|32.Bölüm|

61.1K 3.5K 3.6K
                                    

"Ailenin Yeni Üyesi"

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

"Ailenin Yeni Üyesi"

Evlilik teklifinden bir gün sonrasını Fransa'da geçirmemizin ardından Andreas ile Türkiye için uçak bileti aldık ve hiç vakit kaybetmeden yola çıktık.

Uçak yolculuğunu güzelleştiren tek şey yanımda oturan kişinin Andreas olmasıydı.

Onun dışında her şey bok gibiydi.

Oturduğumuz koltuklar benim için çok rahatsızdı ve yaklaşık 3 saattir oturduğum yerde her yerim tutulmuştu. Uyumaya çalışsam bile bunu becerememiştim. Gerçi Andreas'ın muhteşem kokulu göğsü son anda imdadıma yetişmişti ama yinede istediğim gibi dinlenemedim.

Uçaktan indiğimiz zaman üzerimde uykusuzluktan kaynaklanan bir huysuzluk vardı ama o da Türkiye'min havasını soluduğum zaman uçup gitti.

Nihayet buradaydık.

Andreas bavullarımızı havaalanında çekiştirirken içimde tarif edilemez bir huzur vardı. Yeni bir şeylere başlıyor olmanın tazeliğini hissediyordum ve bu bana güven veriyordu.

Fazla oyalanmamaya özen göstererek havalanından çıktık. İlk işimiz bir taksi tutup internetten bulduğumuz güzel bir otele gelmek oldu.
İkimiz de yorgun olduğumuz için aramızda pek konuşma geçmedi.

Odamıza çıktık ve yatağımıza devrilip akşama kadar deliksiz uyuduk.

Andreas beni akşam yemeği saatinde kaldırdı.

"Acıkmadın mı aşkım? "

Diye sordu bana tepeden bakarken. Karanlık odanın içinde Andreas'ın gülümseyen yüzünü seçtim.

"Acıktım.. "

Diye mırıldandım. Ama eğer o beni kaldırmazsa şuan bu yataktan kalkamazdım. Yatak insanı uyudukça içine çekiyordu. Ne kadar uzun süre yatarsanız o kadar uzun süre kalkamıyordunuz.

Beni kucaklaması için ona elimi uzattım. Andreas anlamış gibi bana yaklaştı ve bedenimi kolları arasına aldı. Güzel kokusunu soluyunca ayılmam gereken yerde daha da mayıştım.

Andreas beni kucağında banyonun girişine gelene kadar tuttu. Ayaklarım yere bastığında bile ondan ayrılamadım. Andreas'ın göğsü o kadar rahattı ki başka hiçbir yere sığınmaya ihtiyacım yoktu.

"Bundan sonrasını artık kendin halledebilirsin değil mı aşkım? "

Dedi Andreas.

"Hı hı.. "

Bana gülümsedi. O yanımdan ayrıldıktan sonra lavaboda işlerimi gördüm ve açılmak için yüzümü soğuk suyla iyice yıkadım. Ardından giyindim. Andreas zaten hazırdı.

Söyle Bana DemonioWhere stories live. Discover now