Chapter 27

29 0 0
                                    

Nathan and I agreed about the works that I need to finish. Hinayaan niya akong ipagpatuloy ang mga trabaho na nasimulan ko. But in exchange to that, he will be driving me from my work and after my work. Gusto kung magpahinga muna sa showbiz at kaunting endorsements nalang ang kukunin ko.




















I wanted to have a peaceful life for me, for the past 10 years... I have been working in the showbiz industry. Pinagod ko ang sarili ko para makalimutan ko lahat ng problema sa buhay ko. For me, working is my way of escaping from my problems. And it worked.
































Nakapag-ipon na ako at may sarili narin akong business. Maybe, it's time for me to have some rest. I deserved a long vacation after a long exhausting projects and endorsements. Ayokong may iisiping trabaho kapag galing akong bakasyon. At kung matapos man ang bakasyon ko, wala akong trabahong babalikan.


























"Good morning, did you eat?" 'Yon kaagad ang bungad ni Nathan sa'kin sa lobby ng building ko.






























He was picking me up for a endorsement shoot. Parang kahapon pa lang ng mapag-kasunduan namin ang ganitong set-up. Kahit hindi pa man din namin naayos talaga ng maayos ang sitwasyon namin. We were acting like something never happened to us. Like it was the first time that we met each other, just like before.





























"I just had a light breakfast kasi may shoot ako." Sabi ko habang naglalakad palabas ng building.






















I'm wearing a black facemask, black shades, black cap. Para hindi ako makilala ng mga tao na ibang lalaki ang kasabay ko umalis ng building. Jacob and I are still in a loveteam on-screen, we just explained to our supporters, that we were busy with our separate shoots and events.
























He opened the door for me tsaka siya umikot para sumakay sa driver seat. Inayos ko ang mga gamit sa bag ko at nagulat ako ng bigla siyang dumukwang. Akala ko hahalikan niya ako pero hinila niya lang pala ang seatbelt ko. Hindi ko pa kasi nakakabit 'yon.































Our face was just inch away at kapag lumingon siya no'n ay mahahalikan niya talaga ako. Sinuot niya narin ang seatbelt niya bago kami umandar. I leave there hanging for what he have done. Parang nag-stuck ang utak ko sa eksena niya kanina.

























"Why are you so shocked? I just put your seatbelt on, Andrea." Sabi niya na may bahid na pang-aasar.



























"Sinad'ya mo 'yon..." Pagtataray ko.
























He let out a sexy laugh. "I didn't. Nakalimutan mo kasi mag-seatbelt, safety first, ma'am..."


























"I didn't forget! I just arranged my things in my bag." Depensa ko.
























Tanging Dahilan (Daylight Series #2)Where stories live. Discover now