ဇာတ်လမ်းအကျဥ်း
ထိုက်နွယ်က ရန်ကုန်ကသူ့ရဲ့အလုပ်ကိုထွက်ပြီး မွေးရပ်မြေမြို့လေးကိုပြန်လာခဲ့တယ်။အိမ်ကိုရောက်လို့ ဆိုက်ကားပေါ်ကဆင်းဆင်းချင်းပဲ သူစီးလာတဲ့ဆိုက်ကားသမားကသူ့ညီမအကြောင်းမေးလို့ သူ့ကြီးကြီးနဲ့ပြဿနာတက်ပါရောလား။
နောက်ကျ သူ့ညီမကိုကြိုက်တယ်လို့သူထင်နေတဲ့ကောင်က သူ့ကိုကြိုက်နေပါသတဲ့လေ...။နွယ်လို့အဖျားဆွတ်ခေါ်ပြီး သူ့နားအတင်းကပ်နေတော့တာပဲ။
ဇာတ်ကောင်မိတ်ဆက်
ပိုင်စိုး
ပေါက်ကရအကြံဉာဏ်ကိုအားတိုင်းထုတ်နေပြီး သူထင်ရာသူလုပ်၊သူလုပ်ရာအမှန်ဖြစ်အောင် စကားကပ်သပ်ပြောတတ်သူ။
ထိုက်နွယ်
အနေတည်ပြီးရွယ်တူချင်းကတောင်ရှိန်ရလောက်တဲ့အရှိန်အဝါရှိ၊ရပ်ကွက်ထဲက အဖိုးတန်ကောင်လေးဖြစ်ပေမဲ့ တစ်စုံတစ်ယောက်နဲ့တွေ့ပြီးမှ ပေါက်ကရရန်ပွဲ၊မိန်းမခိုးပွဲတွေမှာ အဓိကဇာတ်ဆောင်အဖြစ် ပါဝင်ဆင်နွှဲသူအဖြစ်ပြောင်းလဲသွားသူ။
[ပြဇာတ်ငယ်...
ပိုင်စိုး-"ထိုက်နွယ်လို့နာမည်အရှည်ခေါ်တာမကြိုက်ဘူးမလား ... 'နွယ်' လို့တစ်လုံးတည်းခေါ်မယ်လေ"
ထိုက်နွယ်-"ခေါ်လေ..မင်းပဲခေါ်မလား ငါပဲထိုးမလား ကြည့်တာပေါ့"
ပိုင်စိုး-"ထိုးပါ...နှုတ်ခမ်းနဲ့ဖြစ်ဖြစ်၊နှာခေါင်းနဲ့ဖြစ်ဖြစ်ကြိုက်သလောက်သာထိုး...နွယ့်သဘော"
ထိုက်နွယ်-". . . ." ]
စာရေးသူမှာပြောစရာရှိပါတယ်။
ဒီFictionလေးက ၁၉၈၀ ဝန်းကျင်ကိုအခြေခံထားတဲ့အချစ်ဟာသFictionလေးဖြစ်ပါတယ်။ဝါးလုံးကွဲ မရယ်ရရင်တောင် ပြုံးစိစိနဲ့မြုံးမိသလိုဖြစ်စေဖို့ ရည်ရွယ်ပါတယ်။
______________
ဇာတ္လမ္းအက်ဥ္း
ထိုက္ႏြယ္က ရန္ကုန္ကသူ႔ရဲ့အလုပ္ကိုထြက္ၿပီး ေမြးရပ္ေျမၿမိဳ႔ေလးကိုျပန္လာခဲ့တယ္။အိမ္ကိုေရာက္လို႔ ဆိုက္ကားေပၚကဆင္းဆင္းခ်င္းပဲ သူစီးလာတဲ့ဆိုက္ကားသမားကသူ႔ညီမအေၾကာင္းေမးလို႔ သူ႔ႀကီးႀကီးနဲ႔ျပႆနာတက္ပါေရာလား။
ေနာက္က် သူ႔ညီမကိုႀကိဳက္တယ္လို႔သူထင္ေနတဲ့ေကာင္က သူ႔ကိုႀကိဳက္ေနပါသတဲ့ေလ...။ႏြယ္လို႔အဖ်ားဆြတ္ေခၚၿပီး သူ႔နားအတင္းကပ္ေနေတာ့တာပဲ။
ဇာတ္ေကာင္မိတ္ဆက္
ပိုင္စိုး
ေပါက္ကရအႀကံဉာဏ္ကိုအားတိုင္းထုတ္ေနၿပီး သူထင္ရာသူလုပ္၊သူလုပ္ရာအမွန္ျဖစ္ေအာင္ စကားကပ္သပ္ေျပာတတ္သူ။
ထိုက္ႏြယ္
အေနတည္ၿပီးရြယ္တူခ်င္းကေတာင္ရိွန္ရေလာက္တဲ့အရိွန္အဝါရိွ၊ရပ္ကြက္ထဲက အဖိုးတန္ေကာင္ေလးျဖစ္ေပမဲ့ တစ္စံုတစ္ေယာက္နဲ႔ေတြ့ၿပီးမွ ေပါက္ကရရန္ပြဲ၊မိန္းမခိုးပြဲေတြမွာ အဓိကဇာတ္ေဆာင္အျဖစ္ ပါဝင္ဆင္ႏႊဲသူအျဖစ္ေျပာင္းလဲသြားသူ။
[ျပဇာတ္ငယ္...
ပိုင္စိုး-"ထိုက္ႏြယ္လို႔နာမည္အရွည္ေခၚတာမႀကိဳက္ဘူးမလား ... 'ႏြယ္' လို႔တစ္လံုးတည္းေခၚမယ္ေလ"
ထိုက္ႏြယ္-"ေခၚေလ..မင္းပဲေခၚမလား ငါပဲထိုးမလား ၾကည့္တာေပါ့"
ပိုင္စိုး-"ထိုးပါ...ႏႈတ္ခမ္းနဲ႔ျဖစ္ျဖစ္၊ႏွာေခါင္းနဲ႔ျဖစ္ျဖစ္ႀကိဳက္သေလာက္သာထိုး...ႏြယ့္သေဘာ"
ထိုက္ႏြယ္-". . . ." ]
စာေရးသူမွာေျပာစရာရိွပါတယ္။
ဒီFictionေလးက ၁၉၈၀ ဝန္းက်င္ကိုအေျခခံထားတဲ့အခ်စ္ဟာသFictionေလးျဖစ္ပါတယ္။ဝါးလံုးကြဲ မရယ္ရရင္ေတာင္ ၿပံဳးစိစိနဲ႔ၿမံဳးမိသလိုျဖစ္ေစဖို႔ ရည္ရြယ္ပါတယ္။
______________
YOU ARE READING
နားနဲ့မနာ၊ဖဝါးနဲ့မနာ...နှလုံးသားနဲ့နာတော်မူပါ...(ongoing)
Romanceသို့/ နွယ်ရေ...နားနဲ့မနာ ဖဝါးနဲ့မနာ..နှလုံးသားနဲ့သာနာတော်မူပါ။နွယ့်အပေါ်ကို တဏှာတစ်ဖက် သဒ္ဒါတစ်ဖက် နဲ့လှေနံနှစ်ဖက်နင်းမိပါပြီ။နွယ့်အပေါ်ကို ချစ်ကြိုက်တာအပြင် မြတ်နိုးတာပါဆင့်နေမိပြီမို့ အခုရည်းစားစာခေါ် ပိယပဏ္ဏကို ရေးလိုက်ရပါတယ်။
