AYNA +18 #ilmelistan

47. BÖLÜM

🖤Oy ve yorum🖤

"Bu ne demek oluyor Lara! Onun burada ne işi var?"

Lara sırıtarak omuz silkti.

"Sahalara hoş geldiniz ateşli çiftim. Dosya önünüzde okuyun ve bana anlamadığınız bir şey olursa sorun!"

Lara'nın kaçacağını anladığımda kolundan tuttum.

"Sen benimle kafa mı buluyorsun? Ben bu adamdan kaçmak için işe dönüyorum. Sen bu adamı benim yanıma ortak diye sokuyorsun! Hayır, bu neyin kafası?"

"Sevgili karımın kusuruna bakma sen! Malum kendisi hormonlarla savaşıyor."

"Aybars!"

Aybars sırıtarak yanıma geldi.

"Ne sandın? Gerçekten seni tek başına o tehlikenin içine atacağımı mı?"

"Ben ilk defa böyle bir şeye kalkışmıyorum. Üstesinden gelebilirim."

"Aksini söylemedim. Ama yanında olacağımı bilmelisin! Seni göz göre göre o canilerin eline bırakmam! Hem bebeğimizi de düşünmen gerekiyor. O işkencelere sen dayanabilirsin belki! Ama o dayanamaz!"

Söylediği şeyle duraksadım. Ben bunu nasıl hesaba katmamıştım. Bıkkın bir nefes verip konuştum.

"Sakın işime burnunu sokma Aybars! Ben o kadar düşüncesiz miyim? Merak etme bebeğimi tehlikeye sokmam!"

Odadan çıktığımda kendime sövmekle meşguldüm. Uzun zamandır fiziksel bir acı tatmadığım için saha görevlerinin tehlikesini resmen unutmuşum. Başımı düşünceleri kovmak için iki yana salladım. Her neyse daha dikkatli olurum. O zaman bir sıkıntı çıkmaz.

...

Kaşımda duran okula yüzümü buruşturarak baktım.

"Şakak mı bu ya?"

Lara bana bakmadan konuştu.

"İşte yeni kimlikleriniz. Adamımızın genç sevgilisi bu öğrencilerden biri! Gecem sen rehber öğretmenisin. Aybars sen de beden eğitimi. Gecem sen çocukları istediğin zaman görebilirsin hareket alanın esnek! Aybars sen çocukların en rahat hissettiği ortamı onlara sunacaksın. Malum gençler en çok dedikoduyu benden dersinde yapıyor. Derste sus diyen bir öğretmen olmayınca onları duymanız ve gözlemlemeniz daha kolay olacaktır. Fazla vaktimiz yok! Önceliğin çocukların güvenliği! Sonra görev!"

Aybars'la aynı anda başımızı salladığımızda Lara gülümseyerek el salladı. Ve o lanet arabasına binip gözden kayboldu. Iyy kırmızı! Onunla yıldızım asla barışmayacak!

"Hazır mısın?"

Rahat bir şekilde omuz silktim.

"Ben doğuştan hazırım."

"Kendine fazla güvenme! Onlar ergen! Ne kadar zalim olduklarını tahmin bile edemezsin!"

Söylediği şeyin ne anlama geldiğini çok iyi biliyordum. Ona belli etmesem de çocuklarla uğraşmayı hiç istemiyordum. Ben yetişkinlerin adamıydım. Hani vurmalı kırmalı! Ben bunlara elimi bile kaldırmazdım ki! Hem bunlar hemen ağlamaz mı ya?

BİR AY SONRA...

Bana küstahça yukarıdan bakan kıza sakin olmaya çalışarak konuştum.

"Melis! Önce şu bacaklarını indir ve karşımda düzgünce otur!"

Ağzındaki sakızı gözlerimin içine bakarak patlattı."

Diğerleri onun bu hareketi desteklercesine gülüp tezahürat yaptıklarında sakin olmak için gözlerimi kapattım. Dudaklarım alayla yukarı kıvrılırken sınıfın kapısı bir anda gürültüyle açıldı.