Arabayı benzinliğe park edip Ecem'e baktım. Canı fazlasıyla acıyor olacak ki yüzünü buruşturdu. Arabadan inip markete ilerledim. Birkaç atıştırmalık ve giysi aldım. Üzerimize birer şal alıp kasaya geçtim. Kasiyer aldıklarımı hesaplarken elim çakmaklara gitti. Sigara kullanmıyordum ama her zaman işime yarıyordu.
"Bunu da geçin lütfen."
Aldıklarımı bagaja koyarken atıştırmalıkları ve şalın birini yanıma aldım. Şalı Ecem'in üzerine örtüp arabayı çalıştırdım. Telefonumun titremesiyle cebime uzandım.
"Gecem sen dur ben bakarım. Arabayı kullan sen."
Ecem uyku sersemliğiyle telefonuma uzandı. Gelen mesajı okudu.
"Üniversiteden ders kayıt zamanın gelmiş. Senin mezun olmana ne kadar kaldı?"
"Son bir sene kaldı."
Ecem başını onaylamak amacıyla salladı. İlk yıl kazanmış olmama rağmen psikolojiyi iki yıl dondurup sonra devam ettim. İki yıl gecikmeden dolayı bu yılı da saymazsak son bir yılım kalmıştı mezun olmama. Kararmak üzere olan gökyüzüne baktım. Ecem yorgun bir sesle konuştu.
"Neredeyiz?"
Diye sordu. Gülümsedim.
"Antalya."
"Yuh be kızım! Kaç saattir yoldayız biz?"
"Çok değil. Sekiz bilemedin dokuz saattir."
"Gecem beni niye uyandırmadın? En azından sırayla kullanırdık."
Eceme kaşlarımı kaldırıp bir bakış attım. Arabayı durdurup.
"Bekle beni Eczaneden ilaç alıp geliyorum. Bu arada serçe mesaj atacaktı. Şu Yiğit denenin bu gün Aybars'la buluşacağına dair bir ipucumu ne bulmuş. Telefonu burada bırakıyorum. Yazarsa cevapla."
Ecem beni onaylayınca Eczaneye doğru yöneldim.
Gecem, Yiğitten bahsedince içim bir tuhaf oldu. Umarım ondan etkilenmemişimdir ve umarım hissettiğim bu şey korkudan başka bir şey değildir. Gecemin telefonu titreyince hemen açtım. Şoför koltuğuna geçip adresi navigasyondan arattım. Kapı açılınca Gecem yerleşip,
"E nereye gidiyoruz?"
"Otel galiba. Bu iyi en azından içeri rahatlıkla girebiliriz."
"Ve biraz dinlenebiliriz. Serçe ne yazmış?"
"Aybars'la yarın otelde görüşecekler. Ama bir sorun var?
"Olmasa şaşardım! Ne oldu yine?"
"Aybars her kimse görünmek istemiyor. Bu yüzden otelin barında kostüm partisi yapılıyor."
"Görüşmeyi de bu şekilde yapacaklar."
" Peki, ne görüşmesi yapacaklar belli mi?"
"Pek sayılmaz. Mesajlar bundan ibaret."
Gecem kaşlarını çattı.
"İyide, sen bu adamın telefonunu heklemedin mi? O kadar dosya boş mu yani?"
"Boş değil! Sadece şifreli."
"Peki, ulaşılması zor mu?"
"Hayır, imkânsız."
Gecem sırıtıp.
"Desene sana bu gece uyku yok."
"Aynen öyle kardeşim. Ne demişler; Zoru başarırım, imkânsız da sadece zaman alır."
Ecem'e sırıtarak baktım. Sonunda bahsettiği otele geldiğimizde kaşlarımı çattım. Kapının önünde bir sürü koruma vardı. Ecem panikle konuştu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AYNA +18 #ilmelistan
ActionGecem acılara gülecek kadar güçlü! Çektiği acıları sahibine iade edecek kadar acımasız bir kadın! Ecem intihar edecek kadar zayıf! İntihara sürükleyenleri affedecek kadar masum bir kraliçe! Tabi bu aynanın size gösterilen yüzü! Peki, görünmeyen yüzü...
