Kitabın tüm hakları şahsıma aittir, en ufak bir çalıntı söz konusu olduğunda derhal yasal işlem başlatılacaktır!!
🕷🕊
İspanyol bir mafyanın, masum bir Türk kızına bağımlı olma hikayesi.
🇹🇷🇪🇸
Una Turco hizo lo que el Demonio no pudo.
+18 sahn...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Kaç Kurtar Kendini"
Çok fazla uyumuş olmama rağmen kendimi hala aşırı yorgun hissediyorum. Duvarlar üzerime üzerime geliyor, gözlerim durduk yere doluyor, başım ağrıdan patlıyordu.
Mehmet beni dün o izbe odaya burada kalmam gerektiğini söyleyerek tekrar getirmişti. Ama bu odada daha fazla kalırsam sanırım kafayı sıyıracaktım. Küçüktü, pisti, en kötüsü penceresi bile yoktu. Burada kendi oksijenimden bile zehirlenmem an meselesiydi. Ve o kadar uzun süredir yalnızdım ki beni unuttuklarını düşünmeye başlamıştım.
Karnım açlıktan gurulduyordu. Neredeyse 1 günden daha uzun süredir su içmemiştim ve en son yediğim yemekte dün ki peynir ekmekti. O da bir parça. İç organlarım acımaya başlamıştı.
Demonio denen adamı en son bana vuran adamın kafasına sıktığından beri görmemiştim. Beni Mehmet'e emanet etmişti ama Mehmet de yanıma gelmiyordu. Oysa onun iyi birisi olduğunu ve beni birazcık da olsa koruyabileceğini umut etmiştim. Bilmiyorum belki de çok yalnız kaldığım için kendi kendime kuruntu yapıyordum ama kesin olan bir şey varsa o da hiç iyi olmadığımdı.
Acaba yokluğum öğretmenlerim ve arkadaşlarım tarafından fark edilmiş miydi?
Birileri benim için polisi aramış mıydı?
Sonra aklıma annemler geldi.
Acıyla yüzümü buruşturdum.
Beni şimdiye kadar defalarca kez aramış ve çıldırmış olmalıydılar.
Oysa ben izbe ve karanlık bir oda da resmen ölümü bekliyordum. Demonio denen adamı düşündükçe ödüm kopuyordu. Mehmet bana laf arasında adamın İspanya'nın mafyası olduğunu söylemişti ve saniyeler sonra da gözünü kırpmadan birini vurmasından bunu anlamıştım. Ne kadar tehlikeli olduğunu. O yüzden ölüm korkusu yakamı bırakmıyordu.
Aklımı oynatmak üzereydim.
Ben kendi halinde, okumak için yurt dışına çıkmış, hayallerini gerçekleştirmeyi başarmış bir kadındım.
Çoğu zaman kendimle gurur duyardım. Özgüvenliydim, korkusuzdum, yetenekliydim.
Ama şimdi hiç birisi işe yaramıyordu.
Yattığım yerden kalktım ve lavaboya ilerledim.
Kapısı bile yoktu ve alaturka bir tuvalet vardı.
Peçete yoktu, maşrapa yoktu sadece bir musluk vardı. Sabun da yoktu.
Tuvaletten geri çıktım.
Burada ihtiyacımı göremezdim.
Tutsak olabilirdim ama bu kadarıda insanlık dışıydı. Gerçi insanları öldüren kişilerin içerisindeydim şuan her şey insanlık dışıydı.
