Ontkoppeld!!

Deel 44♡

Willen jullie nog een keer een Q&A of is dat niet leuk?

Pov Emma
Met een kreun draai ik me om. De zon die fel in mijn gezicht schijnt bezorgt me hoofdpijn. Met een geërgerde zucht stap ik uit het bed. Na nieteens één stap struikel ik over iets. Ik kan me nog net staande houden. Verbaasd en een tikkeltje geërgerd draai ik me om om te kijken waar ik over struikelde. Mijn gympen liggen op de grond naast het bed. Huh? Hoe komen die daar? Nu pas merk ik dat ik ook nog een spijkerbroek aan heb. Waarom heb ik hierin geslapen?

Ik kijk verder te kamer in. Enzo ligt op zijn buik op het bed. Al ligt hij meer naast het bed dan erop. Ik zie nu pas dat hij geen shirt aan heeft. Heeft hij een tattoo? Verbaasd loop ik naar hem toe. Het is inderdaad een tattoo wat hij op zijn rug heeft. Zachtjes volg ik de lijnen mijn met mijn vingers. Deze heb ik nog nooit gezien. Heb ik hem überhaupt ooit zonder shirt gezien?

Voordat hij wakker wordt stap ik van het bed af. Ik trek de gordijnen dicht om de zon te weren.

Met een zucht draai ik me om. Mijn hoofd bonkt hard. Na een korte twijfel besluit ik om naar beneden te gaan. Daar kan ik een glas met water pakken.

Half sloffend loop ik de trap af. Overal in de gang is het een puinhoop. Ik moet over iemand heen stappen om de keuken in te kunnen. In de keuken is het redelijk opgeruimd. In de hoek staan heel veel flessen. "Zo te zien was het een.." Ik zoek naar het juiste woord. "Heftig feest." Maak ik mijn zin af.

"Ik ben zó brak." Mompelt Kevin die zijn hoofd in zijn armen heeft begraven.

"Ja, je hebt het zelf gezien." Antwoordt Cane.

"Ik heb het zelf gezien?" Vraag ik verbaasd. "Nee, hoor. Ik ben niet beneden geweest."

"Jawel, we hadden elkaar nog gesproken."

"Gast, weet je hoe lam jij was?" Vraagt Art aan Cane. "Je hebt het je vast ingebeeld."

"Wacht." Kevin kijkt op. "Ik heb haar ook gezien." Er lijkt iets te binnen te schieten. "Wij hebben samen gedanst."

"Ze was niet beneden, laat het gaan."

Verbaasd kijk ik Art aan. Wow, hij is chagrijnig vandaag.

"Jawel, ik weet het zeker. Ze was m-"

"-Laat het verdomme gaan!" Roept Art hard naar hem.

"Auw." Kevin kreunt zacht. "Kater." Mompelt hij, maar hij gaat er niet verder op in.

"Heeyy tijgers!" Wesley komt ook de keuken ingelopen en kijk Art grijnzend aan. "Was het leuk gister?"

"Ik heb niks gedaan." Zegt Art zacht tegen hem.

"Ja sure." Wesley lacht. "Meneertje 'Dit is niet gebeurd, Enzo hoeft dit niet te weten."

"Wat hoeft Enzo niet te weten?" Hoor ik vanuit de deuropening. Ik draai me om, om te zien dat Enzo Wesley vragend aankijkt.

"Oeps." Grijnst Welsey.

"Uhm.." Art valt heel even stil. "Je hoeft niet te weten dat.." Hij zegt het erg langzaam en bedenkelijk. "Dat ik een fles rode wijn op het tapijt heb laten vallen."

Enzo fronst. "Welk tapijt?"

"Die ene in de gang maar het is al opgelost." Hij snuift kort. "Vandaar dat het niet van belang is om te weten."

"Oké, prima." Het interesseert Enzo duidelijk helemaal niks. Hij gaat naast me zitten. " Was het leuk gister?" Vraagt hij aan me. "Heel saai en alleen boven."

"Ja hoor." Antwoord ik. Dat het juist heel fijn was om een avondje verlost te zijn van klootzakken, zeg ik er niet bij.

"Mooizo." Zegt hij zacht terwijl hij zijn mobiel ontgrendeld.