ហ៊ើយ...!ទោះបីជាពិបាក ហត់យ៉ាងណា អ្នកក៏ត្រូវតែទ្រាំឲ្យគេប្រើ ព្រោះដើម្បីបានប្រាក់កាស សម្រាលបន្ទុកម្តាយនឹងបងប្រុសខ្លះដែរ គិតបែបនេះទើបជីមីនមាបនកម្លាំងធ្វើការងារបន្ត រហូតរួចរាល់ពេលមេឃជិតងងឹតទៅហើយ។
រាងតូចស្តើង ដើរចេញពីឃ្លាំងដោយការហត់នឿយ ញើសហូរដាប ជីមីនស្ទើរតែចង់កើតខ្យល់ទៅហើយ មាត់ក៏ស្ងួតក្រៀម ទឹកមួយតំណក់ក៏មិនបានផឹកចូលពោះ អ្នកដើរសុខៗក៏មានអារម្មណ៍ថាទន់ជើង តែខំព្យាយាមទប់ខ្លួន ដើរបន្ត តែ...មិនបានប៉ុន្មានជំហានផង ជីមីនក៏ស្រុតជង្គង់ដួលដេកទៅលើស្មៅ ស្របពេលហ៊ូជុន ដើរមកឃើញល្មម គេរត់ចូលមកលើ ជីមីន មុខសង្ហារក៏ភ្ញាក់ផ្អើល។
«ជីមីន..! ដឹងខ្លួនឡើង »
ហ៊ូជុន យកដៃអង្រួនអ្នកកម្លោះតិចៗតែវក៏មិនមាន ការឆ្លើយតប ទើបគេលើបីរាងតូចសំដៅទៅកន្លែងស្នាក់របស់កម្មករ ។
.........................
« ថៅកែ...!»
«ស្អីឯង?!»
យ៉ុងហ្គី ងាកមករកកូនចៅជំនិត ពេលគេដើរសុខៗវាក៏ហៅ។
«នោះនុះ! ហ៊ូជុន ដូចជាបី ជីមីន មើលទៅដូចជាអល្អិតនោះសន្លប់ »
វ៉ុនឆាចង្អុលប្រាប់ យ៉ុងហ្គីក៏ងាកខ្វាច់ទៅរកតាមទិសដៅដែលកូនចៅប្រាប់ភ្លាម គេជ្រួញចិញ្ចើមចូលគ្នាបន្តិច ហើយ មិនបង្អង់យូរគេក៏ដើរទៅរក ដោយវ៉ុនឆាដើរតាមពីក្រោយ។
«ហ៊ូជុន» ទៅដល់ភ្លាមគេក៏ហៅឈ្មោះ កម្មកររបស់ខ្លួនភ្លាម។
«បាទ! ថៅកែ!» ហ៊ូជុនបញ្ឈប់ជំហានពេលលឺចៅហ្វាយហៅខ្លួន។
«អាល្អិតនេះកើតអី?!»
គេសួរផូងផ្តាំង ដោយមិនគិតច្រើន ចិត្តក៏ រសាប់រសល់ពេលឃើញមុខស្អាត ស្លេកស្លាំងស្ទើរតែគ្មានឈាមបន្តិចសោះ។
« ខ្ញុំក៏មិនដឹងដែរទាន !ពេលខ្ញុំមកឃើញ គឺជីមីនដួលសន្លប់ទៅហើយ» គេប្រាប់តាមអ្វីដែលខ្លួនបានឃើញ។
«ឲ្យមកយើង»
«បាទ?!»
«ឲ្យអាល្អិតនេះមកយើងបីវិញ. ហើយឯងទៅធ្វើអីផ្សេងទៅ»
«តែខ្ញុំអាចមើលថែជីមីនបាន. ថៅកែកុំបារម្.....»
ហ៊ូជុននិយាយមិនទាន់ចប់ផង វ៉ុនឆាក៏ យល់ពីសភាពការណ៍ គេប្រញាប់ចូលមកនិយាយកាត់សម្តីហ៊ូជុនភ្លាម. ។
«អូ! ហ៊ូជុន ឯង ឆាប់ឲ្យជីមីនទៅថៅកែទៅ យើង មានការងារដែលឲ្យឯងជួយបន្តិច»
«បាទ !»
ហ៊ូជុនគ្មានជម្រើសក៏ ហុចរាងកាយ ដែលសន្លប់ស្តូកស្តឹងរបស់ជីមីនទៅឲ្យចៅហ្វាយ. គ្រាន់តែចៅហ្វាយទទួលពីដៃនាយហ៊ូជុនរួច វ៉ុនឆាក៏ទាញដៃហ៊ូជុនទៅ ហើយក៏មិនភ្លេចលាចៅហ្វាយខ្លួនដែរ។
«ថៅកែ ខ្ញុំ មានធុរៈដូច្នេះសុំទៅមុនជាមួយហ៊ូជុនហើយ»
យ៉ុងហ្គីមិនតបត គ្រាន់តែងក់ក្បាល គេមើលអ្នកក្នុងរង្វង់ដៃ ដែលសន្លប់ ទឹកមុខស្លេកស្លាំង មើលយ៉ាងឃើញច្បាស់ គេសម្លឹងមុខជីមីនដោយ ភាពខ្វល់ខ្វាយ ព្រមទាំងបន្ទោសខ្លួនឯងក្នុងចិត្ត កាលពីថ្ងៃគេឃើញច្បាស់ថាអាល្អិតនេះមិនស្រួលខ្លួន គេគួរតែឲ្យអាល្អិតនេះសម្រាកសិន តែបែរជាឲ្យមកធ្វើការទៅវិញ. ។ យ៉ុងហ្គីលើកបីអ្នកដែលសន្លប់ចូលទៅក្នុងផ្ទះសំដៅទៅបន្ទប់របស់ខ្លួន។
🦋៚សូមអរគុណសម្រាប់ការចូលអានរឿងប្រលោមលោកដែលអេតមីនបានសរសេរ🙏🏻💜🫶🏻
YOU ARE READING
ចម្ការស្នេហ៍ក្រូចឃ្វិច🍊BL
Romanceប្រលោមលោកប្រឌិត📝 មីន យ៉ុងហ្គី កម្លោះសង្ហាវ័យ៣៥ឆ្នាំ ឈាមត្រជាក់ ស្ងៀមស្ងាត់ សោះក្រោះ នឹងធឹង ម៉ឺងម៉ាត់ ម៉ត់ចត់ កែវភ្នែកមុតស្រួច ចិញ្ចើមកោងស្អាតច្រមុះកោងស្រួចបបូរមាត់ ពណ៌ក្រហម សម្បុរសរស្លេក គេគឺ ជាម្ចាស់ចម្ការក្រូចឃ្វិច រាប់...
