🥀Heartfelt Roses 🥀[zhanyi Onhold ]

🥀 | | Where are you ? | | 🥀

" ඇති අම්මා...... මගේ බඩ හොදටම පිරිලා......"

" අන්තිම කටත් බොන්න චූටි පුතා....ඔහොම කරල කොහොමද ඉක්මනට සනීප වෙන්නෙ...."

අම්මා මට හැදිගාපු එළවළු සුප් හැන්දක් මුවට ලන් කරද්දි මන් අමාරුවෙන් හරි ඒක ගිලලා දැම්මෙ කරන්න දෙයක් නැති කමට....ඉක්මනට සනීප වෙන්න නම් කාලා බීලා පුලුවන් තරම් නිදහසේ ඉන්න ඕනෙ කියල මන් දන්නව..... ඒත් දෙයියනේ මන් ඉන්නෙ එහෙම ඉන්න පුලුවන් තත්වෙක නෙමෙයි.....

" අනේ මට ඇති අම්මා......"

අම්මා තව සුප් කටක් ලන් කරද්දි මන් අහක බලාගෙන කිව්වෙ අම්මා මගේ මුව දෙපැත්ත පිහදාලා අතට වතුර වීදුරුවක් එක්ක කිරි පැකට් එකක් දෙද්දි......ඩොක්ටර්ස්ලා මට කිව්වෙ සතියක් විතර යනකන් දියර ආහාර විතරක් ගන්න කියල ..... එක නිසා සිහිය ආව දවසෙ ඉදන්ම අම්මා මට හදන් එන්නෙ එක එක ජාතියෙ සුප් වර්ග.... කන්න පිරියක් නැති උනත් අම්මලට තවත් ගින්දර දෙන්න බැරි නිසා මන් අකමැත්තෙන් උනත් කන්නෙ බොන්නෙ .....

" මට දැන් එපා අම්මා....බඩත් හොදටම පිරිලා....."

කිරි පැකට් එක අම්මා අතින්ම තියල මන් අමාරුවෙන් ඇදේ හාන්සි උනා..... සිහිය ඇවිත් දවස් තුනක් ගත උනත් මට තවම කිසිම හොදක් නැ....ඇගපතේ වේදනාවට නම් කියන්න වචන නැ..... අතක් පයක් හොලවගන්න බෑ.... ඒ සේරමටත් වඩා teaching යන්න නම් කරන්න ඕනෙ වැඩ තව ගොඩකුත් තීනව....වයස පනින්න කලින් ඒවත් කරගන්න ඕනෙ.... මට තෙරෙන්නෑ මොනා කරන්නද කියල .... මන් ළග තියෙන කුරුස මාලෙ ඇරෙන්න හේෂු හොදින් ඉන්නවද කියල වත් දැනගන්න කිසිම විදියක් නැ....මට දැනෙන්නෙ මන් ගොඩාක් අසරණයි කියල .....

" අප්පච්චී ඩොක්ටර්ව මුණ ගැහිලා අම්මෙ..... ටෙස්ට් වගයක් කරල හෙට වෙද්දි ඩිස්ටාර්ජ් කරන්නම් කිව්වා...."

කුසට අත තියන් ආව අක්කා කියද්දි මට දැනුනෙ පපුව පැලිලා යනව වගේ.... අප්පච්චී මාව මග අරිනව..... එදා සිහිය ආව දායින් පස්සෙ මන් එක පාරක් වත් අප්පච්චීව දැක්කෙ නැ..... ඔව් මට ඒක දැන් හොදටම පැහැදිළි.... අයියා උනත් මාව බලන්න ආවට එළියෙන් ඉන්නව මිසක් වචනයක් කතා කරන්නැ.....