17| winter bear

398 32 15
                                    

Uzun süre sonra merhaba bebeklerim🙂🤙
Lütfen eski okuyacağım kaçmış olmasın ağlarım yoksa.
Unutmuşsunuzdur büyük ihtimalle kitapta neler olduğunu.. o yüzden lütfen bölüme başlamadan bir özet geçin göz gezdirin, daha sonra yine burada buluşalım <3

-

Geçmiş-

Taehyung telaşla koşmaya başladı... gecenin bir yarısı, korkuyla kaçtı düşüncesinden. Gördüklerini engelleyemedi. Ağlamamak için dayandı. Adımları hızlandı... nefesleri sıklaştı. Jimin'e koştu, en yakın arkadaşına..

Kapıyı elleri titreyerek açtı. İçeriye girip bağırdı korkuyla.

"Jimin! Jimin çok kötü bir şey oldu! Ben-"

Gözlerinden yaşlar akmaya başlamıştı bile. Güzel Jungkook'un zarar görmüştü bugün... yardım edememişti ona. Çığlığına yetişememişti.

Dizleri titrerken ilerledi hızla. Gözleri jimin'i bulamayınca telaşlandı. Yaşları aceleyle silip etrafı dolaştı. Korkusuna korku eklendi.. yatak odasına girdiğinde gözüne yatağın üzerindeki laptop ilişti. Kaşları çatıldı. Bir kaç saniye yerinde dona kalsa da, en sonunda başarmıştı onu eline almayı. Elleriyle beraber ekran titriyordu... dolan gözlerini tekrar hızla temizledi. Okumaya başladı.

"Sevgili Tata'm

Bana kızamayacağını biliyorum. Böyle olmasını istemezdim. Kalbin, kötü şeyleri kaldıramayacak kadar iyi. Bu yüzden yardım ettim... son kez.

Jungkook ile yeni evinizde mutluluklar diliyorum. Çok mutlu olacaksın, şüphen olmasın.

Bizim dostluğumuz uzun süre önce bitti Taehyung. Gözlerim olduğundan beri, sensiz yaşayamıyorum. Jungkook'a olan sevgin ise, tıpkı benim sana olan sevgim gibiydi. Güçlü ve tehlikeli. Sana aşık oldum. Bu yüzden aşık olduğun adamla uzun yıllar hediye ediyorum sana. Mutlu olacaksınız ama mutsuz öleceksiniz.

Aşkınız çok büyük olsun... çünkü ben giderken o'ndan çok büyük bir şeyi çalıp gideceğim...

Bir daha kollarımda başkası için ağlayacağına, ölmeyi yeğlerim.

Başka bir evrende, başka bir bedende görüşürüz ilk aşkım.

Park jimin"

Ekrana uzun süre bakakaldı Taehyung... kaşları çatıldı, elleri daha çok titredi. Ama hareket edemedi...

Anlamaya çalıştı ne olduğunu. Aklına gelenleri ise reddetti. Elinden kayan şeyle gözlerinin odağı değişti. Başını hızla kaldırdı ve evin içinde koşmaya başladı. Bağırdı.

"JİMİN!"

Bir yandan da ağladı. Duramadı. Korkuyordu. Çok...
Çaresizce etrafına bakarken sonuna kadar açık kalmış mutfak penceresini gördü. Nefesi daraldı. İlerledi cama doğru hızla. Baktı...

Gecenin karanlığına karışan bir karanlık daha gördü baktığı yerde.. Jimin'in bedeninin olduğunu anlamasıyla gözleri karardı.

-

Şimdi-
Jungkook'dan

Bir kaç gün geçmişti... omuzlarımdaki yük artık hafiflemişti. Doktorum ise, gelişme olmadığını söylemişti tekrar. Gözlerimden vazgeçeli çok olmuştu. Kontrol amaçlı gidiyordum yine de... köpeğimi tuvalete çıkarttıktan sonra eve gelip kahvaltı hazırladım kendime hızla.

Starry eyes | tk Where stories live. Discover now