|11.Bölüm|

102K 4.9K 3.8K
                                    

"Andreas Vidal Romero"

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

"Andreas Vidal Romero"

Sanki dejavu yaşıyorum.
Çünkü ben bu olayı bir kere daha yaşadım. Demonio yani artık yeni ismiyle Andreas arkamdan sımsıkı sarılmış, yüzü ensemde uyuyordu.

Ama bugünün tek farkı kötü hatıralarla değil, yeni bir umutla uyandım.
Günler sonra nihayet hayatıma geri dönüyordum. Bunun mutluluğuydu beni ayakta tutan.

Kollarında kıvrıldım ve yüzümü ona dönmeye çalıştım. Gözleri kapalıyken bile ürkütücü olmayı başarıyordu. Parmaklarım kara kaşlarında hareket etti.
Gözleri açılıp, koyu kahveleri benim gözlerime baksa da parmaklarımı yinede çekmedim. Dün akşam anlaşma yaptıktan sonra beni kucakladığı gibi odaya getirmişti ve beraber uyumuştuk.

Bunun için direnmiştim.

O anları hatırlayınca gülümsememi bastıramadım.

"Ne yaptığını sorabilir miyim? "

Dedi tane tane. Ellerini arkasında birleştirmiş ters ters bana bakıyordu.

"Uyuyacağım gördüğün üzere... "

Uzandığım koltuğa küçümseyici bir bakış attı."

"Orada mı uyuyacaksın? "

Başımı olumlu anlamda salladım ve yastığıma sarıldım.

"Bu şekilde konuşmadık. Anlaşmaya uymuyorsun aşkım.."

"Seninle uyuyacağım dedim... İşte aynı odada uyuyoruz.. Sen yatakta ben burada ama sonuç olarak yine aynı odada beraber uyuyoruz. Yani anlaşmaya uyuyorum. "

Bana doğru adımladığı zaman kalbim ne yapacağını merak ederek hızlanmaya başladı.

"Kuralları esnetiyorsun.. Aklınca bana kelime oyunu yapıyorsun. "

Tepemde dikilmeye başlayınca gözlerimi kırpıştırarak tatlı olduğunu düşündüğüm bir bakış attım.

"Ama sorun şu ki esnetmeye çalıştığın o kuralları ben koydum aşkım.. "

Sonra beni kollarına aldığı gibi koltuktan kaldırdı.

Bir eli belimden öbür eli bacaklarımdan sarılırken göğsünde çırpındım.

"Beni bırakır mısın?! "

"Reddedildi... "

Söyle Bana DemonioWhere stories live. Discover now