AYNA +18 #ilmelistan

32. BÖLÜM

BU BÖLÜMÜ SEVGİLİ OKURUM 🖤BENHERMİ🖤YE İTHAF EDİYORUM. DESTEKLERİN İÇİN ÇOK TEŞŞEKÜR EDERİM. YORUMLARINI TEK TEK OKUYORUM. İYİKİ VARSIN🥀💋🥀

DESTEKLERİNİZİ ESİRGEMEYİNİZ!SİZİ SEVİYORUM🖤 İYİ BAYRAMLAR VE TABİKİ
...KEYİFLİ OKUMALAR...

"Hocam ne demek projeyi değiştirdim? Bana sormadan nasıl böyle bir karar alırsınız?"

Bu ani çıkışıma sinirlenen Gökhan hoca sert bir şekilde konuştu.

"Haddini bil! Senin karşında arkadaşın yok! Aile istemedi. Şimdi gidebilirsin yeni bir hasta bulduğumda seni bilgilendiririm."

"Aile ile görüşmek istiyorum."

Dediğimde net bir tavırla kaşlarını çattı ve kapıyı gösterdi.

"Çık dışarı!"

İtiraz edecekken vazgeçip çıktım. Üniversiteden çıktığımda Aybars arabaya yaslanmış bana bakıyordu. Ayaklarımı sürüye sürüye yanına gittiğimde. Sinirle konuştum.

"Senden nefret ediyorum. Senin yüzünden yemediğim azar kalmadı."

Diliyle yanağını şişirip elindeki dosyayı bana uzattı. Dosyayı elinden almak için hamle yapsam da bırakmadı.

"Bu kadar çok mu merak ediyorsun ailemi?"

"Ne önemi var ki? Hem projem hem de yaptığım plan mahvoldu!"

"Bakıyorum da artık çekinmeden arkamdan iş çevirdiğini bile söyler olmuşsun?"

"Madem biliyorsun neden buraya kadar gelmemi bekledin ki? Bu söylediklerini evde de söyleyebilirdin!"

"Hem suçlu hem güçlü! Bin arabaya! Kargalar daha bokunu yemeden biz okula geldik."

Elindeki dosyayı sertçe çekip arabaya bindim. O da yerini aldığında arabayı çalıştırdı. Telefonunu hoparlöre verip bir numarayı aradığında ben dışarıyı izliyordum. Karşı taraftan gelen tanıdık sesle tüm dikkatimi oraya verdim.

"Efendim Aybars Bey."

"Kusura bakmayın Gökhan Bey sizi yine rahatsız ediyorum ama bu sabah söylediğiniz şey kafama takıldı."

Gökhan hocayla konuşan Aybars'a şaşkınlıkla bakarken o konuşmasına devam etti.

"Bahsettiğiniz öğrenci söylediğiniz kadar iyiyse bir görüşme ayarlayabiliriz."

Aybars'ın bakışları kısa bir an beni bulsa da tekrar yola odaklandı.

"Hiç şüpheniz olmasın. Gecem Çağlar gerçekten azimli bir öğrenci. Bu yüzden onu seçtim. Kısa sürede annenizin ayağa kalktığını bile görebileceğimizi düşünüyorum."

"Daha önceki altı öğrencide de aynı şeyi söylemiştiniz. Altı yıldır tek bir ilerleme bile olmadı."

"Bu sefer farkı olacak. Bir kez tanışırsanız ne demek istediğimi anlayacaksınız."

Aybars bir süre düşünüp başını salladı.

"En kısa zamanda bir görüşme ayarlayın. Gecem Hanımla görüşmek için can atıyorum."

Dediğinde gözlerimi devirdim. Yine ve yine benden bir adım öndeydi. Bu proje saçmalığı altı yıldır sürüyordu. Ve bilgilerim uzun zaman önce Aybars'ın eline geçmişti. Ben yine benim için çizilmiş rolde üstüme düşeni yaptım.

Telefonu kapattığında benim telefonum çaldı. Arayan Gökhan hocaydı açıp kulağıma götürdüğümde. Aile ile görüşüp ikna ettiğini ve yarın atacağı adrese gitmemi istiyordu. Onaylayıp telefonu kapattığımda Aybars konuştu.