Final

3.1K 80 3
                                    

*Unicode*

သူတို့စကားအဆုံးဟောက်ရွှမ်းတစ်ယောက်ချုံးပွဲချငိုပါလေရော။

ကျိရန်: ဘာလို့ငိုတာတုန်းးးး

ဟောက်ရွှမ်း: ခံစားရလွန်းလို့ပါ။

စုန့်လန့် : ယောကျာ်းလေးဖြစ်ပြီး ငိုနေတယ်။

ဟောက်ရွှမ်း: ဒါနဲ့အဲ့ကလေးကသေသွားလား။

ကျိရန်: ပါးပြောတာတော့နှလုံးမခုန်တော့ဘူးတဲ့။

စုန့်လန့်: နှလုံးမခုန်တာတော့ကြောင့်သေပြီလို့ဘဲယူဆကြတယ်။

ကျိရန်: ကိုကိုကရွာအပြင်မှာသေတာဖြစ်တာကြောင့်သူ့အလောင်းကိုရွာပြင်မှာဘဲထားခဲ့ရတယ်။

စုန့်လန့်: ရွာပြင်မှာသေတဲ့အလောင်းကိုရွာထဲပြန်ခေါ်လာလို့မရဘူးဆိုတဲ့အယူအဆကြောင့်ပေါ့။

ဟောက်ရွှမ်း: သူ့ကိုကြွင်းတူးပြီးမမြုပ်ဘူးလား။

ကျိရန်: မြုပ်ချင်တာပေါ့ ဘယ်သူကမမြုပ်ဘဲထားချင်မှာလဲ...မြုပ်ခွင့်မရလို့သာ။

ဟောက်ရွှမ်း: ဟမ်...

စုန့်လန့်: ငါတို့ရွာမှာသင်္ချိုင်းသက်သက်ရှိတယ်။ ဒါပေမဲ့သင်္ချိုင်းကရွာထဲမှာအလောင်းကရွာပြင်မှာသေတာကြောင့်သင်္ချိုင်းမှာမြုပ်ခွင့်မရခဲ့ဘူး။

ဟောက်ရွှမ်း: ရွာပြင်မှာရော...

ကျိရန်: ရွာပြင်မှာလဲမြုပ်လို့မရဘူး။ ရွာပြင်မှာကျွင်းတူးရင် ရွာနိမိတ်မကောင်းဘူးဆိုတဲ့အယူကြောင့်အလောင်းကိုရွာအပြင်မှာဒီအတိုင်းထားခဲ့ရတယ်။

ဟောက်ရွှမ်း: ရက်စက်တာ...ဘယ်လိုအယူတုန်း။

စုန့်လန့်: အဲ့အယူသာမရှိခဲ့ရင်သိပ်ကောင်းမှာ။

ဟောက်ရွှမ်း: ဟုတ်တယ်...ဒါပေမဲ့..မင်းတို့စိတ်မညစ်ပါနဲ့...အဲ့ကလေးမသေသေးပါဘူး။

စုန့်လန့်: ဟမ်..

ကျိရန်: အမ်...!!

° ° ° ° ° ° ° ° ° ° ° ° ° ° ° ° ° ° ° ° ° ° ° ° ° ° ° ° ° °

ရိပေါ်တို့မိသားစု ရှောင်းကျန့်ဆေးရုံဆင်းရ၍ဂုဏ်ပြုတဲ့အနေနဲ့ ယနေ့အိမ်မှာမိတ်ဆွေတွေဘဲမုန့်လုပ်စားကြရန်စဉ်းစားနေမိသည်။

လူနာကပိုအရေးကြီးတယ် [ 𝐂𝐨𝐦𝐩𝐥𝐞𝐭𝐞𝐝 ]Where stories live. Discover now