Chapter 3

8.2K 190 3
                                    

I held his face and wiped his tears.. “Sorry, Liam." Hinalikan ko siya sa pisngi.

“Don't kiss me," nanginginig na sabi niya at iniwas ang mukha niya.

“I'm sorry, I'm not mad." Sinubukan kong iharap ang mukha niya sa akin. This is the first time I've seen Liam like this.

Nagtatampo siya sa akin noon pero hindi naman dumarating sa punto na iiyak siya. But now I can say that his really hurt for what I did. Nakaramdam naman ako bigla ng konsensya.

“But you shout at me," he said with tears in his eyes. He can't look at me directly.

Nakaramdam ako ng inis sa sarili ko at kung puwede nga lang ay baka sinununtok ko na ang sarili ko.

Nalungkot tuloy ako bigla. “I'm sorry for shouting at you, I was just shocked for what you did." Sabi ko at pinipilit ko na ipaintindi iyon sa kaniya. “James is a good person and–"

“Are you saying that I'm not a good person because I punched him?" Pinutol niya ang sasabihin ko at may galit na tumingin sa akin. “Is he nicer than me? Kasi hindi siya nanununtok?"

I can see the pain in his eyes. Paulit-ulit naman akong umiling para sabihin mali ang iniisip niya. Hindi ko alam kung tama ba na sinabi ko pa iyon. I sighed and thought about how I would explain that to him.

“No, Liam. It's not like that." Kinulong ko ang mukha niya sa aking mga palad. “Ang gusto kong sabihin ay mabait si James. That's why I don't understand why you punched him." Tinignan ko siya nang diretso. “Mabait ka rin Liam kaya ko nga tinatanong kung bakit mo ginawa iyon, because I know you won't do that for no reason." 

Sinigurado kong mahinhin ang pagkakasabi ko ng mga salitang ’yon para hindi siya mabigla at mas mainti dihan niya.

Tinignan ko siya nakita ko pa ang mariin niyang paglunok. He looked at me sadly. “I saw him," he said.

My brows furrowed. “You saw him, what?" Takang tanong ko.

I was hurt when I saw his tears fall again. Niyakap niya ako at siniksik niya ang mukha niya sa leeg ko. Ramdam na ramdam ko ang panginginig niya dahil sa pag-iyak niya.

“Liam, answer my question. Nakita mo siyang, ano?" I asked again and rubbed his back. Kahit nagtataka ay mas pinili ko ang kumalma.

“I saw him kiss you," his voice was broken.

My eyes widened. “Kaya mo siya sinuntok kasi hinalikan niya ako?" hindi makapaniwalang tanong ko habang nanlalaki ang mga matang nakatingin sa kanya.

Humarap siya sa akin at umiling. “It hurts here," tinuro niya ang dibdib niya. Kumunot naman ang noo ko. “When I saw him kiss you it hurt me. I feel that he will take you away from me.."

Hindi ako nakapag salita parang nalunok ko ang sarili kong dila dahil sa mga sinabi niya. He was hurt because he saw someone kiss me. I didn't expect this.

“Pero," tumikhim ako. “bakit?" Tanging tanong ko. Parang ayaw nang bumuka ng bibig ko. “Why did you feel that way?"

“I don't know," paulit-ulit siyang umiling habang umiiyak parin. “I-i just feel that I don't want anyone else to kiss you. They might take you from me, you should only be mine."

My eyes widened as I realized something.
“Are you jealous?" Wala sa sariling tanong ko at hindi rin ako sigurado dito. “You're jealous?"

Parang bata niyang isinuksok ang mukha niya sa leeg ko.

“Are you jealous, Liam?" Muling tanong ko.

“I don't know. I don't know this feeling. I don't want anyone else to kiss you. I should be the only one."

Behind his dark Aura [ Unedited ]Where stories live. Discover now