RUH SAPMASI |BXB

7

1k olmuşuzzzz

~~~~

Uzandığım yerden tavana bakarken sıkıntıdan patlar mıyım acaba diye düşünüyordum. Bütün gün evdeydim ve yapacak bir şeyim yoktu.

Bizimkilerin yanında olsam işe çıkardık, ya da mahalledekilerle uğraşırdım. Burda yapacak bir şey yoktu. Telefonun ve bilgisayarın şifresi vardı, açıp bakamıyordum bir şeye.

"Patladım amına koyayım lan."

Sesli bir şekilde bağırdığımda uzandığım yerden kalktım. Odanın içinde dolanmaya başladığımda yine ofladım. Zengin de olsan sıkılıyormuşsun bunu anlamıştım.

"Oğluşum arkadaşların geldi! Aşağı gel hadi!"

Sevgili anneciğimin sesiyle bakışlarımı pencereden alıp kapıya diktim. Hayret yardımcıları yollamamıştı. Tabii kadınlar bütün gün arkalarını topladığı için buna vakit bulamazlardı. Önünde duran telefonu bile onlara aldırıyordu resmen.

"Tamam!" Diye cevap verdiğimde kapıya yöneldim. Kim bilir kim gelmişti. Bir de bunun arkadaşlarıyla uğraşacaktım. Umarım kafa insanlardır.

Aşağı indiğimde etrafa bakındım. Birden omzuma atılan kol ile afalladım. Ne oluyor ulan? Kolu kavradığım gibi arkasına yasladım. "Kimsin lan?"

"Abi sakin olsana. Benim Berk."

Ha çok tanıdım amına koyayım.

"Batu sakin ol kanka. Biziz arkadaşların." Diğerlerinden biri konuştuğunda bakışlarım onlara döndü. Karşımda duran üç kişiye şaşkınlık ile bakıyordum. Elimin altında olan adamı serbest bıraktığımda kolunu ovmaya başladı.

"Elin de ağırlaşmış senin."

"Kusura bakma birader."

Salona doğru ilerlediklerinde arkalarından ilerleyecektim ki diğeri orda dikilmiş hâlâ bana bakıyordu. Ne var anlamında başımı salladığımda o da salona ilerledi. Herkes bir garipti lan.

İçeri ilerlediğimde ikili koltuğa bıraktım bedenimi. Onlarda karşımdaki koltuğa geçmişti. Biri hariç. O yerinden kalkıp yanıma oturdu.

"Hafıza kaybı yaşıyormuşsun sanırım." Karşımdakilerden biri konuşunca onlara döndü bakışlarım. Başımı onu onaylar anlamında salladım.

"Öyle oldu. Pek bir şey hatırlamıyorum."

"Beni de mi?" Yanımda oturan eleman konuştuğunda ona baktım yine. Senin ne özelliğin var lan? Tanımıyorum işte hiçbirinizi.

"Kusura bakma be. Seni de hatırlamıyorum."

Konuşmamla yüzü düştü. Yakın arkadaşıydı sanırım bu bedenin.

"Sorun değil ya yeniden tanıtırız kendimizi. Sen iyisin ya o yeter."

Lan benimkiler bile bu kadar üzülmezdi. Siktir git deyip inanmazlardı bile. Arkadaş seçimi önemli aga.

"Ben Berk." Dedi beyaz tenli, kızıl çocuk.

"Ben Alp." Dedi saçları kıvırcık olan, esmer.

"Ben Furkan." Dedi saçı 3 numara kesimli, kumral olan.

"Ben de Efe." Dedi yanımda oturan küçük, minyon çocuk. Bebek gibiydi lan. Anası yemesinden kesmiş sanırım.

"Memnun oldum." Dedim başımı sallayıp. İyi insanlara benziyolardı ama zengin züppe tiplilerdi işte.

"Daha iyi misin? Ağrın, sızın yok değil mi?" Diye sordu yanımda oturan, adının Efe olduğunu öğrendiğim çocuk. "İyiyim başkan. Sağolasın."

Hep bir temas hâlindeydi bu çocuk benimle. Derdini henüz anlamamıştım. Batu'yu seviyordu sanırım.

"Hepiniz yakın arkadaşımsınız yani öyle mi?" Diye sordum. Eğer öyleyse burda vakit geçireceğim birileri olacak demekti. En azından sıkıntım azalırdı biraz da olsa.

"Biz üçümüz öyleyiz ama Efe değil."

"Biz daha yakınız Batu'm."

Batu'm? Ne oluyor lan?

Elini elimin üzerine koyup okşamaya başladığında gözlerimin içine baktı. Şu an ne olduğunu algılayamıyordum fakat normal şeyler olmuyordu.

"Efe uzak dur adamdan. O hafızasını kaybetmiş olabilir ama biz kaybetmedik. Özür dileyin hayatından çıkacağım dediğin için getirdik buraya. Amacından sapma."

Elimi elinden çektim. Kendimi biraz daha geriye çektiğimde sinirle diğerlerine döndü.  Ne olduğunu anlayamıyordum şu an hiçbir şekilde.

"Tamam ama affetmek isterse karışmayacaksınız. Zaten her şeye karışıyorsunuz."

"Ne oluyor birader burda? Sen kimsin kardeşim?"

"O gece seninle kavga ettikten sonra kaza yaptın. Amacım birazcık seni kızdırmaktı sadece. Yemin ederim daha fazlası değil. Batuhan beni affet."

Kavganın amacı neydi bilmiyordum ama anladığım kadarıyla bu Batuhan denen adam kolay kolay sinirlenecek biri değildi. Büyük bir şey olmalıydı. Yine de uzatmamak için başımı salladım. Hayatından çıkacağını söylemişti sonuçta.

"Affetim kardeşim. Sorun yok."

"Kardeşim deme bana. Kardeşin değilim eski sevgilinim ben."

Ne sevgilisi lan? Erkekti bu. Yok, hayır. Öyle bir şey yoktu değil mi? Anında yanından kalktım. Ondan uzaklaşırken uzaylı görmüş gibi bakıyordum resmen yüzüne. Bir farkı da yoktu ya.

"Erkeksin lan sen. Ne sevgilisi? İbne miyim amına koyayım ben?"

"Nasıl konuşuyorsun Batuhan? Sinirlisin tamam ama sınırları aşıyorsun."

"Sınırını senin... Affetmiyorum ulan. Defol git şimdi."

Sinirle bağırdığımda diğerleri de şok içinde bana bakıyordu. Ulan geçe geçe gayin bedenine mi geçmiştim amına koyayım? Şansımı sikeyim.

Yerinden kalktığında kırgın bakıyordu bana. Umrumda bile değildi açıkçası. Dolaylı yoldan bu kazaya ve bu ibnenin bedenine geçmemi sağlamıştı.

Evden çıkarken derin bir nefes alıp geri yetime oturdum. Sinirden ellerim titriyordu resmen.

"Ona sinirlisin anladık ama tepkin biraz kötü değil mi? Vazgeçirmek için ileri gittin sanki."

"Aynen. Eşcinsel olduğunu da unutmuş olamazsın."

Ya sabır, ya selamet. Ne eşcinseli delireceğim şimdi.

"Unuttum. Kazada beynim sıfırlanınca kadınlardan hoşlanmanın normal olduğunu anladım."

Gayet mantıklıydı sonuçta. Bu hastalıktı ve kazayla bitti yalanı uydurabilirdim. Yüzüme şok içinde bakıyorlardı hâlâ.

"Kadınlardan hoşlanmak normal, erkeklerden hoşlanmak anormal mi yani? Bence sen kazada gerizekalı olmuşsun. Bir süre dinlen kendine gel. Biz gidiyoruz. Daha sonra geliriz yine."

Üçü birden ayaklanıp, kapıya doğru ilerledi. Kapının kapanma sesi geldiğinde gittiklerini anlatıp derin bir oh çektim.

Bu neydi lan? Neyin için düşmüştüm ben böyle?

Kapı zili çaldığında sinirle ofladım. Yedikleri laflar yetmemişti sanırım. Bu sefer yedirirdim.

Kapıya ilerlediğimde yardımcı kadın açacakken onu durdurup, kendim açacağımı söyledim. Eve bile girmesini istemiyordum o kişinin.

"Dayak mı istiyorsun amın- Oha ben!"

~~~~

Serhat da böyle bir karakter 🤗 sinir krizlerine sokacak bizi uyarayım. Ama süründürmek bizim işimiz. Yutar bu lafları elbet🤙🏻

Ve sonunda karşılacaklar. Çok heyecanlııııı!!!!