Runelya, geriye tek kişi kaldığı ailesinin büyük bir yalan üzerine kurulu olduğunu öğrenir.
Dış dünyayla ilişkisini koparan ailesi öldüğünde, onların yaşattığı travmalarla baş ederken öğrendiği gerçekler onu gösterişli ama yalnız bir hayattan mütev...
Merhabaalar 🌼 Geç olsun güç olmasın diyorum, ve bölümü yüklüyorum ahsjskldl
Medya: Akın
Yorum yapmayı ve vote vermeyi unutmayalım. ♥️
İnstagram : Pembikhayallerr
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
9. Bölüm: Tesadüf
Şirkete gittiğimde amcam olacak adam hiç bir şeyden haberim yok zannettiği için bana iyi davranıyordu. O gün neden avukatı beklemeden çıktığımı sorduğunda geçiştirmiştim.
Bana bir sekreter ayarladığını, bundan sonra her işimde yardımcı olacağını söylediğinde sevinmiş gibi yapıp kabul etmiştim.
Fakat gönderdiği kızın her hareketimi amcama bildireceğini tahmin ediyordum.
Benim adıma bir hesap açılmış gelen bütün tutar hesaba yatırılıyordu. Şirket hesabı ayrı olsa da ben hariç kimsenin imza yetkisi yoktu. Amcam bile kullanırken beni aramak zorundaydı.
Ona vekalet vermemi söylediğinde odaya giren Kerim abi ile konuyu değiştirmiştim.
Artık onun bakışından, dokunuşundan her şeyinden rahatsız oluyordum, bu yüzden omuza koyduğu eli yavaşça itekledim.
Tek kalmamam için eve geleceğini söylediğinde gözlerim irice açılırken verdiğim kararın doğruluğundan bir kez daha emin olmuştum.
Bir kaç saat sonra bir daha asla gelmem dediğim İzmir'e geri dönüyordum. Nasıl karşılanacağımı bilmesem de içimdeki heyecana dur diyemediğim için aptaldım sanırım.
Bu sefer yolunda gider miydi her şey? Açıkçası bilmiyordum..
Tek bildiğim Mirza ile gerekmediği sürece konuşmayacağımdı. Baran'ın daha çocuk olduğu için ne dediğini bilmediğini düşünüyordum.
Diğerleri de aynı şekilde benimle konuşmak istemiyorsa konuşmazdım. İsterlerse kendi evimde olduğu gibi görünmez bile olurdum.
Tek istediğim iki gündür bana zindan olan bu yeri bile gerçek bir eve dönüştüren insanlardan ayrılmamaktı.
Hayatımda köklü değişiklikler vardı, ve bunlar beni korkutuyordu. Artık saçlarım çekilmiyor, okşanıyordu. Önümdeki yemek suratıma atılmıyor, yemem için ısrar ediliyordu.
Küfürlü hitaplar değil 'Kızım, bebeğim.' gibi hitaplar duyuyordum.
Üvey babama ait şirketteki odada otururken Yasin bey gelmişti. İzmir'e gittiğimde burada güvendiğim kimse kalmadığı için Yasin beyden arada şirkete gelip buradaki hesapları kontrol etmesi için rica etmiştim.
Başta kabul etmese de bunu rica edecek başka kimse olmadığını söylediğimde kabul etmişti. Odaya çağırdığım asistana bilgi verip Yasin bey'le ilgili herkesi bilgilendirmesini söylediğimde "Amcanızın bu durumdan haberi var mı?" dedi.
