TOXIC RELATIONSHIP SERIES #6: Toxic Love With Mr Womanizer [COMPLETED]

Epilogue

Hindi pa ako sigurado sa isasagot ko kay Kierro noon pero dahil nakita ko sa mata ng anak ko na gusto niyang makasama ang ama niya ay wala akong nagawa kung hindi pumayag.

Akala ko naman ay hindi seryoso si Kierro sa sinabi niya pero nag kakamali pala ako. Seryoso pala siya na gusto niya akong ligawan muli. Araw araw siyang nandito sa bahay para mag linis, mag luto at makasama kami ng anak niya. Siya na din ang palaging sumusundo kay Kiara at nag sisimula na silang maging close.

Halos tatlong buwan na siyang nanliligaw pero hindi pa rin ako sigurado kung sasagutin ko siya. Kinakabahan ako at natatakot dahil baka saktan nanaman niya ako.

“Daddy paano po kayo nagka kilala ni Mommy” tanong ng anak ko habang nakahiga kaming tatlo dito sa kama niya. Nagulat ako sa tanong niya dahil unexpected ito.

“Matagal na nung nag kakilala kami ng Mommy mo pero yun yung araw na hindi ko makakalimutan. Your Mommy's Parents and my Parents are friends, nag kakilala kami ng Mommy mo nung inimbita nung parents ng Mommy mo yung mga parents ko.” pag kwekwento ni Kierro sa anak namin habang hinihimas niyo ang ulo niya.

“Ano pong first impression niyo kay Mommy nang makita mo siya?” sunod na tanong ni Kiara sa ama.

“Ang First impression ko sa Mommy mo ay makulit. Wala siyang ginawa kung hindi sundan ako ng sundan noong araw na iyon. Naiinis man ako sa kaniya noon pero I'm glad that i met her because nabuo ka.” kita ko ang saya sa kaniyang mata habang tinititigan niya si Kiara. Patuloy pa rin silang nag kwekwentuhan hanggang sa dalawin na ng antol si Kiara at nakatulog na ito sa tabi namin.

“Are you still awake?” tanong ni Kierro sa akin habang nakahiga kami.

“Gising pa ako, may kailangan ka ba?” tanong ko sa kaniya bago ako humarap.

“I'm still waiting Iris.” aniya niya dahilan para mag taka ako. Agad akong tumayo sa kinahihigaan ko at pumunta sa may terrace para mag pahangin. Naramdaman kong sumunod siya sa akin at niyakap niya ako mula sa likuran.

“Still waiting for what?” i said confused while looking at him.

“Still waiting kung bibigyan mo pa ako ng pangalawang pagkakataon para mahalin ka at maging ama kay Kiara. Pinag sisihan ko lahat ng ginawa ko sayo Iris.” he said sincerely.

“Akala ko si Irene ang mahal ko pero simula nung umalis ka pakiramdam ko may kulang sa buhay ko. Palagi kong iniisip kung ano yun dahil hindi ako mapakali. The more na tumatagal ang araw na hindi kita nakikita at nakakasama the more i realized that i really love you. 5 days bago kami ikasal ni Irene ay itinigil na namin ito. I told her my reasons at pumayag naman siya. We tried looking for you pero naka alis na pala kayo.”

“I was so devastated nung umalis ka. I tried tracking you down hanggang sa malaman kong nakatira ka na sa Laguna. I eventually find out that your pregnant with my child dahil narinig kong kausap mo si Kuya. Gusto kong humingi ng sorry sayo noon pero alam ko kung gaano kita nasaktan kaya sinabi ko sa sarili ko na palagi ko kayong babantayan kahit hindi niyo ako nakikita.”wala akong masabi. I was speechless nang marinig ko ang mga sinasabi niya.

“Naalala ko pa noong sinabi mo sa akin na balang araw ay ako naman ang magiging stalker mo, hindi ko inaasahang mangyayari nga iyon. Palagi ko kayong pinapanood ng anak natin mula sa malayo.”

“Wala akong masabi Kierro. Ibig sabihin all this time alam mo na may anak tayo?” tanong ko at agad naman siyang tumango bilang pag responde.

“Hindi ko pa rin alam ang isasagot ko sayo Kierro. Nahihirapan akong mag desisyon, nag karoon ako ng trust issue matapos niyo akong traydorin ni Ate.” aniya ko sa kaniya pero pinilit niyang ngumiti kahit alam kong nasasaktan siya.

“It's okay Iris, handa akong mag hintay kahit abutin pa ng taon ang pag dedesisyon mo. Ako rin naman ang may kasalanan kung bakit nasira ang tiwala mo sa akin. I'm willing to wait as long as you want.” aniya ni Kierro bago niya ako niyakap. Agad ko siyang niyakap pabalik. Handa na nga ba akong mag tiwala muli? Natatakot ako na masaktan kaya hindi pa kita mabigyan ng sagot. Pero mahal pa rin talaga kita.

_

“What do you mean na kaibigan lang Iris? Kitang kita ko kung papaano ka niya yakapin tapos sasabihin mong kaibigan lang?” galit na sigaw ni Kierro habang nandito kami sa bahay at kakauwi lang.

Inaya niya ako kanina na mag date tapos nakita ko yung isa kong pinsan at kinausap ko ito. Nakita ako ni Kierro at ngayon nag aaway na kami dahil nag seselos siya. Mabuti na lang ay wala pa si Kiara dito dahil makikita niya lang kami mag away ng ama niya kung nandito siya.

“Ano bang masama sa yakap Kierro? Normal lang naman na yakapin ang kaibigan ah? Ano bang ikinakagalit mo?” inis na saad ko sa kaniya bago ko ibinaba ang dala kong bag sa sofa. He's being paranoid again!

“You don't understand Iris! I'm jealous, you look happy while hugging him!” galit na sigaw niya habang pinapakalma ko naman siya.

“Kapag niyayakap kita hindi ka ngumingiti ng ganun. Sabihin mo nga sa akin, ayaw mo na ba talaga sa akin? Wala na ba akong pag asa sayo? Bakit ganun? Nasasaktan ako dahil mukang masaya ka kapag kasama mo yung iba kaysa sa akin.” galit sa sigaw niya dahilan para mapatakip na lang ako ng kamay sa aking muka. Paano ko masasabi sa kaniya na pinsan ko iyon kung palagi niya akong pinangungunahan?

“Hindi ko kaya Iris, ang hirap pigilan. Grabe na yung nararamdaman kong selos kung alam mo lang.” nabigla ako nang makita kong lumuluha siya habang mahigpit siyang nakahawak sa cellphone niya. Anong nangyayari? Bakit siya umiiyak.

“Ano bang problema kung may niyayakap akong iba? Huwag ka nga mag wala Kierro. Kakasimpleng bagay pinagkaka toyo-an mo na.” inis na saad ko habang siya naman ay patuloy pa ring umiiyak. Gusyo ko pa sanang patagalin pero hindi ko na siya matiis. Gusto ko pa sana siya pahirapan pero naaawa na ako sa kaniya. Mag sasalita na sana ako ng maunahan niya ako.

“Kung hindi mo pa rin sasagutin ang tanong ko, uuwi na lang ako. Pero heto ang tatandaan mo, hindi kita susukuan Iris. Sa akin ka lang at ako lang ang  lalaking mamahalin mo.” aniya niya at akmang maglalakad na siya papa alis ng pigilan ko siya. Hindi ko alam ang susunod kong gagawin kaya agad ko siyang niyakap at hinalikan sa labi.

Kita ko ang gulat sa kaniyang muka nang gawin ko iyon peri agad niya akong hinalikan pabalik. Inabot din ng ilang minuto ang pag hahalikan namin hanggang sa kapusin na kami sa hininga.

“Pumapayag na ako.” maikling saad ko sa kaniya habang nakikipag titigan ako sa kulay asul niyang mata. Kitang kita ko ang saya sa kaniyang mga mata ng sabihin ko ang mga salitang iyon.

“Talaga? Walang halong biro Iris? Please tell me I'm not dreaming?” masayang saad niya dahilan para matawa ako. Grabe naman yung nananaginip eh.

“Your not dreaming Kierro.” i said while smiling at him.

“Thank you so much Iris, i love you.” he said before kissing my lips.

“I love you too Kierro.” aniya ko sa kaniya bago ko siya niyakap ng mahigpit.

_

That's what happened 3 years ago. Kasal na ulit kami ni Kierro ngayon at kung noon ay sa papel lang, ngayon tunay na talaga. Kinasal kami sa simbahan at ngayon ay dalawa na ang anak namin. Nung sagutin ko siya ay may nangyari nanaman sa amin at pagka lipas ng ilang linggo ay nalaman kong buntis nanaman ako. Tuwang tuwa si Kierro at Kiara dahil mag kakaroon na daw ako ng ikalawang anak. Masaya din ako sobra dahil masaya na ang pamilya namin.

Mas lalong abot langit ang tuwa ni Kierro nang malaman niyang lalaki ang oinag bubuntis ko at pinangalanan niya pa ito gamit ang pangalan niya. Kierro Shinn Mitsukhi Jr. Kiara is eight years old now and Kier is now two years old, turning three na din siya sa susunod na buwan.

I'm Iris Ainsley Mitsukhi happily married to my husband Kierro Shinn Mitsukhi with our two kids Kiara and Kier. Nag simula man ang istorya namin sa masakit na pangyayari pero hindi inaasahang magiging masaya din pala ito. Marami akong naging problema pero nawala ang lahat ng iyon dahil sa aking pamilya.

Sa totoo lang, hindi ko inaasahang mamahalin talaga ako ni Kierro. Pero sabi nga nila, hindi masamang umasa dahil malay mo may chance pala.

Me and Kierro are officially signing off and thank you for reading our story.