🕊️ဇာတ္သိမ္းခန္းေလး🕊️
" ကိုယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္
ကေလးရယ္ ကိုယ့္ကိုေလ
ထပ္ၿပီး အခြင့္ေရးေလး.. "
" ဟင့္အင္း.. "
သူစကားမဆံုးခင္မွာပင္
ဟင့္အင္း ဆိုတဲ့ျငင္းဆန္သံေလးနဲ႔
အတူ အလန္႔တၾကား
တြန္းလႊတ္လာသည္...။
လြတ္ထြက္သြားတဲ့ ခႏၲာကိုယ္ေလးကို
အမိအရ ျပန္ဆြဲယူေတာ့
က်ေရာက္လာတဲ့
အၾကည့္စူးစူးေလးေတြနဲ႔အတူ
မထိမ္းခ်ဳပ္ႏိုင္ေတာ့လို႔
ေျပာထြက္လာတဲ့
နာက်င္စရာ စကားလံုးမ်ား..။
" မယံုဘူး! လံုးဝကိုမယံုဘူး..
ခုခ်ိန္ထိ ကြၽန္ေတာ့္ကို
ေနွာက္ယွက္လို႔မဝေသးဘူးလား
ကြၽန္ေတာ္နာက်င္ေနတာကိုျမင္ေနရမွ
ခင္ဗ်ားက စိတ္ခ်မ္းသာတာလား
ေက်းဇူးျပဳျပီး ကြၽန္ေတာ့္ကို
လႊတ္ေပးပါေတာ့..."
ရိႈက္သံေလးတစ္စြန္းတစ္စပါဝင္ေနတဲ့
အသံေလးေၾကာင့္ သူရင္နာရသည္...။
ကေလးငယ္က တကယ္ကို
ရင့္က်က္လာၿပီပဲ...နာက်င္စရာ
အတိတ္ေတြကိုေျပာေနတာေတာင္
မ်က္ႏွာကိုတင္းႏိုင္သေလာက္
ခင္တင္းတင္းပင္ ထင္ထားသေလာက္
ပံုပ်က္ေနျခင္းမရိွ.....
အရင္ကလိုသာဆို အခုလိုတည္ၿငိမ္
ႏိုင္မယ္လို႔သူမထင္ပါ...။
ေအာ္..ကေလးရယ္..
မင္းေလးေတာင္
ကိုယ္ေပးတဲ့အနာတရေတြေၾကာင့္
ရင့္က်က္လာခဲ့ၿပီပဲ....
တကယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ကြာ...။
လြမ္းတယ္...
ကေလးငယ္ရဲ့ က်န္႔ေကာလို႔
ေခၚတဲ့အသံေလး...
ခ်ိဳသာတဲ့အၿပံဳးေလးေတြ
ျဖဴစင္တဲ့အၾကည့္ေလးေတြ
ဟန္ေဆာင္မႈကင္းတဲ့အမူယာေလးေတြ...
ထိုအရာေလးေတြကို
သူေသမတက္လြမ္းေနမိတာ....။
" လြမ္းလိုက္တာ.. "
" ေတာ္ပါေတာ့!... "
သူရဲ့အလြမ္းတမ္းျခင္းကို
ကေလးငယ္ကမႏွစ္မ်ိဳ႕ဟန္နဲ႔
ဟန္႔တားလာပံုက
မယံုၾကည္ဘူးထင္ပါရဲ့
ေျပာစရာမလိုေလာက္ေအာင္ပင္
အမူအယာေတြကေဖာ္ျပေနသည္
မဟုတ္ပါလားး....။
" ကြၽန္ေတာ္ ခင္ဗ်ားနဲ႔
မပက္သက္ခ်င္ေတာ့ဘူး
ရြံစရာေကာင္းတဲ့
ကြၽန္ေတာ့္လိုလူကိုလဲ
ဆက္ၿပီးရြံေနလိုက္ပါ...
ကြၽန္ေတာ္ရဲ့က်န္ရိွေနတဲ့ဘဝကိုေလ
ခင္ဗ်ားတို႔လိုလူေတြနဲ႔ေဝးရာမွာ
တစ္သီးတစ္သန္႔ေလး
ျဖစ္တည္ခြင့္ ေပးလို႔မရဘူးလားဗ်ာ
တကယ္ကို မပက္သက္ဝံ့ေတာ့တာမို႔ပါ..ေက်းဇူးျပဳျပီး..လႊတ္ေပးလိုက္ပါေတာ့... ေတာင္းဆိုတာပါ...
ေနသားက်ေနၿပီ
တကယ္ကိုေနသားက်ေနၿပီမို႔
ထပ္ၿပီး မေနွာက္ယွက္ပါနဲ႔ေတာ့ "
YOU ARE READING
ဇာတ်သိမ်းခန်းလေး..
Fanfictionပင်လယ်လို မာယာများစွာဖြင့် ချဥ်းကပ်မိသော်လည်း ပြန်ရလိုက်သည့်အရာတွေဟာ အဖြူထည်လေးရဲ့ရိုးသားခြင်းတွေမို့ ခံစားကြရတဲ့အခါ မာယာများခဲ့သည့် ပင်လယ်သာလျှင် တနင့်တပိုးပါလေ... ပုံကFbကယူသုံးထားတာမို့.. Crdအပြည့်အဝပေးပါတယ်ဗျာ့..
