33- {~ Ölüme Bir Adım ~}

7.4K 259 28
                                    


Sara Pars odadan çıkana kadar başka bir odada saklanmaya başladı.Pars'ın odadan çıkıp merdivenlerden indiğini görünce zaman kaybetmemek için tüm kapıları tek tek kontrol etti.Bu koridordaki tüm kapılar birbirinin aynısıydı ve hepsi yanlarında bulunan sensör ve şifreyle açılıyordu.Bu yüzden Sara kamera odasını bulana kadar hızla kapıları kontrol etmek zorunda kaldı.

Şuana kadar kontrol ettiği odalar kitli değildi umudunu kaybetmeye başlıyordu. Taki elini attığı son kapının kilitli olduğunu anlayıncaya kadar.Bir an kamera odasını bulamayacağını yerini değiştirdiklerini düşünmüştü.Hızla Pars'ın onunla paylaştığı şifreyi girdi.

Kapı açılınca küçük bir çocuğun sevinci edasında etrafında dönerek içeri girdi.Planının en kritik noktası şifrenin değiştirilmesi olasılığıydı.Bu olasılık gerçekleşmeyince içi rahatladı. Görüntüleri silip kameraları etkisiz hala getirince Gökçey'e haber verdi.

Gökçe aldığı haberle birlikte harekete geçti.Sara'nın kameraları etkisiz hala getirmesiyle rahatça bebeğin olduğu odaya girdi.Daha öncesinde İçeceğine uyku hapı attığı bakıcının uykuya daldığını görünce bakıcının kıyafetlerini çıkararak kendisi giydi.Bebeği depoya Sara'nın yanına götürücekti.

Depo bulundukları katın 2 kat aşağısındaydı ve bebekle oraya gidene kadar bir çok insan onu görmüş olacaktı.Ama bakıcının kıyafetlerini giyerse bu şekilde dikkat çekmeyecekti.

Depoya inene kadar kimseyle göz teması kurmadı.Yüzünü olabildiğince kapatmak için azda olsa bebekle kamuflaj yapmıştı. Depoya indiğinde Sara'yı gördü.O anın verdiği adrenalinle Sara'ya sıkıca sarılarak;"Biz delirmiş olmalıyız."derken bebeği Sara'ya verdi.

Sara bebeğe bakarak;"Bu masum bebek için değerdi."dedi.

Gökçe iç çekerek"İnşallah değer."dediğinde depodan çıktı.Pars ve Demir'in yanına gitmek için hızla bakıcının olduğu odaya çıkarak üstünü değiştirdi.

İkisinin ortalıkta olmamasından kimsenin şüphelenmemesi için oldukça hızlı hareket etmeye çalışıyordu.
Gökçe depodan çıkınca Sara depodaki gizli tünele açılan kapıya doğru yürüdü.Bu kapı duvar gibi gözüküyordu.Özel olarak tasarlanmıştı.Pars göstermese asla anlamazdı kapı olduğunu.

kapıya dokunarak hafifçe ittirdiğinde arada oluşan boşluktan tünele geçti.Tüneldeyken kapıyı tekrar aynı pozisyona getirdi.Her yürüdüğünde sensör ışık otomatik yanıyordu.Tünelin sonuna gelene kadar iki tane daha şifreli kapıdan geçti.Burda kaldığı süre boyunca tehlikeli bir durum olması halinde Pars Sara'ya tüm şifreleri vermişti.Bu şifreleri değiştirmemesi sayesinde plan işliyordu.

En son küçük bir merdiven çıkıp,başının üstündeki demir kapağın açılması için girdiği şifreyle kapak açıldı ve artık ormanın içine çıkmıştı.Kapağı tekrar kapattığında yerdeki topraktan ayırt etmek çok zordu.Fark edilmemesi için özel olarak toprakla kamuflaj edilmişti.

Kısa bir yürüyüşün ardından ormandan çıkmış yolun kenarında bekleyen Alevi görmüştü.Alevin koşarak yanlarına gelmesiyle bebeği ona verdi.

Azra dolan gözleri ve titreyen sesiyle;
"Sara sana ne kadar teşekkür etsem az sana çok minnettarım.Sen bu masum bebeğin hayatını kurtardın.Sana söz verdiğim gibi tertemiz bir hayat yaşayacağız."

"Evet Alev bunu yapmak zorundasın bunun uğruna hayatımı ve hayatımızı tehlikeye attım.Her şeyin tamam mı?Bir şeye ihtiyacın var mı?"

"Her şeyimiz tamam.İlerde ki araba beni bekliyor."

"Tamam.Daha fazla zaman kaybetmeden gidin hadi."

Sara Alev ve bebeği arabaya binene kadar bekledikten sonra tekrar ormana girdi.Tünelin girişine gidene kadar yaşadığı adrenalin geçmemişti.Pars'ın dünyasında Pars'tan yardım almadan bu işi başarmıştı.

KARANLIK +18 (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin