RUH SAPMASI |BXB

26

30k olduk 💕

Oylar bu şekilde giderse sınır koyacağım. 1k okunmaya 100 oy normal mi sizce? Oya basmak zor değil gerçekten. Rica ediyorum sizden.

~~~~

Yazardan

"Hani gelmiyordun sen?" Furkan yarı baygın ses tonuyla konuştuğunda Semih koridordaki adımlarını durdurdu.

Yanına geleceğini biliyordu. Furkan her zaman yanına gelirdi. Onunla ilgilendirdi. Kendisine olan ilgisinin bir hayli farkındaydı.

Bunu bile bile gelmişti buraya da.

"İşim erken bitti ben de gelmek istedim. Sıkıntı mı var?" Diye sordu Semih rahat bir tavırla. Dışarıdan rahat durmaya çalışıyordu fakat içinde durumlar çok daha farklıydı.

Furkan'a sevgilisi olduğunu söylediği günden beri farklı hissediyordu. O gün düşen yüzünü görünce garip bir hüzün hissetti. Bunun onu bu kadar fazla üzmesine anlam verememişti.

Grup mesajlaşmasında da aynısını hissetmişti. Gelmeyeceğini söylediğindeki Furkan'ın tavrını çok net hissetti. Onu çok üzmüştü.

Onu bu kadar üzecek kadar değerli miyim diye düşündü. Furkan'ın gözündeki yerim tam olarak neydi diye düşünmeden edemiyordu.

Bunu önceden çok fazla sorgulamıyordu fakat o günden sonra içinde garip hisler meydana gelmeye başlamıştı. Bunu kendi de çözemiyordu.

Önceden üzülüyorum herhalde diye düşündü. Belki de acıyordu. Ama birkaç gün geçtikten sonra hissettiklerinin bu olmadığını anladı. Fakat bu hislerin anlamını bilmiyordu. Daha önce kimseye böyle şeyler hissetmemişti.

"Hayır, yok. İyi ki geldin." Dedi Furkan önüne geçerek. Semih başını kaldırmak zorunda kalmıştı bu hamlesiyle. Furkan'ın tam omzuna geliyordu boyu çünkü. Fazla tatlıydı. Furkan derin bir iç çekti ve elindeki bardaktaki içkiden bir yudum daha aldı. Semih'in bakışları onu takip ederken birden çekilen bardakla ıslanan dudaklarına bakakaldı. Furkan bunun farkındalığı ile refleksle dudaklarını yaladı.

"Peki. Sağol." Semih girdiği transtan son anda çıktığında Furkan'ın yanından geçmek için hareketlendi fakat Furkan yine önüne geçmişti. Gitmesine izin vermiyordu.

"Nereye?" Diye sordu Furkan bayık sesiyle.

"Bizimkilerin yanına." Dedi Semih ona aşağıdan bakarak. Biraz kötü hissetmeye başlamıştı. Boyu çok kısa duruyordu resmen.

"Gitme. Konuşalım."

"Furkan ne istiyorsun?" Diye sordu bıkkın bir ses tonuyla. Ne istediğini gayet iyi biliyordu o da.

"Hiç." Dedi Furkan sadece. Seni diyemedi. Diyemezdi. Semih'in bir ilişkisi varken onunla bu şekilde konuşamazdı. Bunu yapacak biri değildi. Canı yanıyordu ama yine de birlikte olduğu kişiye saygısı vardı.

Olmayan kişiye...

"Yolumdan çekil o zaman." Dedi Semih tepkisiz sesiyle. Günlerdir hissettiklerini redderken Furkan'ın karşısında olması hiç iyi gelmiyordu ona.

"Peki. Git bakalım." Furkan istemeye istemeye yana çekildi. Semih son bir kez ona baktı ve salona doğru ilerlemeye başladı. Furkan'ı yine arkada bırakarak.

"Tamam buldum. 'Daha önce hiç oynayalım." Semih adımlarını salona ilerlettiğinde çocukların oyun oynamaya hazır olduğunu gördü ve yanlarına ilerledi.

Saat gece yarısını geçtiğinde pek fazla insan kalmamıştı evde. Kendileri ve Berk'in birkaç arkadaşı vardı.

"O nasıl bir şey?" Diye sordu Yusuf. Bilmemesi çok doğaldı. Böyle ortamlara yeni girmişti sonuçta. Diğerleri de bilmiyordu ayrıca.