-Hasssiktiiiiiiir!Bu ne şimdi lan?
Böyle öküz gibi bir tepkinin benim gibi minnoş bir salon kadınından çıkmayacağını tahmin ediyorsunuzdur herhalde.
Kafasını koltuğun arkasına dayamış dakikalardır tavanı seyreden Dağhan'ın şaşkınlık nidası pek tabii bu.Elindeki defteri kapatıp önündeki sehpaya fırlatır gibi bıraktığından beri bu minvalde şok içeren küfürler saavuruyor sessizce .En az benim kadar da şaşkın ,anneannemin yazdıklarını okurken yer yer duraksayıp zorla yutkunmaya çalışmasından ve dolan gözlerini benden saklamaya çalışmasından anladığım kadarıyla da fazlaca da üzgün.
Beni hiç sormayın ben okurken sık sık ara vermemizin sponsoru olacak kadar salya sümük...Çok dokundu duyduğum her şey ama hala da eksik kaldı.Keşke daha uzun daha ayrıntılı yazsaydı diye düşündük Dağhan ile.İçimizde kocaman bir balon ,patladık patlayacağız anlayacağınız.
Dağhan benim irkilmeme sebep olacak kadar ansızın kaldırdı başını koltuğun sırtından doğrulup tekrar eline aldı defteri ,sayfalarını iyice bir karıştırıp sağını solunu çevirdi.Olur da kaçırdığımız bir şey vardır belki dercesine...Sonra yüzünü merakla bana çevirip;
-Kim verdi bunu sana diye sordu.
-Annem dedim.Daha yeni geldi hatta.
-Tamam ara anneni sarışın.Soralım bakalım başka neler olmuş.Daha fazla bildiği şeyler vardır muhakkak.
-Saçmalama Dağhan saat gecenin on biri.Bu saatte o insanları rahatsız mı edelim? Hem ne diyeceğim.Ya annecim ben bu defteri okudum da sana zahmet bir de senden dinleyelim dedim.Saat de biraz geç oldu ama ne yaparsın merak işte.Artık tansiyonun falan çıktıysa da kusuruma bakma mı?
Aynı ukala gülüşüne bir de alaycı bir bakış ekledi Dağhan.Öylece uzun uzun baktı suratıma kıpırdamadan.Ne söylesem anlamı olmayacaktı onun için biliyorum.Ben de telefonumu almak için doğruca mutfağa yöneldim .Başka çarem varmış gibi...
Bu adam seni fena yönetiyor ha.Hiç de gak diyemiyorsun ona valla.
Hah!Oldu canım..Bok yönetir o beni.Merakımdan arıyorum ben bir kere.İstemesem aramam ki.Onu mu dinlicem?Hem belki annemi özledim yaa.Allah Allah...
Hı hı.Öyle canım.Anneni özledin..
Mutfaktaki telefonumu alıp içeriye geçtim.Doğruca Dağhan'ın yanına oturup annemi aradım.Çok çalmadan açtı zaten.
-Alo Sare?
-Annecim uyandırmadım değil mi?
-Yok annem dizi izliyorduk Doruk'la.Daha erken .Hayırdır kuşum sorun yok değil mi?
-Yok annecim sorun falan da..Şey anneannemin defterini okudum .Biraz konuşalım mı diyecektim.
Derin bir iç çekiş geldi annemden.İçi yandı oralarda canımın içinin tee 405 km öteden yüreğimde hissettim.
-Olur ...Konuşalım tabi evladım.Ben bir mutfağa geçeyim bir saniye...
Annemin konuşmalarını daha net duymak için kulağını telefonuma dayamış halde dibimde duran Dağhan'ın yetmezmiş gibi fısır fısır bir de 'hoparlörü aç hoparlörü aç' diye beni darlaması yok mu.Yaklaşma şöyle be adam zaten duygusalım öperim valla yaaa.
-Kızım açsana hoparlörü bee!
-Ooof git şurdan tamam.
Tam Dağhan'ı yanımdan omzuna vurmak suretiyle ittiriyorken anneciğimin sesiyle girdiğim transtan çıkıverdim.
YOU ARE READING
GİRİTLİ (TAMAMLANDI)
RomanceGirit'te başlayıp Ayvalık'da devam eden bir aşk hikayesinin günümüze nasıl evrileceğini beraber keşfedeceğimiz tatlı bir hikaye ile buluşmak üzere... İki gencin nefretle başlayan hikayelerinin aile geçmişlerine indikçe nasıl bir şeye...
