AGS 4: The Best Man's Wedding

Chapter 24: Challenged

Maybe I was liberated enough or open enough with Clark about my body because I wore nothing but his black dress shirt and furry slippers from Mathilda yesterday. Wala akong underwear kaya damang-dama ko ang lamig sa loob ng kotse niya, and it was only 6:15 in the morning!

Wala akong choice. Walang damit ng babae si Clark sa bahay, although I kinda expected that he has kahit parang napaghubaran na lang, but nah.

"Hindi na 'ko bababa," sabi ko pagtapat namin sa bahay nina Leo na dalawang street lang ang layo sa pad niya.

Leo's house in West looked so common na kamukha na lang din ng ibang bahay rito sa subdivision. Masasabing may pamilya ngang nakatira sa loob, and there were plushies and pillows hanging on the balcony na pinatutuyo after labhan.

Clark went out of the car. Akala ko, susundin ako pero wala! Binuksan niya ang pintuan ng kotse sa tapat ko at saka ako pinalabas.

"Are you freaking serious?" I glared at him as he covered my body from behind.

"Doon ka sa loob magbihis."

"Nakakahiya! Makikita ako ni Leo na ito lang ang suot ko?"

"Para namang may pakialam si Leo sa ayos mo, duh!"

Pagtapat namin sa single gate ng bahay, nag-doorbell agad si Clark. Nasa gilid ko lang siya habang nakabalot ang kaliwang braso niya sa bandang balikat ko.

Wala akong idea sa schedule ni Leo, pero siya ang nagbukas ng gate. Hindi rin siya mukhang bagong gising. Naka-floral apron pa nga na may sunflower sa chest part. And Clark was right. Pagkakita ni Leo sa mukha ng kabarkada niya, ni hindi man lang ako dinapuan ng tingin, itinuro lang ang likod niya saka nagpauna pabalik sa loob.

Compared to Clark's house, hindi malaki ang bahay nina Leo and Kyline kahit pa may second floor din. Even the exterior, white and light yellow ang pintura. May parking space sa front yard na enough for two cars and a motorcycle. Then mini garden sa left side na dinaraanan namin na may maliit pa namang space for bermuda grass to grow on.

Pagbukas ng white-painted wooden door, hindi ko alam kung maku-cute-an ba 'ko because the whole place smelled like baby cologne with a hint of strawberry.

Halos lahat ng corners ng bahay, may rubber cover, kaya walang sharp edges na makikita.

"Akyat na lang si Sab sa itaas. Doon sa second door mula sa hagdanan," paalala ni Leo bago siya pumunta sa right side ng bahay, sa likod ng island counter. It looked like he was the one preparing the breakfast today.

Paakyat na sana ako nang may maliit na batang lalaki na kabababa lang ng hagdanan. Kusot-kusot pa nga ang mata habang nakasimangot. Nakasuot pa siya ng cotton pants na may bear print at plain white tee naman ang pang-itaas.

"Dada, i-school na po si Wuwan!" pagalit niyang sigaw kay Leo. Bukang-buka ang bibig, kitang-kita ang kompletong ngipin na ang ku-cute kasi maliliit pa. And compared to Eugene's look, kamukhang-kamukha niya si Kyline kasi singkit. Hawig pa rin naman ni Leo sa ibang angle pero hindi kay Leo nakuha ang mata at lips.

"Aargghh!" Brinaso ni Clark si Luan at saka kinarga. "I am your fatheeeer!"

"Nooooo!" Luan shrieked so loudly, and obviously, they were mimicking the scene of Luke Skywalker screaming "NO" when Darth Vader revealed the truth that he was Anakin Skywalker and Luke was his son.

Hindi ko alam kung sino ang nagpangalan kay Luan bilang Luke Anakin, pero sure akong hindi si Kyline ang may gusto n'on.

Biglang kinagat ni Luan si Clark sa balikat habang naka-form as claws ang mga kamay niya sa ere.