Runelya, geriye tek kişi kaldığı ailesinin büyük bir yalan üzerine kurulu olduğunu öğrenir.
Dış dünyayla ilişkisini koparan ailesi öldüğünde, onların yaşattığı travmalarla baş ederken öğrendiği gerçekler onu gösterişli ama yalnız bir hayattan mütev...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
14. Bölüm: Görevimiz Beril
Az önce gördüklerimin şokunu atlamazken ne yapacağımı bilmiyordum. Merve'nin Beril hakkında söyledikleri aklıma gelirken Mirza bana inanmayacağı için çantamdan hızlıca telefonu çıkartmaya çalıştım.
Titreyen ellerim bana yardımcı olmuyordu fakat en sonunda başabilmiştim. Telefonun kamerasını açıp hafifçe kafamı uzattım.
Kalbim endişeyle atarken tam fotoğraf çekme tuşuna basacaktım ki telefon titreyen elim yüzünden yere düştü.
Gözlerim büyürken hemen köşeye çekilip yerdeki telefonu aldım. Fotoğraf nasıl çıkmıştı bilmiyordum.
"Kim var orada?" diyen Beril'i duyduğumda kalbim son hızda çarpıyordu. Yakalanmıştım.
Telefonu hemen çantama attım. Arkamı dönüp hızla yürümeye başladığımda "Runelya!" diye bağırdı arkamdan.
Adımlarım duraksadığında gözlerim kapandı. Ona döndüğümde ilerden irice açılmış gözleriyle bana bakıyordu. Bakışlarımdan her şeyi gördüğümü anlamıştı.
Konuşmak için aralanan ağzını geri kapattı. Ne diyebilirdi ki?
Ona dönük bir şekilde geri geri yürümeye başladım.
Ondan iğrenmiştim. Sanırım bu gözlerime de yansımış olmalı ki afalladı.
"Hiç bir şey yapamazsın." deyip güldüm ve arkamı döndüm.
Sert bir bedene çarpmamla geri savrulacakken kolumdan tutulmamla kafamı kaldırdığımda Akın beyi gördüm. Takım elbisesiyle sanki koşmuş gibi nefes nefeseydi.
