30. BÖLÜM

266 87 67
                                    

Beğenmeyi ve yorum yapmayı unutmayın. Keyifli okumalar dilerim.
TİK TOK HESABIM🥀Alev_3🥀

"Nesine oynuyoruz?"

Victor düşünceli bir şekilde dudağını ısırıp kendisine hala soru dolu bakışlar atana Nora'ya gülümsedi. Masadaki içki şişelerini gösterip ukalaca sırıttığında Nora itiraz etmeye hazırlanıyordu. Dudak büktü ve cilveli bir şekilde konuştu.

"Hayır ya! Ben doktorum. Yarın ameliyata açık kafayla girmem gerekiyor."

Onun bu söylediği komikmiş gibi diğerleri de gülmeye başladı. Lucas, Nora'yı kendine çekip boynundan emercesine öptü. Geri çekildiğinde gülümsemesi genişlerken dudağını yalayıp konuştu.

" İşte işine âşık bir doktor! Yoksa katil mi demeliydim?"

Almira sıkılmış olacak ki araya girdi.

"Yeter! Oynuyor muyuz? Oynamıyor muyuz?"

Almira'nın bu ani çıkışı ortamda kısa süreli bir sessizlik yaratsa da eski neşeli hallerine dönmeleri uzun sürmedi. Belimde hissettiğim baskıyla bakışlarımı Aybars'a çevirdim. Varlığını hissettirmek için geldiğimizden beri belimi ve bazen de elbisenin açıkta bıraktığı bacaklarımı usulca okşuyordu.

Almira ile bakışlarımız kesişince gözlerimi kaçırmadan Aybars'a mümkünmüş gibi daha çok sokuldum. Almira elinde tuttuğu bilardo sopasını biraz daha sıktığında gülümsedim.

"Tamam, o zaman kimler oynuyor? Kimler içiyor?"

Victor'un sorusunu Almira cevapladığında tüm bakışlar bana döndü.

"Sen ve Aybars oynuyor! Ben ve Gecem de içiyoruz!"

Anlaşılan savaş başlamıştı. Almira bir cevap beklercesine tek kaşını kaldırıp bana baktığında gülümsedim. Açık bir meydan okumaydı. Ve ben bunu seve seve kabul edecektim. Aybars'ın sıcak nefesini boynumda hissettiğimde irkildim.

"Yapmak zorunda değilsin!"

"Öyle mi? Keşke bunu teklifi bana az önce yaşattığın travmadan önce sunsaydın! Seve seve kabul ederdim!"

"Gecem! Adam köstebekmiş. Fırsattan istifade seni bahane ederek sessizce hallettik işi! Niye bu kadar abartıyorsun anlamıyorum!"

"Sen benimle dalga mı geçiyorsun? Bir saat önce sana âşık bir kadın için beni kullandın! Ve bunu bana söylemedin Aybars! Ruh hastası bir kadının koruması köstebekse ben niye arada kalıyorum ya! Topu niye bana atıyorsun?"

"Tamam. Haklısın özür dilerim."

Aybars'ın görünüşü bulanıklaştığında gözlerimin dolduğunu anladım. Aybars benden önce davranıp gözyaşlarımı sildi.

"Tamam. Lütfen unutur musun artık! Bak geldiğimizden beri bu koltukta dizinin dibinde oturuyorum. Yetmez mi intikamın?"

Başımı olumsuz anlamda sallayıp Aybars'ı kendime daha çok yakınlaştırdım. Almira'nın bize baktıkça kudurduğunu biliyordum.

"Hayır. O kız benim gibi sinirinden ağlayana kadar devam edeceksin!"

Aybars bıkkın bir nefes verip beni daha çok kendine çektiğinde gülümsedim. Beni bu hale getiren işlenen cinayet değildi. Aybars'ın bir kadın için beni o şekilde kullanması çok ağrıma gitmişti. Ve bunun elbet bir karşılığı olacaktı değil mi?

Viktor Aybars'a oyun için sopayı uzatırken içkilerin hazır bir şekilde bizi beklediğini gördüğüm de istemeyerek de olsa Aybars'ın kollarından ayrıldım. İnkâr etmeyeceğim. Kokusu ve sıcak dokunuşlarıyla mayışmış. Neredeyse uyumak üzereydim.

AYNA +18 #ilmelistanWhere stories live. Discover now