Runelya, geriye tek kişi kaldığı ailesinin büyük bir yalan üzerine kurulu olduğunu öğrenir.
Dış dünyayla ilişkisini koparan ailesi öldüğünde, onların yaşattığı travmalarla baş ederken öğrendiği gerçekler onu gösterişli ama yalnız bir hayattan mütev...
Elleri ellerimi sımsıkı tutuyor, omuzları hafifçe titrerken kendi kendine konuşuyordu.
Derince yutkunduğum sırada elimde hissettiğim ıslaklıkla ağladığını anlarken onu böyle görmeye dayanmak çok zordu.
Ne kadar bakılabilirse o kadar baktım.. Sevdiğin insanın ağlamasını izlemek ne kadar acı vericiyse o kadar acı çektim.
"Seni kaybedeceğim diye düşünmek ölümden beterdi.. Ya bulamasaydım seni.. o zaman ne yapardım? Acı çektiğini biliyorum ve bir şey yapamamak delirtecek gibi hissettiriyor denizyıldızı. Keşke sana sarılarak bütün acılarını kendime alabilsem de sen iyi olsan."
Bana denizyıldızı demesini öyle çok özlemiştim ki daha fazla dayanamayıp pürüzlü sesimle "Uyandım ben Akın." dedim.
Kafasını hızla kaldırdığında yutkundum. Bakışlarım yüzünde dolanırken şu üç günde ne kadar çöktüğünü fark ettim. Gözlerinin altı uykusuzluktan çökmüştü ve her zaman özenle baktığı saçları dağınıktı.
Hızla üzerime eğilip dudağımın kenarından öptüğünde gözlerim kapandı.
Acı çeker gibi bir sesle "Çok özledim seni." dedi dudakları hemen dudaklarımın üzerindeyken.
Bir kere daha öptüğünde bu sefer nefes alışımı hissetmek ister gibi sertçe bastırmıştı dudaklarını dudaklarıma.
"Buradasın, yanımdasın.."
Göz kapaklarımı aralarken "Buradayım.." dedim yavaşça.
Dudaklarına küçük bir öpücük kondurup "Bende seni çok özledim sevgilim." dediğimde gözünden akan yaşı hızla silip ard arda tam dört kez öptü kalbimde açtığı çiçeklerin farkında olmadan.
"Beni kalpten götürmek istiyorsan doğru yoldasın güzelim." dedi hafifçe gülerek.
Yüzüme yerleşen ellerle günler sonra huzurlu hissetmiştim.
Ellerimle ıslak yüzünü sildim ve yutkunarak "Ne kadar süredir uyuyorum?" diye sordum.
Gözleri bütün yüzümde dolaşırken tedirgin bakıyordu.
