Gdzieś na wzgórzu rośnie drzewo dostojne i zdrowe,
Kiedy przychodzi wiosna staje się kolorowe,
Jesienią niestety jednak choruje,
I znowu jak co roku wiosny wyczekuje.
Niestety pewnego, zimnego wieczora,
Przybyła zamieć, sroga niczym zmora,
Przychodzi niespodziewanie,
I drzewo na pół łamie,
Oczy jego płączą całkie szczerze,
Usta jego miowią w to co wierze,
Gałązki jego są już połamane,
Na wzgórzu bezczynnie porozrzucane,
Rozszarpany pień,
Już powoli marnieje z każdym dniem.
Ten korzeń usycha,
A drzewo powoli znika.
YOU ARE READING
Tam gdzie słychać tylko płacz
PoetryJest to zbiór wierszy mojego autorstwa o przeróżnych rzeczach jak i sprawach. Mam nadzieję że się spodobają i zapadną wam w pamięć. Dziękuję że chcecie to czytać ParvatiKhan
