Impetuosity of Lust (El Refugio #2)

Chapter 25

I do not proofread. This chapter is unedited.

Chapter 25

Stay

Six long years. That's how long Paige kept everything inside him. The thoughts never left his mind.

Hanggang ngayon, dala-dala parin niya ang mga bagay na nanatiling nagpapagabag sa kaniya. Mga tanong na hanggang ngayon ay wala pa ring kasagutan.

Bakit siya nakulong?

Bakit siya nasali sa gulong wala naman siyang kinalaman?

Sino ang may pakana ng lahat?

Bakit buhay pa ang kaniyang tatay kahit na binalitang patay na ito?

Six long years, and it was never answered. Nanatili iyon sa kaniyang isipan at puso na siyang nagpahirap sa kaniya sa araw-araw at gabi-gabing punong-puno siya ng takot at pangamba para sa kaniyang buhay.

The two of them were both panting as they stopped running. Nilingon ni Paige ang kanilang pinanggalingan at nakitang hindi pa sila nakakalayo doon. Binalik niya ang kaniyang tingin sa kaniyang anak na ngayon ay nakatingala sa kaniya na puno ng pag-aalala at takot.

"Mama, okay ka lang?" Ralph Angelo innocently asked yet concerned were drawn on his eyes and face.

"Yeah..." Paige bitterly smiled.

Ralph Angelo grow up beside him. His son saw his darkest side. Everytime na ina-atake siya ng kaniyang anxiety ay kitang-kita iyon ng kaniyang anak. At sa tuwing nakikita niya ang kaniyang anak na takot na takot sa tuwing nakikita nito si Paige na nanginginig at hindi makapagsalita, nalulungkot siya.

His son knew everything. That his mom is a mentally unstable person, living in paranoia. Kaya naiintindihan niya ang kaniyang nanay na sa tuwing may program sa school na kailangan ang magulang at hindi ito makapunta. Sa tuwing uwian ay ang Tito Diego nito ang sumusundo sa kaniya.

But Ralph Angelo always knew, that his mom will always be waiting for him at home, anxiously waiting for them to come back home.

Paige is an overly anxious and paranoid person yet kind and good at cooking. That's how he knew his mom.

"Should we keep running?" Tanong nito sa kaniyang nanay kahit na mukha na itong pagod sa takbong kanilang ginawa kanina.

Nilingon muli ni Paige ang daang kanilang pinanggalingan pero walang nakasunod sa kanila. Akala niya susundan siya ni Rafael dito pero hindi, hindi niya nakita ni anino ng kung sino mang may gustong sumunod sa kanila.

"We'll ride a boat!" Ralph Angelo eagerly said while holding Paige's hand.

His son knew everything and that includes his journey until he arrived here in Claveria. Alam nito kung paano at kung bakit siya tumatakas palayo.

"Umalis na tayo, Mama!" Pagpipilit ng kaniyang anak.

The sight of his son begging him to run away broke his heart. Masakit para kay Paige tignan ang kaniyang anak na pilit siyang pinapatakas para lang maging maayos ang kaniyang pakiramdam. Because his son knew, that when his illness attack, mahirap iyong gamutin. Mangiginig si Paige at magkukulong buong magdamag at wala itong kinakausap.

And Paige is shaking right now. He knew he hasn't move on from what happened years ago. And his son know it all. Kilalang-kilala at alam na alam siyang basahin ng kaniyang anak.