Tacenda (GxG)

Lacuna: Saorsa

Please don't read this if this isn't your first choice of ending. You can return here once you finish reading your true ending.

Lacuna: Saorsa

Serafina Teo Fabian

"Where's Andrew? I thought he was here?"

Lumapit si Zora sa pinto at binasa ang nasa tuktok nito. "I want to applaud you on your bravery in coming here since you've gone so far. I'll put an end to your dreadful existence here in the mansion. You are now free."

Does it mean Andrew has already escaped? Lumabas siya mula sa pinto na 'to? Why did he go alone? I expect too much of him. Akala ko magso-solo kami pero kapag may nahanap na solusyon, idadamay ang iba pero hindi pala.

"Wala siya dito. Baka lumabas na siya gamit ang pinto na 'to."

I went to her side. "Let's open the door to check kung labasan nga." Zora stopped me just before I could open the door.

"Wag, baka patibong lang."

Nilingon ko si Zora. "That's why we're going to check it. Let's say delikado nga 'to, then mas may rason tayo para buksan 'to. Paano kung nasa kabilang side ng pinto si Andrew at napano?"

"Ano gagawin mo kung pati ikaw mapahamak? Balitaan na lang muna natin sila. Tsaka natin pag-isipan kung ano gagawin sa pinto na 'yan."

Zora has a valid point. I shouldn't have acted rashly. Sa mga panahon na 'to dapat mas lalo kaming mag-ingat. Hindi pa naman kami fully na sigurado kung nakalabas ba talaga si Andrew. The message above the door caused me to become quite thrilled.

I stepped back from the door. "Tama ka, hindi dapat ako padalos-dalos. Puntahan na natin sila Maya."

Tatalikuran ko na sana ang pinto nang bigla itong marahas na nag bukas. My eyes widened as I saw the police pointing their guns at me. I automatically raised both my hands in the air. Kinakabahan ako sa kung ano pwedeng mangyari.

But after a few seconds, binaba nila ang mga baril nila. Nakahinga ako ng malalim dahil dito. Isa-isa silang pumasok at lumapit sa'min ni Zora para asikasuhin. How do they know that we're here? Pinahanap kaya kami ng mga parents namin? Pinatayo kami sa gilid ni Zora at inabutan ng tuwalya. Magtatanong na sana ako nang biglang pumasok si Andrew.

"Andrew!" Masaya kong saad. "I thought somethin-"

"Miss beautiful naman, gano'n ba kahina tingin mo sa'kin?" He smirked and got closer to us. "I'm your knight in shining armor. See? Niligtas ko kayo." He winked afterwards na kinatawa ko.

"Paano ka nakalabas? This door is really the escape route?"

Nagkibit balikat ito. "I think so? I just tried to open it, then boom! Bukas na agad, hindi siya naka lock o kahit anong kaartehan. Wala rin biglang lumabas na kahit anong papatay sa'kin." Bahagya siyang natawa. "Hindi ko na kayo binalikan pa dahil hindi ako sigurado kung nasaan ang killer. Kaya pinili ko na lang na manghingi ng tulong."

Andrew

"Shit!" I shouted when the lights here in the tunnel started to flicker.

Because of Cleo's death, I decided to move on my own. Gano'n din naman, magkasama o hindi namamatay kami. Pero kung mag-isa lang ako, sarili ko lang nababantayan ko at maiiwasan ko na mabantayan ng killer. I'm pretty sure na isa sa'min ang killer dito. Hangga't magkakasama kami, sabay-sabay niya mababantayan ang mga kilos namin.

Wala akong idea kung sino kaya ituturing ko silang lahat na killer. It's much better than to trust them, disappointment lang ang aabutin ko kung sakaling mali ang pagkakatiwalaan ko. Tho Sera makes me want to trust her, ang ganda niya kasi.