Έπειτα από δύο ώρες διαδρομής με το αυτοκίνητο χωρίς ιδιαίτερη κίνηση και με μουσική από το ραδιόφωνο, φτάνουμε στον προορισμό μας. Ο Σταύρος επέλεξε να επισκεφτούμε τα Καλάβρυτα, μια ιστορική και πανέμορφη πόλη που σε μαγεύει από υο πρώτο δευτερόλεπτο που την αντικρίζεις. Έτσι συνέβη και σε μένα. Στην αρχή δεν χάρηκα ιδιαίτερα με την ανακοίνωση του μέρους.. περίμενα κάτι διαφορετικό αλλά με διέψευσε με μερικές φωτογραφίες που μου έδειξε. Και από κοντά το τοπίο σε αποζημιώνει και με το παραπάνω!
Αφήσαμε το αυτοκίνητο στο δημόσιο πάρκινγκ, πήραμε τα πράγματα μας και ξεκινήσαμε να εξερευνούμε τον μικρό τόπο με την τεράστια και συγκινητική ιστορία που κρύβει πίσω του. Ιδιαίτερη εντύπωση μου έκαναν τα πέτρινα σπίτια, οι δρόμοι που ήταν μισοάδειοι καθώς είναι πρωί ακόμη. Τώρα έχουμε μόλις εισέλθει στο μουσείο του Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος και παρακολουθούμε την ιστορία να εξελίσσεται μπροστά στα μάτια μας μέσα από εικόνες, αρχεία, προσωπικά αντικείμενα αλλά και την καταπληκτική αφήγηση της ξεναγού. Το στομάχι μου σφίγγεται ακούγοντας το φριχτό τέλος τόσων ανδρών και παιδιών, τις κραυγές των γυναικών που κλειδώθηκαν στο σχολείο. Όμως μαθαίνοντας την ιστορία, κατανοούμε το παρελθόν και διαμορφώνουμε το μέλλον.
Σειρά έχει η επίσκεψη στο πανέμορφο και μαγευτικό φαράγγι του Βουραϊκού που φημίζεται για την ομορφιά του και έχει μάλιστα καταφέρει να ψηφιστεί ως ένα από τα δέκα καλύτερα στην Ευρώπη! Επιλέξαμε να περπατήσουμε έτσι ώστε να εισπνεύσουμε καθαρό αέρα και να ξεδιαλύνουμε λίγο τις σκοτεινές μας σκέψεις.
《Είναι τόσο όμορφα εδώ.. ήρεμα.. ξεχνάς την καθημερινότητα στην Αθήνα. Σου φαίνονται όλα, από τα πιο μικρά ως τα πιο μεγάλα, σημαντικά. Τα δέντρα που μας χαρίζουν το οξυγόνο, τα πουλιά που πετούν στον ουρανό.. ξαφνικά δεν υπάρχεις μόνο εσύ. Υπάρχεις και εσύ..》Μιλώ περισσότερο στον εαυτό μου και εισπνέω βαθιά λες και δεν θέλω να φύγω από αυτόν τον καθαρό αέρα.
《Πραγματικά, δες πόσο μαγευτικά είναι όλα. Η θέα από εδώ εξωπραγματική. Σε κάνει να φαίνεσαι μικρός μπροστά στο μεγαλείο του Θεού..》Ο Σταύρος στέκεται δίπλα μου και μου κρατάει τον ώμο. Φωτογραφίζω το τοπίο προκειμένου να μην ξεχάσω ποτέ ότι βρέθηκα εδώ -συνήθειο που έχω από μικρή όπως φαίνεται.
《Να βγάλουμε μία φωτογραφία και μαζί..》Μου προτείνει ο Σταύρος και καταλήγουμε να γεμίζουμε το κινητό του με ένα σωρό φωτογραφίες μας, άλλες σοβαρές, άλλες αστείες, άλλες τρυφερές και άλλες κουνημένες και θολές.
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
Γιατί με έσωσες;
Teen Fiction"Σωτηρία θα πει να λυτρωθείς απ' όλους τους σωτήρες· αυτή 'ναι η ανώτατη λευτεριά, η πιο αψηλή, όπου με δυσκολία αναπνέει ο άνθρωπος. Αντέχεις;" Νίκος Καζαντζάκης Τα ετερώνυμα έλκονται μας διδάσκει η φυσική. Το άκρως αντίθετο μας διδάσκει η ζωή! Γίν...
