Noemí Jikook

XVII🌼

Sınır: 120 yorum, 120 vote
(Normal yorum. Geçersiz şeylerle vakit kaybetmeyin)

Papatyalarıma iyi okumalar;)

Yazardan~

"Jeongguk ağlama lütfen. Bak ben de ağlayacağım şimdi. Neden ağlıyorsun?"

"Yemin ederim mutluluktan. Sarang çok güzel görünüyor"

Küçük ama anlamlı tebessüm Omega'nın dudaklarına kondu. Gerçekten Sarang çok güzel çiçeklenmişti. O salıncağın böyle güzel olacağını düşünmezdi.

Dürüst olmak gerekirse eğer o salıncağa oturan ilk ve tek kişi olduğunu öğrendiğinde içten içe üzülmüştü. Sarang'ın yıllardır süren bahtsızlığının devam edeceğini düşünmüştü.

Genç Omega ise en güzel yanılgısını yaşamıştı. Ona en nadide çiçek gibi davranan Jeongguk'a aşık olmamak mümkün değildi.

Jeongguk'un masum kalbi karşı konulmazdı.

Bir tutam siyah tutanlara, bir çift kahve harelere yenilmişti. Bundansa memnundu. Açan solmuş çiçekler sanki hayatına bahar getirmişti.

El ele Sarang'a gittiklerinde güzel öpücük aşklarını simgelemişti. Dünden bu yana haber tümüyle yayılmıştı. Halk mutluluktan bayram ediyordu. Yıllar sonra Krallığı birbirini seven ruh eşlerinin yönetmesi refahlarını sağlayacaktı. Düşünceleri bu yöndeydi.

Şüphesiz en çok sevinen Jungkook'tu. Kalbini ilmek ilmek sızlatan biricik Papatyası ona aşıktı.

İnanması bile zor geliyordu ona. Mutluluktan içi içine sığmıyor, kendisini ağlarken buluyordu. Dünden bugüne defalarca kez salıncağı gelip ziyaret etmişti.

Şimdi olduğu gibi her defasında da ağlıyordu. Omega'sına dün söz verdiği gibi orman çevresine yürüyüşe çıkacaktılar. Gitmeden önce bir kez daha güzelleşmiş salıncağı görmeye gelmiştiler.

"Gözyaşların mutluluktan bile olsa beni incitiyor Alfa'm. Daha fazla ağlamayalım bundan sonra. Hep mutlu olalım"

Dolgun dudaklarıyla bilmiş bilmiş konuşması siyah saçlının tüm odağını değiştirmişti. Minik parmakların yanağını silmesini izlemiş, dudaklarına bırakılan öpücükle mest olmuştu.

Bu öpücüklere kapılırsa hiçbir yere gitmeyeceklerini bilen adam "Hadi gidelim bebeğim. Sen beni tatlı tatlı öpersen gidemeyeceğiz" dediğinde haklı olduğunu bildiğinden hemen onaylamıştı sarı saçlı. El ele verip sarayın arka bahçesinden geçerek orman yoluna girmiştiler.

Tarifsiz neşe ve heyecan vardı ikisinde. Jungkook Omega'sının mutlu olduğunu hissedip feromonlarını serbest bırakıyor, sarı saçlının kokuyla mest olmasına sebebiyet veriyordu.

Canlı tabiatın güzelliğinden olsa gerek hiçbir şey konuşmadan el ele patikalardan geçen iki Kralın kalbinin ritmi doğanın sesiyle uyum içindeydi. Özenle giydikleri giysileriyle asilzade görünüm uzaktan bile belliydi.

Omega vücudunu sıkıca sarmış takımıyla kocasının yanında ışıl ışıldı. Gerçek Kral takımı, arkadan- omuzlarından topuklarına kadar uzanan peleriniyle fazla heybetli görünüyordu uzun olan.

Jimin kocasının büyüsüne kapılmış, yalnız su sesi yoğunlaştığında gerçekliğe dönebilmişti. Gizem dolu ifadesiyle kendisine bakan siyah saçlı heyecanını körüklüyordu. Sonunda küçük ama muhteşem şelaleye vardıklarında baka kalmıştı Omega. Hiç bu kadar güzel manzara bekliyor değildi.

"Jeongguk, burası çok güzel!"

Yerinde heyecanla tepinip uzun boylunun boynuna sarıldığında taktir edilmenin verdiği sevinçle "Beğenmene sevindim tatlım. Burası gerçekten de güzel" demiş, beyaz tenlinin burnuna öpücük kondurmuştu.