"ဘာတွေပြော အွန့်....အင့်"
ဂျင်တစ်ယောက် ခြေမကိုင်လက်မကိုင်မိဖြစ်နေမိတယ်။ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ နမ်ဂျွမ်းကသူကိုနမ်းနေလို့ပါ။ဂျင်လည်းအစက လန့်ပြီ ငြိမ်နေမိတယ်။နောက်တော့ သူလည်း သတိဝင်လာပြီး နမ်ဂျွမ်းကို သူလက်တွေနဲ့ ရိုက်နေတယ်။
နမ်ဂျွမ်းလည်း သူကိုရိုက်နေတဲ့ အကောင်ပေါက်ကြောင့် ပိုပြီး နမ်းလိုက်တယ်။
"အွန့် ပြွက်စ် ပြွက်စ်"
*အား အသက်ရှုကျပ်တယ်*
"အ့"
နမ်ဂျွမ်း ဂျင်ရဲ့ အောက်နှခမ်းလေးကို ကိုက်ပြီး လွှတ်ပေးလိုက်တယ်။
"ဖြောင်းး"
ဂျင်လည်းနမ်ဂျွမ်းလွှတ်ပေးတာနဲ့နမ်ဂျွမ်းရဲ့ ပါးကို ရိုက်လိုက်တယ်။နမ်ဂျွမ်းလည်းတော်တော်လေးဒေါသထွက်သွားတယ်။ဂျင်လည်း ခုနကမျက်နှာနဲ့ မတူပဲ ပြောင်းလဲသွားတဲ့ နမ်ဂျွမ်းရဲ့မျက်နှာကြောင့် ကြောက်စိတ်လေးဝင်မိတယ်။
*ကြောက်စရာကြီး၊ဒါပေမယ့် ငါကိုတော့ထိခွင့်ပေးမှာမဟုတ်ဘူး*
"မင်းငါကို ဘာလုပ်လိုက်တာလဲ"
"မ..မမြင်ဘူးလား ရိုက်လိုက်တာလေ"
"ဟက် မင်းနဲ့ငါနဲ့တွေ့မယ်။"
"ခင်များ ဘာလုပ်မလို့လဲ အားးး ဘာလုပ်တာလဲ လွှတ် အား လွှတ် မလွှတ်ရင် ခင်များကို ပြန်ပေးဆွဲမှု မုဒိန်းကျင့်မှုနဲ့ တရားဆွဲမှာ"
နမ်ဂျွန်းဟာ ဂျင်ကို ကားထဲ ထည့်လိုက်တယ်။သူလည်း မောင်းသူနေရာမှာထိုင်လိုက်တယ်။ဒါတောင့် ကားတံခါးဖွင့်ပြီးပြေးဖို့လုပ်နေတဲ့ ဂျင်ရဲ့ လက်ကိုဆွဲကာ စိုက်ကြည့်ပြီး ပြောလိုက်တယ်။
"ပြေးရဲ ပြေးကြည့်လေ မင်းကိုမိတဲ့နေရာမှာကို fu*k ပစ်မှာ မလုပ်ရဲဘူး မထင်နဲ့"
ဂျင်လည်း ကြောက်တာနဲ့ ငြိမ်နေလိုက်တယ်။
*အီးဟီး ငါတော့ ဘဝပျက်တော့မှာပဲ မစသင့်တဲ့ အရာ သွားဆွလိုက်သလို့*
ဂျင်သူအဖြစ်ကို တွေးဪင်းငိုနေတုန်း ကားကရပ်သွားတာကြောင့်အပြင်ကြည့်လိုက်တော့ မျက်လုံးပြူးသွားတယ်။
