Mayıs, 2145

3.1K 280 11
                                    

Zamansız: Bir zamana ait olmayan, zamanı olmayan.

Adam elindeki kalemi bıraktı, gözlüklerini çıkarıp arkasına yaslandı. Başını yukarı kaldırıp bir elini yaslandığı sandalyenin başına dayamış, deftere bakan adama onay bekler gibi baktı.

"Ben yaparım dememiş miydim sana? Eh tabii karıştırmış tüm dili ama bitti işte." Kendi kendine konuşur gibi ekledi. "Bu kadar sabırsız yazan bir kadın nasıl olur da koca bir devlet yönetir aklım almıyor."

Öteki heyecanlıydı, biraz daha masaya eğilip defteri aldı. "Şimdi sen, bu kadının alfabesini çözdüm mü diyorsun bana?"

Gururla arkasına yaslanan adam "Evet, tahmin ettiğimiz gibi o zamanın kayıtlarından farklı bir dil kullanmış. Kendi dilini oluşturmuş ama çok yarım yamalak. Arada dili kaymış, muhtemelen halkın kullandığı dili öğrenince karıştırmış ikisini. Bazı sayfaları bomboş bırakmış, bazılarına ufak çizimler eklemiş." Kaşları çatıldı. "Hem ne var biliyor musun, bizim harflere ve sayılara çok benzeyen karalamalar yapmış. Tesadüftür herhalde..."

Öteki "Vay be." dedi elindeki defterin sayfalarını incelerken. Büyülenmiş gibiydi, aklı çoktan yaklaşık iki bin yıl önce yaşamış o kadına kaymıştı bile.

Sandalyedeki bu ünlemi üstüne alındı, "Yıllardır yapıyorum, her seferinde şaşırı-" Ensesine inen tokatla sözü yarım kaldı.

"Aferin lan sana kertenkele. Sandıktan çıkan tüm takıları siz paylaşın."

Ensesini ovup gözlüğünü tekrar takan adam, bir elinde defteri tutan ötekine baktı. Diğer avcunda bir kolye vardı.

"Onu kendine mi sakladın?" diye sordu sırıtarak. Sırtını gererek sandalyesinden kalktı.

Çoktan dökülen eski sayfaları merakla açmış olan adam belli belirsiz bir kafa hareketiyle onaylayıp konuştu. "Evet, zaten uyduruk bir şey."

"Neden aldın o zaman?" Arkadaşını tanırdı, tuhaf şeylere, bir hırsıza göre, fazla ilgiliydi.

Elindeki ışıltısı solmuş gümüş kolyeye baktı, omuz silkti.

"Bilmem." diye yanıtladı. Sahiden de neden koca bir tarihi eser soygunundan ellerine geçen onca takıyı değil de bunu aldığını bilmiyordu.

Kolyenin sönük, değersiz zinciri adamın işaret parmağında zamana tutunuyordu.

ZAMAN TRENİWhere stories live. Discover now