(နောက်ကြောင်းတွေအကုန်ပြန်ပြီးပါပြီ)
ရိပေါ် တိုက်ခန်းကိုပြရောက်သည်ထိ
စိတ်တွေမတည်မငြမ်ဖြစ်နေတုန်း..
မတွေ့ချင်တဲ့သူနဲ့မှ ထိပ်တိုက်
လာတိုးရတယ်လို့....။
ရှုတ်ထွေးမှုတွေနဲ့အတူ
အတိတ်ကနာကျင်မှုတွေပါ
ပြန်အသက်သွင်းလိုက်သလိုပင်...။
ဒီနှစ်တွေမှာ သူအရမ်းပင်ပန်းခဲ့ရတာ
စိတ်ပင်ပန်းလူပင်ပန်းနဲ့
နေမကောင်းလို့တောင် အနားမှာ
ဂရုစိုက်ပေးမဲ့သူတစ်ယောက်မှ
ရှိမနေတဲ့ဘဝ..
သူသိပ်ကို စိတ်နာမိတာ...။
ခံစားချက်မျိုးစုံနဲ့
အိပ်ယာပေါ်သို့ လှဲချရင်း
ခနလောက်ဖြစ်ဖြစ်
စိတ်ကိုအနားပေးလိုက်မိသည်...။
သို့ပေမဲ့....
အတိတ်က ထိုလူပြောခဲ့တဲ့
စကားလုံးတွေဟာ
အတွေးထဲတွင် တဝဲလည်လည်...။
" မစဥ်းစားချင်တော့လို့
အတွေးထဲက ထွက်သွားပေးစမ်းပါ
ဟာကွာ! "
ခေါင်းအုံးတွေကို လွှင့်ပစ်ကာ
ဆံပင်များကိုလဲ အကြောင်းမဲ့
ဆွဲဖွနေမိသည်...။
" ငါလုံးဝ $အ မဟုတ်တော့ဘူး
အရင်လို လှည့်စားချင်တိုင်း
လှည့်စားလို့ရမယ်ထင်နေတာလား
ဟားး မှားသွားမှာပေါ့ "
ပြောချင်ရာပြောနေတဲ့လူသားလေးက
ထပ်ပြီးနာကျင်ရမှာကို
ကြောက်ရွံ့နေသယောင်...
မျက်ဝန်းထဲတွင်လဲစိုးရိမ်နေသည့်
အရိပ်ယောင်များကိုတွေ့မြင်နေရသည်...။
. . .ring. . .ring. . .
စိတ်ပျက်လက်ပျက်လှဲနေမိတုန်း
ဖုန်းသံကြောင့် ထထိုင်ကာ
ကြည့်လိုက်မိတော့..
စာအုပ်တိုက်ကဖြစ်နေသည်...။
ကြည့်ရတာ သူငြင်းလိုက်တဲ့
အကြောင်းပြောဖို့ထင်တယ်...။
ခုချိန်မှာ ဘာမှပြောချင်စိတ်မရှိတာမို့
လျစ်လျူရူထားလိုက်မိသည်...။
စိတ်ပင်ပန်း၊လူပင်ပန်းမို့
ခနတွင်းမှာပင် အိပ်ပျော်သွားတော့သည်..။
........................................
" ဖုန်းမကိုင်ဘူး ဘာဖြစ်လို့ပါလိမ့်
ရှန်ကျန့်ကအရင်ကဆို
အခုလိုမဟုတ်ပါဘူး
သူငြင်းတာ ဒါပထမဆုံးပဲ "
YOU ARE READING
ဇာတ်သိမ်းခန်းလေး..
Fanfictionပင်လယ်လို မာယာများစွာဖြင့် ချဥ်းကပ်မိသော်လည်း ပြန်ရလိုက်သည့်အရာတွေဟာ အဖြူထည်လေးရဲ့ရိုးသားခြင်းတွေမို့ ခံစားကြရတဲ့အခါ မာယာများခဲ့သည့် ပင်လယ်သာလျှင် တနင့်တပိုးပါလေ... ပုံကFbကယူသုံးထားတာမို့.. Crdအပြည့်အဝပေးပါတယ်ဗျာ့..
