*Unicode*
CEOဝမ်ဆိုသည့်သူကို ကျောင်းမှာမသိတဲ့သူမရှိသလိုမကြောက်တဲ့သူလဲမရှိ။ အကုန်လုံးနီးပါးကနာမည်ကြားရုံနဲ့တင်ကြက်သီးထတယ်။
"အခုလိုသားပြုတ်ကျရတဲ့အကြောင်းအရင်းက..."
"ဟို...ဟို...ခြေချော်ပြုတ်ကျတာပါ"
"သေချာလား"
"ဟုတ်...ဟုတ်...သေ..သေချာပါတယ်"
"ထပ်မေးမယ်...သေ...ချာ...လား..."
တစ်လုံးချင်းဆီကို မာန်ဖိပြီးပြောခဲ့တာပေါ့။
"သေချာပါတယ်"
"ဒါဆို..ကျောင်းအုပ်..ခင်များဘေးကလူတွေကဘယ်သူလဲဆရာမတွေတော့မဟုတ်မှန်းကျွန်တော်သိတယ်"
"သူ...သူက.."
"ကျွန်မနာမည်ကယုဟိန်းယွီဒီကသားသားရဲ့အဒေါ်"
"မင်းကိုမေးမိလား..."
"ရှင်ဘယ်လိုလူလဲ။ ရှင့်သားဆိုလား..သူ့ကြောင့်ကျွန်မတူပါလှေကားကနေပြုတ်ကျတာလေ"
"အဲ့တော့..."
"ရှင်....!"
"ငါပြောမယ်။ ငါ့သားကြောင့်ပြုတ်ကျတယ်ဆိုတော့ထားပါ။ ဘယ်မှာလဲမင်းတူရဲ့ဒါဏ်ရာ။ ပြုတ်ကျတာတောင်ဒါဏ်ရာမရတာကမဖြစ်နိုင်ဘူး"
"ဒါ..ဒါက..."
"ငါဆက်ပြောမယ်။ ငါ့သားကြောင့်ပြုတ်ကျတယ်ဆို မင်းတူကပြုတ်ကျတဲ့နေရာမှာ ငါ့သားရဲ့အောက်ဘက်ကိုရောက်နေမှာ။ အဲ့တာဆို မင်းတူကငါ့သားထက်ဒါဏ်ရာပိုများသင့်တယ်မလား။ ဒါပေမဲ့အခုကမင်းတူဘာဒါဏ်ရာမှမရဘဲ ငါ့သားကပဲ ဒါဏ်ရာရသွားတာဆိုတော့.....အွန်းးးးးစဉ်းစားစရာဘဲ"
"ရှင်ဘာစကားပြောတာလဲ...မိန်းမတစ်ယောက်နဲ့ယှဉ်ပြီးရန်ဖြစ်နေတယ်"
"ငါ့မိသားစုကိုမထိသ၍ငါဘာမှမလုပ်ဘူး"
"ရှင့်မိသားစုကိုကောထိနေလို့လား။ တကယ်ဘဲ ရှင့်မိန်းမတော့သေချာတယ် ရှင့်ကိုရလို့နောင်တရနေမှာ"
"မင်းဘာပြောတယ်..."
ရိပေါ်ဒေါသတကြီး ဟိန်းယွီရဲ့လည်ပင်းကိုသူ့ရဲ့အားသန်လှတဲ့လက်နဲ့ ညှစ်လိုက်တော့သည်။
![လူနာကပိုအရေးကြီးတယ် [ 𝐂𝐨𝐦𝐩𝐥𝐞𝐭𝐞𝐝 ]](https://img.wattpad.com/cover/324108203-64-k734564.jpg)