17

178 16 4
                                    

Donmuştum bir anlığına. Sanki.. hayatım elimden alınmıştı bu 15 dakika içerisinde.

Onlar orda acı çekerken ben burda sapasağlam kalamazdım. Haksızlıktı. Eşitsizlikti.

"Hei." Dedi Chan kısık sesle.

"Sakin olur musun? Halledeceğiz.."

Hayır halledemeyeceğiz Chan!

İlk defa Yeonjun'un bile ölme riskine korkuyordum. Yeonjun'un öleceğini düşündüğümde nefesim kesildiğini düşünün... diğerlerini düşündüğümde sanki bende ölecek gibi oluyordum.

"Chan savaşacağız değil mi? Onlar geri sapasağlam görünecekler gözümüze..."

"Evet Hei, merak etme.."

(Yeonjun'dan)

"L-lanet olsun" diye mırıldadım omzumdaki yarama bastırırken.

Ne yapıp edip güçlerimizi birleştirmeliydik. Aksi takdirde bu psikopat deneycileri yenmemiz imkansızdı.

"MİNHO, GÜÇLERİ BİRLEŞTİRMEYE BAŞLA!" diye bağırdım boğazım yırtılırcasına.

"Ama.. bu gereğinden fazla tehlikeli!"

"BAŞKA ŞANSIMIZ MI VAR?"

O da yaralıydı. Hareket edebilecek olmasını bile iyi değerlendirmeliydik çünkü normal biri olsa şimdiye ölmüştü.

Hareket edebilmesi büyük bir mucizeydi.

"Kimde birleştireceğiz-"

"Hei"

"NE?!"

"YAPABİLECEĞİMİZ BİR ŞEY YOK!"

"BANG CHAN OLMAZ MI?"

"HAYIR!"

Minho zorlanarak yerinden doğrulduğunda zor açabildiğim gözlerimde onu takip etmiştim.

Yavaş yavaş diğerlerinin gücünü içine çekip depoluyordu.

Soobin'in iyileştirme gücü vardı ama dövüşün ilk başında basit yaraları iyileştirmeye harcadığı enerji onu oldukça tüketmişti zaten.

Emindim, Hei birazdan koşa koşa buraya dalış yapacaktı ve arkasından da nefes nefese onu durdurmaya çalışan Chan gelecekti.

Burada Hei'yi en iyi tanıyan bendim.

"UGH NERDELER BUNLA-"

evet, işte.

"BURADASINIZ!"

Hei odaya giriş yapar yapmaz arkasından da tahmin ettiğim gibi nefes nefese Chan gelmişti.

"HEİ BURAYA GELMEMELİYDİK DEDİM."

Minho benimde gücümü aldığında artık enerjimin komple gideceğini anlamış, yavaş yavaş gözlerimi kapamıştım.

"Hayatta kalın Hei..."

(Hei'den)

Lanet olsun.. Minho dışında herkes bayılmıştı ama en çok içim Hyunjin'e yanmıştı..

Kanadının birisinin yarısı kırılmıştı ve diğeri ise kopmak üzereydi. Zaten bütün kan Hyunjin'in kanadının kanıydı.. odaya yayılmıştı kanı.

"Hei.." dedi Minho beni bilim adamlarının bizi incitemeyeceği bir kenara çekerken.

"Bak, ben bunu neden yaptığımı bilmiyorum ama.. açıklama yapmayacağım. Sana verdiğim şey hepimizin güçleri.. bu tehlikeli, farkındayım ama yapman lazım. Hayatta kal.. nolur."

505|Hwang HyunjinWhere stories live. Discover now