"Дахин төрсөн Фа Вэй Лан" [ГАРЧ БАЙГАА]

22. Гэр бүлийн нэр хүнд

"Хэн нэгэн Ван залуу авхайтай хутгалдаж зүрхэлсэн бололтой"

Түүний хоолой гүн, хүйтэн, хатуу байв. Тэр над руу хандаж хэлээгүй байсан ч би үл ялиг чичирлээ. Жоу Гуан хэнтэй хутгалдсанаа мэдээд нүдээ томрууллаа. Ван - бүгд энэ нэрийг мэддэг. Тэр бол эзэн хааны дөрвөн жанжны нэг, 18 настай хамгийн залуу жанжин Ван Фэн билээ. Өнгөрсөн амьдралдаа би энэ хүнтэй хэзээ ч уулзаж байгаагүй, гэхдээ тэр үнэхээр алдартай байсан. Ван Фэнийг түүний дээд өвөө болох улс орныг байгуулахад тусалж, анхны эзэн хаанд үйлчилж байсан алдарт жанжин Ван Бохай өөрөө сургаж байсныг бүгд мэддэг байсан. Ван Бохай өнгөрсний дараа тэрээр өөрийн хүү эсвэл ач хүүгийн оронд 6 настай их ач хүү Ван Фэнд ерөнхий тамгаа үлдээжээ.
(Ерөнхийдөө өвөөгийнх нь аав л гэсэн үг шүү)

Гэвч Ван Бохайгийн шийдвэрт хэн ч эргэлзсэнгүй. Ван Фэн чөтгөрийн дайны эзэн байсан. Залуу хүү 8 настайдаа сэлэмний тулаан, тулааны урлагийг аль хэдийн эзэмшсэн. 13 настайдаа цэрэг болж, 15 настайдаа дайнд оролцож, 16 настайдаа шилдэг 5 аймгийг эзлэн манай улсыг Их далайд ойртуулжээ. Одоо 18 настай, хөрш зэргэлдээ аль ч оронд Ван Фэн гэдэг нэрийг мэдэхгүй хүн байхгүй.

Би энэ хүний тухай огтхон ч ердийн зүйл хэлж мэдэхгүй юм. Миний санахгүй байхын аргагүй ганц зүйл бол түүний эмэгтэйчүүдийн дундах нэр хүнд байсан юм. Түүний зүрх сэтгэлийг маш ихээр хүссэн эмэгтэйчүүдийн урт цуваа байсан ч энэ хүн ганцхан эхнэр авсан байдаг. 2 жилийн дараа тэрээр хамгийн үзэсгэлэнтэй бүсгүйчүүдийн нэгтэй танилцаж, түүнтэй гэрлэх болно. Би үүнийг сайн санаж байсан, учир нь би өөртөө ийм зүйлийг хүсч байсан ч оронд нь намайг татвар эмийнхээ нэг болгон авсан хүнд зүрх сэтгэлээ өгсөн. Тэрэнд хэзээ ч хүрч чадахгүй байсан.

"Фэн ахаа" Охин дүү дээрээ очин түүний гарыг атгасан нүд нь Жоу Гуан руу ууртай тусав. "Тэр гивлүүрийг минь тайлж, надад хүрсэн"

Жоу Гуаний нүүрнээс бүх цус урсах шиг л болж байв.

"Хмф..." Фэн хүйтэн харц Жоу Гуаныг дээр тогтов. "Тэрний баруун гарыг хугал"

Аймшигтай тушаал өгөх түүний өнгө аясаас болж өвдөг минь чичирч байлаа. Хамгаалагчид хэсэг залуусыг төвөггүйхэн шүүрч авахад харж байсан бүх хүмүүс эргэлзэв. Тэднийг амь насаа гуйж хариу үйлдэл үзүүлэхээс өмнө яс хагарах чимээ чимээгүй гудамжаар цуурайтав. Хүчтэй өвдөлсөндөө уйлахыг сонсоод зүрх минь айдастай цохилоход би ухарлаа.