|17.Bölüm|

83.5K 4.7K 1.7K
                                    

"Acımın Üstünde Yerin Var

Oops! Această imagine nu respectă Ghidul de Conținut. Pentru a continua publicarea, te rugăm să înlături imaginea sau să încarci o altă imagine.

"Acımın Üstünde Yerin Var."

Arabaya bindiğim andan itibaren susmak bilmemiştim.

"Demonio nerede? "

"Niye gelmedi? "

"Niye gecikti? "

"Ama geleceğini söylemişti? "

"Nereye gitti ki bu kadar gecikti? "

Mehmet'in cevabı ise hep aynı olmuştu.

"Bilmiyorum Aslı... Ben onu başka bir aracın yanına bırakıp geri döndüm. Ne yaptığını bilmiyorum. Ya da nerde olduğunu.. "

En son bunu söylemişti ve bende konuşmayı kesmiştim.
Arabanın arka koltuğunda içim içimi yiyordu. Ayağım düzensiz bir şekilde yerde ritim tutarken stresten bayılmak üzereydim. Camı açtım ve serin akşam havasının yüzüme vurmasına izin verdim.

Andreas ile birbirimizi belki yıllardır tanımıyor olabilirdik. Ama bir yere geleceğim derse geleceğini bilecek kadar tanımıştım onu.

Hatta bana gerçek adını söyleyecek kadar bile güvenmişti değil mi?

Aramızda bir bağ olduğunu kabul ediyordum.

Ve bunu utanmadan söyleyeceğim ki onun için endişeleniyorum.
Aklımdan milyon tane senaryo geçiyor.
İşi dolayısıyla bazı görevlere çıktığını biliyorum.

Belki o görevlerden birinde yaralandı?

İyi tamam yaralandı diyelim ona yardım edebilecek birisi var mıydı?

Elimi telefona attım ve onu tekrar aradım.

Açmadı.

Kendimi haber alamadığım her saniye o kadar kötü hissetmeye başlamıştım ki ağlamam an meselesiydi.

O, Demonio.

O, her zaman güçlüdür.

Eminim şuan ne yaptığını biliyordur ve güvendedir.

Sadece işi uzamıştır.

Eve gelecek ve o ifadesiz ama tatlı sesiyle,

'Kusura bakma aşkım.. İşim uzadığı için seni beklettim. Hiç bir sorun veya sıkıntı yok gayet iyiyim.. '

Diyecek. Kelimeleri düşünürken aklımdan Andreas'ın sesini montajladım. Bu bile beni biraz olsun rahatlatmadı.

Beni bırakmadan evvel gergin olduğunu fark ettiğim aklıma geldi.

Keşke neden gergin olduğunu sorduğum zaman geçiştirmek yerine cevap verseydi.

Kendi kendimi yemeye devam ederken camı biraz daha araladım. Düşündükçe nefesim daralıyordu.

"Mehmet? "

"Efendim? "

Dedi.

"Demonio'ya ulaşabileceğimiz bir şey var mı? Bir numara veya başka bir şey? "

Söyle Bana DemonioUnde poveștirile trăiesc. Descoperă acum