Satılık : Karanlık Günler [h.s]

Bölüm-42

BELLA

Göz yaşlarım fotoğrafımızın olduğu çerçeveye damlıyordu.Yanan gözlerim kalbimi daha çok acıtıyordu.

Uzaklaşınca ağlıyor insan.Aşk böyle mi demek?Yoksa kalbinin sana kurduğu hain bir oyun mu?

"Bella sana sandviç hazırladım.En azımdan bir şeyler yemelisin."dedi Gemma.

O da ağlıyordu.Gözlerinin içi yaşlıydı ve akmamak için direniyorlardı.Gemma tepsiyi masaya koydu ve yanıma geldi.İkimizde acı çekiyorduk.

Ve ne olduysa Gemma kafasını dizlerime koyup ağlamaya başladı.

"Onu korumalıydım.Onu yalnız bırakmamalıydım.Ona daha yeni kavuşmuşken,tekrar kaybetmek bana çok acı veriyor Bella.Şimdi ne olacak?"

Gemma'nın ağızından bu lafları duymak çok güzel.Ona beslediği sevginin çok büyük olduğunu görmüş oldum.Saçlarını hafifçe okşadım ve bende ağlamaya devam ettim.

"Acıyor Gemma!Artık her yerim acıyor."

Gemma ayaklandı ve tekrar tepsiyi önüne getirdi.Her ne kadar yemek istemesem de gerçekten çok açtım.

"Hadi ye."dedi burnunu çekerek.

Peçete ile sarılmış olan sandviçi elime aldım.Önce yutkundum ve sonra sandviçten büyük bir parça ısırdım.Tanrım çok acıkmışım.

İştahla sandviçi yerken odaya bir anda Zendaya daldı.

"Tanrım Bella iyi misin?Seni çok merak ettim."dedi ve koşarak bana sarıldı.

"Pek iyi sayılmam.Benim burada olduğu mu nereden öğrendin?"

"Niall söyledi.Olanları duyunca çok üzüldüm."

"Benim kadar üzülemezsin.Hem sen neredeydin?Sana ihtiyacım vardı.Anastasia ile kafayı yiyordum."

Bir süre sessizlik oldu.Onun bu sessizliği beni öldürüyordu.Gemma bize meraklı gözlerle bakarken çok komik görünüyordu.

''Zendaya,çocukluk arkadaşımdır."

Gemma başını olumlu anlamda salladı.Odaya nefes nefese giren Louis'i görünce içinde yine korku ve heyecan başladı.

"Zayn bulundu."

ZAYN

Gözlerimi ağır hareketlerle açtım.Sadece sağ gözümle etrafı görebiliyordum.Elimi yüzüme götürdüğümde bez parçası hissettim.Tanrım yüzümün her tarafı sarılıydı.

Adım seslerini duyduğumda bakışlarımı kapıya çevirdim.Kapı yavaşça açıldığında gelen ışık ile gözümü kıstım.Oda karanlıktı ve bu ışık gözümü acıtmıştı.

"Zayn."

"Ashley."

"İyi misin?"

Yerimde doğrulmaya çalıştığım için canım çok yanmıştı.Ağızımdan minik bir inliti ve küçük bir çığlık kaçmıştı.

"Zayn rahat dur!"dedi ve kolumu tuttu.

"Bırak!"dedim bağırarak.

"Sen bir de bana iyi misin diye mi soruyorsun?O kaltak kuzeninle her şeyimi mahvettiniz.Şimdi karşıma geçipte iyi misin diye mi soruyorsun?"

Mavi gözleri dolmuştu ve pişmanlığın göstergesini açıklıyordu.Ellerimin bile sarılı olduğunu yeni gördüm.Lanet olsun,sırtımın acımasının sebebi de karnım ve göğüs kısmımda ki yerlerinde sarılı olmasıydı.