AGS 4: The Best Man's Wedding

Chapter 12: Embarrassing Moments

I need to go to work. Clark has to go to work too. Wala akong kotse. Well, actually, meron, pero ayokong nagda-drive. That's the reason why madalas kong tawagan si Kuya para sa service. I seldom ride taxis or other private services. Kung emergency na lang talaga ang taxi or transport app. Or I would call Patrick for a ride. Hindi ako pinapayagan nang madalas sa other public services dahil nga baka maulit ang nangyari sa akin before.

Nasa Ayala ang condo ko, nasa Rockwell ang shop. Si Clark, sa dami ng ginagawa niya, hindi ko na alam kung ano ba sa mga 'yon ang pupuntahan niya today, but I'm sure, busy siya.

The morning sun wasn't that nice kasi cloudy today, but I see no chance of rain any time of the day kaya ayos na rin. Malakas nga lang ang hangin, but it was better than nakaka-heat stroke na init.

Something happened between Clark and I last night, and everything about it wasn't clicking. I mean, ang dami kong questions na hindi ko alam kung paano ko sisimulang itanong. I was attempting pero natitigilan ako kasi parang awkward itanong out of the blue.

It took me a lot of minutes before I had the guts to speak.

I looked at him. He was bobbling his head as he tapped the steering wheel samantalang wala naman akong naririnig na tugtog sa paligid.

"Clark."

"O?"

"Yung about sa sinabi mo . . ."

"Na?"

Dahan-dahang kumukunot ang noo ko kasi patuloy lang siya sa pag-tap sa steering wheel habang patingin-tingin sa kalsadang dinaraanan namin. Kung kumilos siya, parang hindi siya seryoso last night.

"Do you love me?" I asked, with no restrictions on my words.

"Hmm . . . in what aspect?"

Nahampas ko siya sa hita. "Anong in what aspect ka diyan?" nainis kong tanong.

"Nagtatanong nga ako para alam ko ang isasagot," katwiran niya, hindi naman galit, hindi nagtaas ng boses.

"Do you love me, like romantically?" sarcastic na tanong ko.

"Romantically, I don't want you to go there at this point," he replied. His head was turned toward me, but his eyes were still on the road. "You're someone special to me, natural, oo ang sasabihin ko. But you see? Nasa complicated situation tayo ngayon."

"Complicated like what? Na ikakasal tayong dalawa?" naiirita kong tanong.

"Hindi muna kita pakakasalan sa ngayon."

"So, may balak ka?"

"Pinag-iisipan ko pa ang situation nating dalawa."

"Ano ba, Clark! Don't give me mixed signals! Yes or no lang naman dapat ang sagot, binibigyan mo 'ko ng additional headache!"

"Ikaw ang nagbibigay ng headache sa sarili mo, alam mo ba 'yon?" sabi niya, at bumabalik na ang tono niyang hindi na sumeseryoso ng topic. "Hindi mo kailangang ma-stress sa wedding. It's not yet happening!"

"Then ano yung nangyari sa 'tin last night?"

"Well, we call that copulating."

"Puta ka, Clark! Huwag mo 'kong pinipilosopo!" Nakadalawang palo agad ako sa braso niya sa sobrang inis.

"Hahaha! Sab, come on! Don't make a big deal out of it."

Kusa nang umawang ang bibig ko dahil sa sinabi niya.

Don't make a big deal out of it?

Seryoso ba siya?!

"Ang gago mo talaga!" Paulit-ulit ko siyang pinalo pero nasasangga ng kamay niya ang bawat palo ko kahit nagmamaneho pa siya. "Isusumbong kita kay Kuya!"