KOMUTANIM

1.Bölüm

BALIM'DAN
Babam beni arıyordu babam beni sebepsiz yere aramazdıki telefonu açtığımda direk selam bile vermeden konuşmaya başladı herzamanki gibi
"Balım hazırlan ilk önce şehir dışına ondan sonrada İtalya'ya geçeceksin"
"Ne saçmalıyorsun baba sen"
"Birşey saçmalamıyorum babanla düzgün konuş İtalya'da ki ortak olduğumuz şirkette benim yerime geçeceksin uzaktan kontrol edemiyorum artık"
"Baba ilk önce banamı sorsaydın hani bu hayat benim ya ben gidiyorum oeua
"Seni sayende"
"Evet"
"Patronum beni kovmadan ne bu işten çıkarım nede o yurtdışına gidip orada çalışırım"
Telefonu yüzüne kapatmıştım gözlerimin dolmasını engelleyememiştim bu sefer babam yine aynı şeyi yapıyordu kızını umursamadan herşeyi kendi yapıyordu ben ondan çok bişey istememiştim sadece beni sevmesini istemiştim bu sefer hayatımı mahvetmesine izin vermiyecektim bu sefer olmazdı burda bi düzenim vardı arkadaşlarım beni babam için kovmayacak bir patronum yani aynı zamanda çocukluk arkadaşım onun ablası hayatımda beni seven insanlar vardi ve beni sevmeyen babam ve beşinci üvey annemin beni sevdiğini sanmıyorum babam bana ufacık bir sevgi gösterseydi zaten istediği herşeyi yapardım ama bu sefer olmayacaktı kendimi tutamıyıp yine ağlamaya başladım yine hayatımı mahvetmek istiyordu şirketten hemen çıkmak istiyordum hemen yiğit'in odasına gidip bişeyler bahane edip çıktım makyajım akıyordu zaten bu makyaj ve elbiseler babamın bana bir nebze değer vermesi içindi ama oda işe yaramamıştı kendi babam beni sevmiyordu çıkış kapısında hızlı hızlı yürürken biri bana çarptı tam düşecekken beni belimden yakaladı hemen kendimi toparladım burun buruna gelmiştik adamla kokusu gerçekten çok hoştu ağır ve etkileyiciydi hemen konuşmaya başladım
"Önüne baksana"
"Sen bana çarptın bu kadar makyaj yapçağına ilk önce önüne baksaydın"
Zaten morelimi bozuktu şimdide şu adam iyice sinir etmişti beni geçip gidecekken kolumu tuttu cebinden peçite çıkarıp uzattı
"Al sil makyajla sadece yüzünün güzelliğini örtersin"
Dedi ve şirkete yürümeye başladı arkasından seslendim
"Ben balım bu arada peçete için teşekkürler"
Dedim bu sefer o konuştu önüne dönmeden
"Bende Demir makyaj güzeli"
Sinirle ayağımı yere vurdum biraz sert vurdum kaliba acayip acıyordu topuklu ayakkabı giydiğimi unutmuştum inleyip ayağımı tuttum arkasından gülümsemiştim derdimi unutmuştum babam aklıma geri geldiğinde gözlerim dolmuştu evden eşyalarımı alamazdım babamın yüzünü bile görmek istemiyordum şuan arkadaşımın evine gidicektim
• • •
Orda kaldığımdaki odada kalıyordum babamla ilk kavgamız değildi bana şöförle süslü hediyeler gönderdiğinde barışıyorduk hediye umrumda değildi eğer anlayış gösterirsem belki babam beni severdi diye kabul ediyordum telefonum çalmaya başladı arayan yeni kızdı kendini bize hemen sevdirmişti kısa sürede yakın olmuştuk açtığımda
"Balım bize gelsene hem yiğit filanda geliyor abim geldide onu arkadaşlarımla tanıştırmak istiyorum lütfen"
"Merhaba ben iyim sen nasılsın"
"Pardon sormayı unuttum"
"Önemli değil"
"Geliyorsun değil mi"
"Geliyorum geliyorum"
Aslında gitmek istemiyordum ama belki kafam dağılırdı tayt ve kalçalarıma kadar kapatan bir tişört giymiştim saçlarımı hiç uğraşmadan topuz yapıp çıktım hiç halim yoktu onlarla uğraşacak zaten aile eviydi nazlı adresi atınca hemen çıktım yakındı beş dakika sonra ordaydım kapıyı çaldığımda nazlı açmıştı sarılıp içeri geçtiğimizde gözüm şokla açıldı oda bana aynı şekilde bakıyordu
"Makyaj güzeli senin ne işin var burda"
"Asıl senin ne işin var"
"Ev benim"
Nazlıya dönüp
"Abin bu mu"
"Evet de siz nerden tanışıyorsunuz"
"Daha önce karşılaşmıştık önemli birşey değil"
Umursamamıştım tek boş yer nazlının diğer abisinin yanıydı tam geçecekken öksürük sesi geldi bi anda oturacağım yere ayaklarını uzattı
"Balım ayağım bir ağrımış başka yere geçsen olur mu"
"Tamam sorun yok"
Etrafa gözlerimi gezdirirken bi anda Demir'in yanında oturan çocuk kalktı Demir gözleriyle yanını işaret etti ortada kalmamak için oturdum kulağıma eğilip
"Hayat bir şekilde karşılaştırıyor"
"Bencede şans"
"Anlat bakalım niye ağlıyordun makyaj güzeli"
"Sonra belki anlatırım uzun mesele asıl senin ne işin var burda Nazlının iki abisi olduğunu bilmiyordum"
"Askerim ben aylardır dağlardaydım bir haftalığına geldim"
"Bir hafta sonra gidiyorsun yani"
"Belli olmaz"
Yüzüne bakarken dalmıştım bir anda Nazlı öksürünce hemen utanıp çayı almıştım sohbet ilerliyordu konu şirkete gelince Nazlının kuzeni Ali bana dönerek soru sordu beni ilgiyle süzüyordu
"Sen şirkette hangi pozisyondaydın"

DEMİR'DEN
Ali'nin bakışları çokta iyi niyetli değildi eve arkadaşı için gelen bir kadına farklı gözle kimse bakamazdı
"Hayırdır koçum iş mi lazım"
"Yok abi sadece merak"
Yanına baktığında gülümsediğini gördüm kulağına eğilip fısıldadım
"Hoşuna gitti baya bakıyorum"
Hemen ayağa kalktı utanmıştı
"Ben artık gideyim geç oldu herşey için teşekkürler"
"Kızım daha erken otursaydın"
"Yok Emine teyze yarın işlerim var"
Konuşmaya başladım
"Yürüyerek geldin galiba bırakayım seni"
"Gerek yok nasıl geldiysem öyle giderim rahatını bozma"
"Saat kaç olmuş hadi yürü"
Çıkış kapısına doğru yürümeye başladık öne geçince sürmeye başladım yolda giderken hiç konuşmamıştık arabayı durdurunca yerinden sıçrayıp hemen inmişti o indiğinde bende inmiştim konuşmaya başladım
"Herşey için teşekkürler"
Diyip elini uzattınca güldüm elinden tutup sıktım
"Yeniden karşılaşırız umrarım"
"Umarım"

BALIM'DAN
Hemen kaçtım nefes nefese kalmıştım evin kapısını açtığımda şeyda
"Hoşgeldinde noldu nefes nefese kalmışsın"
"İçeri geçeyim anlatırım bir ara"
Önümden çekilince hemen ayakkabılarımı çıkarıp kendimi odama attım adam beni etkilemeyi başarmıştı ama şuan aşkı kaldıracak durumda değildim işleri boşlamıştım mesaiye kalacaktım büyük ihtimalle babamı düşünmemeye çalışarak geceliğimi giyip uyumaya çalıştım
Sabah alarmın sesiyle kalkmıştım bu düzene alışmıştım kısa bir duşa girip şeyda'ya seslendim
"Şeyda bana kıyafet verirmisin buraya gelirken hiç getirmedim"
"Hemen getiriyorun işe gidiyorsun değil mi"
"Evet baya boşladım işleri"
İçeri girip kıyafetleri uzattı teşekkür edip aldım kıyafetlere baktığımda benim normal giyim tarzıma uyuyordu etek kısmı dizimden iki karış yukarda bitiyordu göğüs ve sırt dekolteli siyah bir elbiseydi hoştu altınada siyah şık bir stiletto giymiştim saçlarımıda düzleştirip bırakmıştım yakışmıştı güzeldim ve bunun farkındayım yüzüme hafif bir makyaj yapıp çıktım şeyda çoktan evden çıkmıştı saate baktığımda yarım saatim vardı erken kahvaltı etmeyi sevmiyordum işte yerdim bişeyler artık hemen arabaya binip gittim şirkete girip asansöre bindim indiğimde gözlerim şokla açılmıştı karşımda Demir'in sırtında olan Nazlı üstü çamaşır suyu olmuş Yiğit elinde çamaşır suyunu tutan yiğit'in ablası Işıl ve üzerimdeki kıyafetle bakan Demir
"Noluyor burda"
İki adım attığımda başımdan aşşağı bişey döküldü lütfen üzerime dökülen şey deterjan olmasındı arkamı döndüğümde elinde detarjan tutan bir adet Ali vardı elimi saçıma attığımda deterjan bulaştı
"Son duanı et Ali seni bu şirkete gömücem çünkü"
diyip üstüne atlayacakken belime bir el sarıldı
"Ya bırak beni heryerim deterjan oldu zaten öldürecem seni Ali"
"Balım valla ben onu Nazlı'ya atçaktım bi anda sana geldi hatta bak"
Diyip bu sefer Nazlının başından aşağı döktü Nazlı şoktan çıktığında çığlık atıp benim yapamadığımı yapıp sırtına atlamıştı saçını çekmeye başladığında belimdeki ellerden kurtulmak için çırpınıyordum
"Ya bi rahat dur Ali'yi ikinizin eline bırakırsak haşat edersiniz çocuğu bak Nazlı hallediyor"
Bianda durdum vücutlarımız birbirine yapışmıştı tek beden olmuş gibiydik açık sırtım onum göğsüne değiyordu kalp atışlarını hissediyordum
"Ha böyle uslu dur"
"Ama elbisem mahvoldu napıcam ben şimdi"
"Sen bu üstündekine elbisemi diyorsun"
"Ne diyorsun ya bırak beni zaten mahvoldu elbisem sen ne diyorsun"
Kollarını belimden çekti
"Benim arabamda kıyafet vardı ama sana olacakmı bilemem"
Arabasında kız kıyafetimi vardı bu yoksa arabasına kız mı atıyordu görürdük şimdi onu beklemeden hızla ilerledim
"Nereye gidiyorsun beni beklemeden"
Bir kaç hızlı adım atıp yanıma gelmişti
___________________________________________

1093 kelime
___________________________________________