7

360 39 66
                                    

(Bakın oylarınızı unutuyosunuz)

Sabah 6'da Hyunjin ile beraber evden çıkıp laboratuvara gidecektim-tabii anne ile- ve ben canımın yanmasından çok korkuyordum.

Hele Hyunjin'in acı çektiğini kendi gözlerimde şahit olursam... Bitmişti her şey benim için.

Doğum günümden sonra herkes geri eve gitmiş, ortalığı topladıktan sonra da yataklarımıza geçmeyi planlamıştık.

Son çöpü de atıp etrafa terli ve yorgun bir şekilde baktıktan sonra banyoys gireceğim için odama çıkıp kıyafetlerimi ayarlamıştım.

Tam odadan çıkmak için dolabımın kapağını kapatmıştım ki biri kapıyı tıklattı ve;

"Hei?"

Dedi. Hyunjin olduğunu tahmin edebiliyordum sesinden.

"Gir Hyunjin."

Hyunjin onayladığına dair mırıltılar çıkardıktan sonra odama girmişti.

"Ihm.. bir şey mi diyecektin Hyunjin?"

"Aa.. diyecektim de bu gün de benimle uyur musun.. istersen sen benim yatakta uyu ben yere yatak açarım."

"Haa yatarım ve sıkıntı değil yatalım beraber işte. Eskiden utanmıyorduk da şimdi mi utanalım? Hem ne varmış.... k-kardeşimle uyumamda?"

Kardeşim kelimesini demekte biraz zorlanıyordum aslında ben. Çünkü Hyunjin benim için tıpkı bir arkadaş gibiydi ve 'kardeş' kavramını bana davranışlarıyla ona yakıştıramıyordum.

"Sevindim.."

Diye gülümsedi Hyunjin. Gülümsediğinde gözümün önünde hayali bir kedi bıyığı oluşuyordu. Bu hâliyle çok tatlı olduğunu düşünürdüm sürekli.

"Neyse elindeki kıyafetlerden banyo yapacağını sanıyorum?"

"Evet, evet banyo yapacağım. Banyomu yaptıktan sonra gelirim. Senin banyonu kullanmak..."

"Rahatsız mı eder?"

"Yani evet. Ama bunun seninle hiç bir alakası yok sakın yanlış anlama!"

"Ahahah yok yok sıkıntı değil. Neyse ben odadayım öyleyse?"

"Tamam."

Son kez daha gülümseyip hızlı adımlarla odamı terk etmişti. Bende onu bekletmemek adına banyomu acaleyle bitirip onun odasının kapısını tıklatmıştım elimdeki Yuna'nın hedie ettiği kitapla.

"Gir!"

Odasına girdiğimde Hyunjin'i resim çizerken görmüştüm. Onun resimlerini cidden çok severdim çünkü benim resimlerimden daha bambaşka bir boyuttaydı.

"Woah resim mi çiziyorsunnn? Ne çizdiğine bakabilir miyim?"

"Tabii!"

Hemen yanına varıp masanın üzerindeki çizime bakmıştım.

"Hyunjin... inanamıyorum cidden... nasıl bu kadar güzel çizebilir bir insan bu yaşta?"

 nasıl bu kadar güzel çizebilir bir insan bu yaşta?"

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
505|Hwang HyunjinWhere stories live. Discover now