POSSESSION SERIES 1: HUNTER GRAYSON [Soon To Be Publish]

CHAPTER TWENTY TWO

Aurelia.

A person's life is not all about the pleasure, There also trials to come. It's up to people if they can overcome it. But, if there's a trials to comes in life. We have to face it and fight, We have to fight in everyday life to get through.

A DEEP and dark night. No noise can be heard because everyone is already asleep in the old Chinese Mansion. Especially Aurelia who is locked in a dirty warehouse. Nakabaloktot ang kanyang posisyon sa pagkakahiga because of the coldness of the floor she was lying on. Two days had passed since the old Chinese beat her up to death. And good thing hindi na ito bumalik simula sa araw na iyon dahil marami daw itong ginagawa lalo pa't nahuli ang ibang mga tauhan nito na nag dedeliver ng drugs gamit ang mga laruan kaya naging busy ito sa mga nakalipas na araw para ayusin ang duming ginawa ng kanyang mga tauhan na ikinapagpasalamat niya. And also, Nanay Yoli brings her food secretly.

AURELIA AWAKENED and got up quickly when she heard a loud gunshot. Suddenly her heart pounded faster due to excessive nervousness. Her body began to trembled ng makarinig ulit ng sunod-sunod na putok. Rinig din niya ang nag kakagulomg tauhan ng matanda.

She tightly covered her ears when she heard another gunshot. Her mouth hang opened and she didn't know what to do. She gasp slightly when the door opened violently but when she saw manang yoli ay agad siyang nakahinga ng maluwag. Manang Yoli's worried faced appeared, she immediately approached me and without saying anything she helped me to stand up at agad akong hinila palabas ng maduming bodega.

" M–anang, anong nangyari? " I ask in a trembling voice. I even shrieked ng makarinig ng putok sa malapitan.

Kumaliwa kami at nag tago ng makita ang dalawang tauhan ni Mr. Cheng na nag lakad palapit sa aming gawi. When they passed us ay mabilis akong hinila ni manang Yoli at nagtungo sa kusina. Binuksan nito at isang pintuan na konektado patungo sa likod ng mansyon at agad na dali–daling lumabas.

" Kinakailangan nating makalabas dito ngayon hija. " Walang emosyong saad nito.

I swallowed several times while beads of sweat slowly formed on my forehead. We looked around to make sure na walang makakakita sa aming gagawing pagtakas. Nang masiguradong walang tao ay agad kaming nag mamadaling tumakbo patungo sa gate.

" Bilisan mo. "

Mahinang sigaw sa akin ni manang ng makitang paunti-unti akong huminto dahil sa takot sa putukang naririnig.
Nanlambot ang aking tuhod at parang hindi ko na kayang ihakbang ang aking mga paa dahil sa takot.

" Hoyy!! "

Nanlaki ang aking mata at nawalan ng kulay ang aking mukha nang makita ako ng isang lalaking tauhan ni Mr. Cheng. Tinutukan ako nito ng baril na ikinaawang ng aking bibig. Nakita ko sa aking peripheral ang pagtago ni manang sa malabong tanim. Nag–aalala ako nitong tinapunan ng tingin ngunit palihim ko lang itong binigyan ng isang tipid na ngiti upang hindi ito masyadong mag–aalala. Binalik ko ang aking paningin sa lalaki.

Masama ako nitong tinapunan ng tingin at dahan-dahang nag lakad palapit sa akin. Umatras ako na mas lalong ikinasama ng tingin nito.

" Isang hakbang pa at puputukan na kita. " Nanlilisik ang mata nitong banta.

Wala akong nagawa kundi ang tumigil sa pag–atras. Bumigat ang aking paghinga at nanginginig ang labing mariing tinikom ito.

Nakikiusap ang matang tiningnan ko ito. " K–kuya parang awa mo na. H–huwag mo akong sasaktan. "

Ngumise ito ng nakakaloko at pinasadahan ako ng tingin.

" Hindi kita sasaktan kung..." Pinasadahan ulit ako nito ng tingin.

"... Ibibigay mo ang katawan mo sa akin. " Puno ng pagnanasang saad nito at maloko pa nitong dinilaan ang pang–ibabang labi.

Agad lumakas ang tahip sa aking dibdib dahil sa sinabi nito. Nanubig ang aking mata at mas lalong nanginig ang aking katawan dahil sa klase ng tingin na pinupukol nito sa akin.

" Halika... " Nanlaki ang aking mata ng hulihin nito ang aking braso at agad akong hinila.

Agad akong nagpumiglas at pilit na tinatanggal ang kamay nitong madiing nakahawak sa aking braso. Napangiwi ako ng mas lalo nitong diniinan ang pagkakahawak.

" Isa nalang at tatamaan ka sa akin. " Banta nito at agad akong hinila papasok sa isang kuwarto.

Marahas ako nitong binitawan na ikinatumba ko. Napasinghap ako dahil sa lakas ng aking pagkabagsak sa lapag.

Hindi pa ako nakabawi ng agad ako nitong kinaubabawan. Agad akong nag pumiglas at pilit itong tinutulak.

" A–ano ba! "

Isang Malakas na sampal ang aking natamo mula dito. Para akong nabingi dahil sa lakas. Pumutok din ang aking labi. Hindi pa nga naghilom ang aking mga pasa at ito na naman, nadagdagan na naman. Umiiyak akong nag makaawa at pilit parin itong tinutulak paalis sa aking ibabaw.

" P–parang awa mo na. H–huwag! "

Hindi ito nakinig at pilit na hinahalikan ang aking leeg. Halos masuka ako sa pandidiri ng maramdaman ang laway nito sa aking leeg.

" Hhmm, Ang bango mo talaga. " Parang hibang na saad nito.

Nanlaki ang aking mata ng maramdaman ang kamay nito sa aking dibdib. Mas lalo akong nag pumiglas ng simulan nitong masahiin ang aking dibdib.

" No! H–help! Tulong! W–wag. " Malakas kong sigaw at humagolhol ng iyak.

"Sabing tumigil k— "

Napasinghap ako ng makita ang malakas nitong pagkabulagta sa sahig at pagkaalis sa aking ibabaw. Mabilis akong umupo at agad na nag sumiksik sa gilid.

Babangon pa sana ito ng mabilis itong kinaubabawan ni Hunter at binigyan ng paulit-ulit na malakas na suntok. Mas lalo akong humagolhol sa iyak ng makita ito.

" Fvck you! Fvck you for touching my woman, You don't have rights to Fvcking touch her! " Malamig at galit nitong saad at walang tigil na pinaulanan ito ng suntok.

Kahit nanlalambot ay pinilit ko pa rin na tumayo upang pigilan ito.

" H–hunter, t–ama na yan. " Mahinang saad ko.

Hindi ako nito pinakinggan at madilim ang mukhang sinuntok pa rin ang lalaki. Namamaga na ang mukha nito at hindi na makikilala lalo pa't naliligo na ito sa sariling dugo.

Wala na akong ibang maisip kung paano ito papatigilin kaya ang ginawa ko'y niyakap ito ng mahigpit sa likod.

" T–ama na, t–ama na ha? " Mahinahon kong saad habang tahimik paring umiiyak.

Nanigas ito at agad na huminto sa pag papaulan ng suntok sa lalaki.

Walang emosyon itong umalis sa pagkakaubabaw at agad akong hinigit at mahigpit na niyakap.

" I'm so Fvcking mad babe. That fvcking bastard just touch you. How dare him. Fvck! "

                                  Miss4phrodite