|31.Bölüm|

61.6K 3.8K 2.6K
                                    

"Sana Doyamıyorum"

اوووه! هذه الصورة لا تتبع إرشادات المحتوى الخاصة بنا. لمتابعة النشر، يرجى إزالتها أو تحميل صورة أخرى.

"Sana Doyamıyorum"

Yere yığıldıktan sonra derin bir nefes verdim.
Birkaç saniye piç kurusunun cesediyle bakıştım. Sonra yüzümü buluşturdum ve içki içtiği bardağı aldım. Önce yanımda getirdiğim mendil ile temizledim. Kendi bardağımı da sildim.
Ve sanki hiç kullanılmamışlar gibi asla anlaşılmayacak bir şekilde diğer bardakların arkasında bir kere koydum.

Eğer bardaklarda bir parça olsun zehir yakalayabilseler bile -ki bu imkansızdı- zehrin izini süremezlerdi.

Neticede zehrin üretildiği laboratuvar patlamıştı değil mi? Kimyasala dair en ufak bir iz kalmamıştı.

Rafa bir göz attım ve Andreas'ın babasının dosyasını aradım. Bulduğum dosyayı doğru mu diye kısaca inceledim.

Demonio 1

Dosyayı çantama tıktım.
Herhangi birşey atladım mı veya unuttum mu diye etrafıma bakındım.

Hayır her şeyi temizlemiştim.

Derin bir nefes aldım.
Ardından çığlığı bastım.

Kapıda ki koruma çığlığımı duyar duymaz bir hışımla odaya daldı ve ikimize baktı. Ağlayarak dehşete düşmüş bir ifade ile korumaya baktım.

"Nolur yardım et! "

Diye haykırdım. Koşarak başkanın başında diz çöktü. O da ne yapacağını bilememiş gibi gözüküyordu.

"Bir anda yere yığıldı.. Anlayamadım. "

Dedim ağlarken. O kadar kötü ağlıyordum ki kendimi kaybetmiş gibiydim. Bunda içtiğim bir yudum zehrinde etkisi vardı tabi. Birazda oyunculuk yeteneğim vardı çok şükür.

"Ölmüş.. "

Dedi koruma.

"NE?! "

Elimin tersini alnıma yasladım ve başımı geriye attım.
Koruma o esnada bana hiç takılmadan başka bir korumayı aradı. Saniyeler içerisinde içeri başka bir koruma girdi.
Anlamadığım yabancı bir dilde aralarında konuştular.

"Ne oldu?"

Diye sordu yeni gelen adam bana.

"Bir anda oldu.. Yere düşüverdi. "

Dedim tekrardan.
Başkana bir bakış attılar.

"Kalp krizi olabilir. "

Diye fikir yürüttü ilk koruma.

"Yine de bir otopsi raporuna ihtiyacımız var."

Diye devam etti diğeri.

Sikiyim sizin otopsinizi.
Sakin kalmaya ve rolümü bozmamaya çabaladım.

"Benim bugün uçağım var.. Gitmem gerekiyor. "

Dedim adamlara. Eğer benimle bir şey yapacaklarsa yani ifademi falan alacaklarsa gideceğim için veremezdim. İkiside bunu duyunca bıkkın bir nefes verdi.

Söyle Bana Demonioحيث تعيش القصص. اكتشف الآن