επομένως η Α δεν μπορεί να αποδείξει πως έκανε ο,τι μπορούσε για την φύλαξη του. Ευθύνεται αντικειμενικά, δεν ενδιαφέρει η υπαιτιότητα.» Αποφεύγω να εστιάσω στα πράσινα μάτια του καθηγητή μου ενώ εξηγώ όσο το δυνατόν πιο απλά γίνεται την σωστή απάντηση. Μου νεύει καταφατικά και συνεχίζει την διάλεξη αφήνοντας με να πλέω στις σκέψεις μου.

Αφού το βασανιστικό δίωρο φτάνει στο τέλος του, αποφασίζω να επισκεφτώ τον Σταύρο στο σπίτι του ή τουλάχιστον να περιμένω μέχρι να γυρίσει. Ριψοκίνδυνη απόφαση μιας και δεν ξέρω ακριβώς το πρόγραμμά του αλλά αξίζει να περιμένω. Με το που φτάνω στην οικεία του, παρατηρώ τα φώτα ανοιχτά, επομένως ξεκλειδώνω με το δικό μου κλειδί.