Kitabın tüm hakları şahsıma aittir, en ufak bir çalıntı söz konusu olduğunda derhal yasal işlem başlatılacaktır!!
🕷🕊
İspanyol bir mafyanın, masum bir Türk kızına bağımlı olma hikayesi.
🇹🇷🇪🇸
Una Turco hizo lo que el Demonio no pudo.
+18 sahn...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Gerçekler Acıtır, Sırlar Öldürür. "
"İyi misiniz?!"
Saniyeler sonra Mehmet'in sesi duyuldu. Hızla merdivenleri çıkıyordu.
Andreas'ın bakışları bana döndü ve gözleri açıldı. Bende niye öyle baktı diye üstüme baktım.
İç çamaşırlarım ile duruyordum!
Ellerim hızla sanki çıplak tenimi örtebilecekmiş gibi bedenime kapandı.
Andreas beni arkasına aldı ve iri bedeniyle bana siper oldu.
"Gelme Mehmet! "
Diye bağırdı sertçe. Mehmet'in adımları merdivenleri çıkarken bıçak gibi kesildi.
Buradan sadece kafasını görebiliyordum.
"Geldiğin gibi geri dön.. "
Dedi Andreas itiraz kabul etmeyen bir tonda.
Mehmet neler olduğunu anlamasa da
"Peki.. " dedi ve uzaklaştı.
Onun gittiğinden emin olur olmaz Andreas bana döndü ve beni kucakladı. Kolu belimden öbür kolu bacaklarımdan beni kavrarken bende kollarımı hızla boynuna doladım.
Andreas yatak odamıza doğru yol aldı.
Bir an olanları düşününce dudaklarım ağlama dürtüsüyle büzüştü. Benim yüzümden olmuştu. Eğer yanına gelip onu rahatsız etmeseydim Andreas'ın laboratuvarına zarar gelmezdi.
"Aşkım? Ne oldu? "
Diye sordu yüzümün halini fark edince.
"Özür dilerim.. "
Dedim üzüntüyle.
"Benim suçum. Eğer seni işinle uğraşırken rahatsız etmeseydim laboratuvarın patlamazdı. Onca emeğin çöp oldu. "
Resmen vicdanım yanıyordı. Andreas gülümsedi. Dudaklarını alnıma bastırırken gözlerimi kapadım ve göğsüne sokuldum.
"Hiçbir şeyim senden daha kıymetli değil Aslı.. "
Dediği zaman gözlerim daha çok doldu.
"Orada biraz evvel ikimizde çok ciddi yaralar alabilirdik. Önemli olan laboratuvarın patlamış olması değil.. Önemli olan ikimizinde şimdi iyi olması."
"Ben seni hak edecek ne yaptım? "
Diye fısıldarken buldum kendimi. Her lafında, her sözünde, her hareketinde ona daha fazla aşık oluyordum.
"Asıl ben seni hak edecek ne yaptım? "
Dudaklarımı dudaklarına bastırdım. Beni nazikçe öptü. O etrafı kolaçan ederek ilerlerken hala üzgün hissediyordum. Bir an Andreas'ı da üzgün yakaladım. Ve kendimi tekrar kötü hissetmeye başladım. Yüzünü kendime çevirdim.
