ထိပ္တန္း စားေသာက္ဖြယ္ရာမ်ားကို တင္လာသၫ့္ တြန္းလွည္းေလးက ဟိုတယ္၏ VVIP
အခန္းတစ္ခုထဲ ဝင္သြားသည္။ဆတ္ၿငိမ္ေနသၫ့္
ထိုအခန္းထဲတြင္ အသက္ ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္အရြယ္
ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ႏွင့္ ထည္ဝါေသာ
မ်က္ႏွာထားႏွင့္ မိန္းမအိုႀကီးတစ္ဦးက မ်က္ႏွာ
ခ်င္းဆိုင္ ထိုင္ေနၾကသည္။
ထိုေကာင္ေလး၏ အေရ႔ွက စားပြဲထက္မွာလည္း
ကင္မရာႀကီးတစ္လံုးကို တင္ထားေသး၏။
သူက အေရ႔ွမွ အဖြားအိုႀကီးကို တစ္ခါတစ္ေလ
မထီမဲ့ျမင္လည္း ၿပံဳးျပတတ္ေသးသည္။
"ဘာသတင္း ထပ္ရလဲ"
အဖြားအိုႀကီးက တည္ၾကည္ျပတ္သားေသာ
အသံႏွင့္ ေမးလာသည္။ထိုေကာင္ေလးကေတာ့
ေက်ာက္ပုစြန္ကိုသာ အာရံုစိုက္ စားေနၿပီး
ေမာ့မၾကၫ့္။
"အခုတေလာ ကြၽန္ေတာ္ ဦးသဂၤါတို႔ သတင္းေတြ
ရွာဖို႔ စိတ္မပါဘူး ဖြားႏြယ္။ကြၽန္ေတာ္ အေကာင္းဆံုး သက္ေသေတြ ဖြားႏြယ္ကို ေပးခဲ့တာပဲေလ။
အဲ့တာေတြနဲ႔ မလံုေလာက္ဘူးလား"
"မင္း သက္ေသေတြက အခုမခိုင္လံုေတာ့လို႔ေပါ့။
ေရႊေရးေနာင္က တရားဝင္လုပ္ငန္းေတြေတာင္
လုပ္ေနၿပီ။သူ႔ တရားမဝင္ လုပ္ငန္းေတြဆီ
မ်က္ေစာင္းေတာင္ လွည့္မထိုးေတာ့ဘူး"
"သက္ေသေတြက ေဟာင္းေနလို႔ သံုးစားမရေတာ့
ဘူးလို႔ ဖြားႏြယ္က ဆိုလိုတာလား"
"အဲ့တာထက္ သဂၤါ့ကို ကိုင္တြယ္ဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့တာ။ငါ့ေျမးကပါ အဲ့အုပ္စုထဲ ေရာက္ေနတယ္။ထိခိုက္စရာရိွရင္ ငါ့ေျမးပါ ပါလာမွာ
စိုးလို႔…"
ေကာင္ေလးသည္ နားလည္စြာ ေခါင္းတဆတ္ဆတ္ ညိတ္၏။သူ႔လက္ေခ်ာင္းေတြမွာ
ေပေနေသာ ဟင္းအႏွစ္ေတြကို အသံထြက္ေအာင္ စုပ္ရင္းမွ
"ေရႊေရးက လူေကာင္းျဖစ္ေနၿပီဆိုေတာ့ အျပစ္
ရွာဖို႔ ခက္ခဲသြားၿပီ။သတင္းအသစ္ ရဖို႔ဆို
ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ ေငြအားေရာ၊အခ်ိန္အားေရာပါ အမ်ားႀကီး လိုတယ္။ဖြားႏြယ္ ဘယ္ေလာက္
ေပးႏိုင္မလဲ…"
"ရက္ၾကာယူလို႔ေတာ့ မရဘူး။ငါးလအတြင္း အခ်က္အလက္ေတြ လိုခ်င္တယ္။ငါ ဘာေတြ
ေပးႏိုင္လဲဆိုတာကေတာ့ ရွင္းရွင္းေလးပဲ။
ဘယ္ေလာက္ပမာဏ လိုခ်င္လဲသာ ေျပာလိုက္"
YOU ARE READING
Total
Fantasyအမုန္းေတြေရာ၊အခ်စ္ေတြကိုေရာ စုစုေပါင္း လိုက္တဲ့အခါ နာမည္ေလးတစ္လံုး အေျဖထြက္လာခဲ့တယ္။ အမုန်းတွေရော၊အချစ်တွေကိုရော စုစုပေါင်း လိုက်တဲ့အခါ နာမည်လေးတစ်လုံး အဖြေထွက်လာခဲ့တယ်။
