Chapter 14

1.4K 79 7
                                    

I do not proofread. This chapter is unedited.

Chapter 14

Over

Nakatingin lamang si Paige sa kisame sa araw na iyon.

He is overthinking so much these days. He anxiously lay down on his bed every night, afraid of even blinking. Hindi kasi niya alam kung kailan siya papasukin sa kaniyang silid upang patayin.

He needs protection.

"Kuya, wala po bang tinidor?" Paige innocently asked to the guard outside.

Hindi ito nagsalita at nagtatakang tinignan si Paige.

"Nakalimutan niyo ata ngayon." Paige added.

He knew that sharp objects are not allowed inside the cell. Pero sa tuwing kumakain siya, kumpleto ang mga kubyertos na kaniyang ginagamit na binibigay nila at kinukuha din pagkatapos.

Sumilip ang guard sa loob ng silda ni Paige at tinignan ang pagkaing nasa kaniyang harapan.

Wala ngang tinidor doon. Ang ulam nila ngayong lunch ay manok na kinakailangan ng tinidor upang kainin.

Umalis ang guard matapos makitang walang tinidor. Makalipas ang ilang minuto ay bumalik ito dala ang panibagong tinidor para kay Paige.

"Salamat." Paige smiled as he received another fork for that day.

"How did you get this object?" Saad ni Rafael.

They are now sitting on Paige's cell bed. Hawak hawak na ngayon ni Rafael ang tinidor na ginamit ni Paige kanina.

"How foolish. Tingin mo kaya ka nitong protektahan?" Dagdag niya. He look at Paige beside him.

Paige was sitting quietly, looking down. Ang bilis ng tibok ng puso niya. Nanginginig pa rin ang kaniyang kamay.

To think that he would have killed someone, it terrifies him. The boiling anger inside him and the anxiousness of his safety within this cell made him do that.

Bumuntong hininga si Paige.

"Why don't we talk?" Saad muli ni Rafael. He moved his hand towards Paige's face. Hinawakan niya ang panga ni Paige upang makita ang mukha nito.

"Hmm? How could I clear your mind?" Dagdag niya.

"Just answer my questions a while ago." Sagot ni Paige, tinignan niya din si Rafael.

Nothing has changed on Rafael. Gwapo pa din ito, as always. Hindi kagaya ni Paige na sobrang laki ng pinagbago ng kaniyang mukha at katawan.

"Is that enough?" Rafael asked.

"I'll ask more depending on your answers." Napalunok na sabi ni Paige.

"Is this my doing?" Pag-uulit ni Rafael sa tanong ni Paige kanina. "No, this is not my doing. And no, I didn't kill your father."

Paige failed to see any malicious intentions on Rafael's eyes as he spoke. He looks normal and his eyes were the same as it was before. Walang pinagbago doon o hindi lang talaga kayang basahin ni Paige ang mukha ni Rafael.

Impetuosity of Lust (El Refugio #2)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin