BİR GARİP ÇALIKUŞU

10. Bölüm Sonun Başlangıcı

-Kızım bana söylemedin ama hiç dedi annem.

Bu kadar sabır babama çok fazlaydı. Şimdi kıyamet kopacaktı.

Abim hemen kalkıp balkona babamın yanına gitti.

Canım çıkacak gibiydi. Birde annemin bitmeyen soruları var tabi. Babamın sesi heran yükseldi yükselecek diye beklemeye başladım.

Bir saat kadar mutfakta ecel terleri döktüm. Odama çıkmak istedim annem müsaade etmedi.

Babam önde Devrim abim arkada balkondan çıkarken babamın yüzü mahkeme duvarı gibi abiminde yüzü asılmıştı.

Masayı toplamış bulaşıkları makineye diziyordum. Babamın sesi ile irkildim.

-Otur bakalım Deniz Hanım.

Sandalyeyi çekip masanın babama en uzak olan köşesine oturdum. Abimde ne olur ne olmaz diye tam yanına...

-Mardin'e gideli daha bir yıl bile olmadı hemen koca bulmuşsun. Hemde bir kürt...

Dilim boğazıma kaçmıştı sanki ses tellerim felç geçirmişti.

Babam devam etti acı sözlerine

-Büyüdü öğretmen oldu ayakları yere basar diye düşünüyordum. Senin aklın başında mı Deniiiiiz... Cevap veeeeer diye sesiyle salladı mutfağı.

Devrim abim araya girdi.

-Baba dedim ya sana eğitimli,efendi, işi gücü yerinde bir çocuk... En önemlisi de seviyorlar birbirlerini...

"Sen sus" dedi abime.

-Gelenekleri görenekleri bize uyar mı? Ben bilmediğim bir memlekette huyunu suyunu bilmediğim insanların içinde nasıl yaparım diye hiç düşündün mü Deniz hanım?

Devrim abim yine araya girdi.

-Baba Zeynepte Sivaslı. Bu işin memleketle ne ilgisi var?

Babam öfke saçan bakışlarını abime dikti. "Aynı şey mi Devrim" diye sordu.

-Aşk denilen saçmalık sonsuza kadar sürecek sanıyorsunuz. Yok öyle bir rüya.

Anneme dönüp:

- Şimdi anlıyor musun ben bu kızın neden okumasını evden uzaklaşmasını istemedim. Çünkü bu kız aptal, çabucak kanıyor ... Nerde olmayacak şey var senin kızın orda... dedi.

Masaya elini vurup ayağa kalktı.

-Şimdi ben bu iş olmaz desem ne fayda? Kız adamın memleketinde öğretmenlik yapıyor. Bırak desem bırakmayacak. Rezil edecek beni yine eşe dosta.

Zübeyde hanım:

-Rezil olacak ne var Kemal bey?
Sevmişler birbirlerini. Davet eder tanır bakarız. Belkide iyi insanlardır. Tabi önce Devrim'in evlilik işini halletmek lazım.

-Olmaz. Devrim'e kız istemeye gitmeden önce Deniz'in taliplerini gelsinler görelim. Allah aşkına daha fazla rezillik çıkmadan verelim şu kızıda ne hali varsa görsün.

Babamın söylediği her kelime ruhumda kapanmaz iflah olmaz yaralar açıyordu. Babamla aramızdaki bağ kopmuş artık uçurum olmuştu.

Daha fazla dayanamadım.

-Allah aşkına ben ne rezillik ettim baba? Bu kadar benden nefret edecek ne yaptım sana? diye ağlamaya başladım.

-Bak birde cevap veriyor? Sen beni defalarca çiğnedin Deniz!!! Sen benim yüzümü yerden kaldırmadın!!! deyip elini kaldırdı.

Bir iki adım yaklastım babama. Gözünün taa içine baktım tüm nefretimle. İndirsin istedim o tokatı yüzüme.

Öfkeden tıslayarak "yıkıl karşımdan" diye bağırdı. Suratıma inmesini beklediğim elini yumruk yapıp masaya vurdu.