🕊️ဇာတ်သိမ်းခန်းလေး🕊️
အမှောင်ထုထဲအကြာကြီး
တိုးဝင်ထားသော မျက်ဝန်းတွေက
သတိရလာလို့လဲ အတော်နဲ့
ဖွင့်ကြည့်လို့မရသေးပေ...။
" အ့ ကျစ်! "
လင်းလက်စူးရှကာမျက်ဝန်းထဲသို့
တိုးဝင်လာနဲ့အလင်းရောင်တွေကို
လက်နဲ့ကာဖို့ မြှောက်လိုက်ပေမဲ့
ကိုက်ခဲမှုတွေကြောင့် လှုတ်လို့မရတဲ့
ခန္တာကိုယ်ကြောင့် စိတ်ပျက်စွာ
ညည်းညူမိသည်...။
" သားငယ် သတိရလာပြီလား "
နားထဲသို့ ဝင်လာတဲ့
နွေးထွေးလွန်းတဲ့အသံပိုင်ရှင်ဟာ
သေချာပေါက် ကျဲရဲ့မားပဲပေါ့..။
" ကျွန် ကျွန်တော်.... "
" သားငယ် သတိလစ်သွားတာကို
ရှင်းကဖုန်းဆက်လို့ အန်တီရောက်လာခဲ့ မသေကောင်းမပျောက်ကောင်းသားရယ်...ဘယ်လိုဖြစ်ရတာလဲ "
သတိလစ်သွားတယ်....
ဆိုတော့ အရာအားလုံးက
အိမ်မက်မဟုတ်ဘူးပေါ့...
တွေးနေရင်း ပါးသူ့ကိုပြောခဲ့တာတွေ
လဲကျသွားတာတွေကလက်ရှိအခြေနေပေါ့....။
" ပါးးး ပါးကဘာဖြစ်တာလဲဟင် "
သူ့အမေးကြောင့် ကျဲရဲ့မားက
မျက်နှာခပ်နွမ်းနွမ်းနဲ့ပြန်ဖြေလာခဲ့သည်...။
" ရုတ်တရက် ရှော့ရသွားတာတဲ့
အန်တီလဲသိပ်တော့နားမလည်ပါဘူး..ဒါပေမဲ့ အခုလိုအဖြစ်မျိုးတော့
ထပ်မဖြစ်ပါစေနဲ့လို့ ဆရာကမှာလိုက်တယ်သား "
" ဪ... "
ခေါင်းငိုက်စိုက်ကျလို့
မျက်ရည်တွေကျနေတဲ့ကောင်လေးကို
သူလဲမကူညီနိုင်...။
" မငိုပါနဲ့လားကွယ် ခေါင်းတွေကိုက်နေမှာပေါ့ သားရဲ့ပါးက စိတ်ဆိုးနေတုန်းမို့ပါ သူကသားကိုသိပ်ချစ်တာ "
သိတာပေါ့ ပါးသူ့ကိုချစ်တာကို
သူလဲမလျော့ချစ်ခြင်းတွေနဲ့
ပါးကိုချစ်တာပါပဲ...
ပါးအခုလိုဖြစ်နေတာဟာ..
သူ့ကိုချစ်လွန်းတာမို့ ခွင့်မလွှတ်နိုင်
ဖြစ်နေမှန်းလဲသိတယ်..။
ပါးရဲ့စိတ်ကိုသူအသိဆုံး
ဆုံးဖြတ်ချက်တစ်ခုကို
လွယ်လွယ်မချတက်သလို
ချပြီးသားဆုံးဖြတ်ချက်ကိုလဲ
ပြန်မပြင်တော့အောင်ပြတ်သားသည်...
စကားတစ်ခုကိုလဲ
လွယ်လွယ်မပြောတက်သလို
ပြောပြီးရင်လဲ ပြန်ပြင်လေ့မရှိ...။
YOU ARE READING
ဇာတ်သိမ်းခန်းလေး..
Fanfictionပင်လယ်လို မာယာများစွာဖြင့် ချဥ်းကပ်မိသော်လည်း ပြန်ရလိုက်သည့်အရာတွေဟာ အဖြူထည်လေးရဲ့ရိုးသားခြင်းတွေမို့ ခံစားကြရတဲ့အခါ မာယာများခဲ့သည့် ပင်လယ်သာလျှင် တနင့်တပိုးပါလေ... ပုံကFbကယူသုံးထားတာမို့.. Crdအပြည့်အဝပေးပါတယ်ဗျာ့..
